Χρειάζεται
μεγάλο θράσος να επαίρεσαι ότι σε «δικαιώνει» η Μερκελ. Στην πασαρέλα
του καπιταλισμού που αγκαλιάζει τον φασισμό, υπάρχουν τα αποκόμματα
της
σοσιαλδημοκρατίας (συρ-έαρ-συν- πασ…)
που κραυγάζουν από χθες για δικαίωση! Ότι έσωσαν το
σύστημα και έχυσαν το αίμα του λαού ώστε αυτό να ορθοποδήσει. Χαίρονται που
τους δίνει συγχαρίκια το γεράκι του Γερμανικού καπιταλισμού όταν ο
λαός - και οι δικοί τους μέσα του - είναι με χάπια για να αντέξουν. Όχι
μόνο την οικονομική εξαθλίωση αλλά κυρίως τη δολοφονία της ελπίδας.
Χαίρονται τα τσιράκια που επιτέλους το σύστημα τους δίνει δημόσια
συγχαρητήρια. Επιβεβαιώνουν με τις πολιτικές χαρούμενες κραυγές τους ότι
όλα ήταν προμελετημένα…Να σκοτώσουν μια κοινωνία. Κάπως έτσι η Μέρκελ της «συντηρητικής νομενκλατούρας» ενθουσιάστηκε με τον Αλέξη
Τσίπρα, για τον οποίο έλεγε ότι «ο μικρός μαθαίνει γρήγορα». Η
ομολογία Τσίπρα στην ιδιωτική συνομιλία με την Μέρκελ στον Πειραιά, την
οποία μεταφέρει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο στο βιβλίο της η πρώην
Καγκελάριος. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας «ήταν σημαντικό να
δείξει στους πολίτες» και μάλιστα «με έναν πειστικό τρόπο» ότι έχει
εξαντλήσει κάθε περιθώριο είναι η πιο ωμή έως σήμερα αναφορά για την
κοροϊδία προς τον Ελληνικό λαό που συντελέστηκε με τη λεγόμενη «ηρωική
διαπραγμάτευση» και στη συνέχεια με το δημοψήφισμα. Για μια ακόμη φορά το Βερολίνο διαπίστωνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ανατρεπτική δύναμη συνιστούσε και ούτε στόχευε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Άλλωστε,
ο Γιάννης Δραγασάκης, πριν έρθουν στην εξουσία, είχε ξαναδιαβεβαιώσει
Γερμανούς βουλευτές ότι δεν έχουν να φοβούνται τίποτα από μία μελλοντική
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. «Ήμουν περίεργη και ενθουσιασμένη, τι είδους προσωπικότητα είχε; Θα τον
γνώριζα καλύτερα. Ήταν είκοσι χρόνια νεότερός μου. Μέχρι τότε είχαμε
μιλήσει δύο φορές στο τηλέφωνο με διερμηνείς και είχαμε πάει στις
Βρυξέλλες. Είχαμε βρεθεί μόνο για λίγο σε δύο συνόδους του Ευρωπαϊκού
Συμβουλίου. Εκεί τον συμπάθησα, περισσότερα δεν μπορούσα όμως να πω». Περιγράφοντας τα όσα συνέβησαν στη Σύνοδο της 26ης Ιουνίου η Μέρκελ αναφέρει ότι ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήταν
σιωπηλός μέχρι εκείνη να αποφασίσει να του δώσει τον λόγο: «Θα πάρω
αμέσως το αεροπλάνο για Αθήνα και θα συσκεφτώ με το υπουργικό μου
συμβούλιο», απάντησε. «Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Έκανα τον γύρο του
τραπεζιού και πλησίασα τον Ολάντ. Ήταν κι εκείνος έκπληκτος. Και οι δυο
μας, όπως άλλωστε και οι άλλοι, είχαμε αποκομίσει σαφώς την εντύπωση πως ο Τσίπρας είχε αποδεχτεί το αποτέλεσμα των νυχτερινών διαπραγματεύσεων.
Επέστρεψα στον Τσίπρα και τον ρώτησα: “Και τι φαντάζεσαι πως θα
προκύψει από τις διαβουλεύσεις;”. “Δεν ξέρω”, απάντησε. “Πότε θα
ξέρεις;” επέμεινα. “Αυτό θα σου το πω σήμερα, νωρίς το βράδυ”. Ο Ολάντ
κι εγώ κανονίσαμε να γίνει μια τριμερής τηλεφωνική επικοινωνία. Ο
Τσίπρας είπε, στον Ολάντ και σ’ εμένα, ότι το υπουργικό του
συμβούλιο αποφάσισε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το συμφωνηθέν
πρόγραμμα. Για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα έπρεπε να αποφασίσει ο
λαός. Θα το ανακοίνωνε στους πολίτες του σε τηλεοπτικό διάγγελμα το
ίδιο βράδυ. Μέχρι εδώ, όλα καλά, σκέφτηκα. Στη συνέχεια ρώτησα ποια ήταν
η σύσταση της κυβέρνησής του προς τον λαό. “Όχι, φυσικά” είπε
νέτα σκέτα. Απ’ όλα τα τηλεφωνήματα που έχω κάνει ποτέ στην πολιτική μου
ζωή, αυτό εδώ μου επιφύλαξε ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη. Προς στιγμήν ο
Ολάντ κι εγώ μείναμε άφωνοι». Τα αποτελέσματα γνωστά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου