Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2023

ΟΤΑΝ Ο ΜΠΟΜΠ ΝΤΙΛΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ....ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΒΓΕΙ !!! [ video ]

Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο Μπ. Ντίλαν τίμησε τον μεγάλο ποιητή και μουσικό με μια εκπληκτική ερμηνεία του κλασικού τραγουδιού του 1984, “Dance Me to the End of Love”.  Αυτή είναι μόλις η δεύτερη φορά στην καριέρα του Ντίλαν που παίζει ένα τραγούδι του Κοέν σε συναυλία. Η πρώτη έγινε το 1988, όταν διασκεύασε το ''Hallelujah'' σε συναυλίες στο Λος Άντζελες και στο Μόντρεαλ. Αυτό έγινε πριν από τις διάσημες εκτελέσεις του τραγουδιού από τον Τζον Κέιλ, τον Ρούφους Γουέινραϊτ και τον Τζεφ Μπάκλεϊ και τόσους άλλους. Ο Κοέν από την άλλη σπάνια έπαιζε διασκευές σε συναυλίες και δεν έχει ερμηνεύσει ποτέ ένα κομμάτι του Ντίλαν, αν και ήταν μεγάλος θαυμαστής του. Στην τελευταία του δημόσια εμφάνιση, όπως διαβάζουμε στο Rolling Stone, ο Κοέν μίλησε για τη βράβευση του Ντίλαν με το βραβείο Νόμπελ.
''Για μένα, είπε, [το βραβείο] είναι σαν να καρφιτσώνεις ένα μετάλλιο στο Έβερεστ επειδή είναι το ψηλότερο βουνό
''. Σε πρώτο επίπεδο το ''Dance Me to the End of Love'' μοιάζει με ερωτικό τραγούδι. Αλλά στην πραγματικότητα το τραγούδι αναφέρεται στους Ναζί που έπαιζαν κλασική μουσική καθώς οδηγούσαν τους Εβραίους στους θαλάμους αερίων. ''Ένα κουαρτέτο εγχόρδων πιέστηκε να παίξει ενώ συνέβαινε αυτή η φρίκη, αυτοί ήταν οι άνθρωποι των οποίων η μοίρα ήταν επίσης αυτή η φρίκη'', δήλωσε ο Κοέν το 1995. ''Και έπαιζαν κλασική μουσική ενώ οι συγκρατούμενοί τους σκοτώνονταν και καίγονταν. Έτσι, αυτή η μουσική, ''Χόρεψέ με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί'', εννοώντας την ομορφιά της που είναι η βίαιη ολοκλήρωση της ζωής, το τέλος αυτής της ύπαρξης και του παθιασμένου στοιχείου σε αυτή την ολοκλήρωση''.
Και είχε προσθέσει: “Αλλά, αυτή την ίδια γλώσσα χρησιμοποιούμε όταν παραδιδόμαστε στο αγαπημένο μας πρόσωπο, και έτσι δεν έχει σημασία να γνωρίζει κανείς τη γέννησή του, γιατί αν η γλώσσα προέρχεται από αυτόν τον παθιασμένο πόρο, θα είναι σε θέση να αγκαλιάσει κάθε παθιασμένη δραστηριότητα.''.....
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: