Να μην πάρουμε «προσωπικά» τον βρώμικο ρόλο του Χένρι Κίσινγκερ στην Ελλάδα και την Κύπρο, και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε …εις βάθος την πολιτική και την προσωπικότητά του, «να προσπαθήσουμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τη δική του ματιά», μας καλεί η «Αυγή» με άρθρο του καθηγητή Α. Λιάκου. Οχι ότι μας εκπλήσσει να διαβάζουμε στην «Αυγή» ότι ο Κίσινγκερ έδρασε σε μια εποχή «αντιπαλότητας» μεταξύ «του κομμουνισμού και του ελεύθερου κόσμου». Τα έχει πει αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ και παλιότερα, όταν επί Τσίπρα υπέγραφε διακηρύξεις της ΕΕ για το «σιδηρούν παραπέτασμα».
Πάει πολύ όμως τέτοιο ξέπλυμα στον διπλωμάτη του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού που συνέδεσε το όνομά του με τα μεγαλύτερα εγκλήματα παγκοσμίως. Γι’ αυτόν γράφει η «Αυγή» ότι συνέβαλε «αναμφισβήτητα» στην «επίλυση (!) της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης του 1973» και μας καλεί να καταλάβουμε τη realpolitic (sic) του Κίσινγκερ «μακριά από αγιογραφίες, αλλά το ίδιο μακριά και από δαιμονοποιήσεις». Αλλα – θα σκεφτεί κανείς – ο Τσίπρας «διέγνωσε» έναν «διαβολικά καλό» Αμερικανό Πρόεδρο πίσω από τον Τραμπ. Θα «κωλώσει» η «Αυγή» του Κασσελάκη να «αποδαιμονοποιήσει» έναν ΥΠΕΞ των ΗΠΑ με τέτοιο εγκληματικό βιογραφικό; Από τον σημερινό Ριζοσπάστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου