«Πόλεμο» με το Μέγαρο Μαξίμου ξεκινά όπως φαίνεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης,
μετά από την απόφαση για παραπομπή του σε δίκη μαζί με τους Γιάννης
Μώραλη, Κωνσταντίνο Καραπαπά, Δημήτρη Αγραφιώτη και Μιχάλη Κουντούρη για
τη δολοφονία του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη. Έχουν αντίκρισμα οι απειλές που απευθύνει ο Βαγγέλης
Μαρινάκης προσωπικά στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνησή του; Η απάντηση
δεν μπορεί παρά να είναι καταφατική. Είναι ένας πολύ μεγάλος
επιχειρηματίας, πανίσχυρος μιντιάρχης (Mega, Νέα, Βήμα, in.gr κτλ.) και
ταυτόχρονα πρόεδρος μιας ποδοσφαιρικής ομάδας με εκατομμύρια οπαδούς.
Οταν η κυβέρνηση - όπως λέει ο ίδιος - επέλεξε να του αποδώσει ένα έωλο κατηγορητήριο - για υποστήριξη - χρηματοδότηση εγκληματικής οργάνωσης και υποκίνηση αθλητικής βίας - για την γνωστή υπόθεση Λυγγερίδη, δεν μπορούσε να μην υπέθετε ότι άνοιγε ολοκάθαρα μέτωπο με τον άνθρωπο που την βοήθησε όσο κανένας να κερδίσει τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Τι ακολούθησε στην πορεία και τα έσπασαν, είναι μια άλλη ιστορία.
Την αρχική του δήλωση στην οποία ο Β. Μαρινάκης επισήμανε ότι ''υπό το καθεστώς πανικού, ο πρωθυπουργός μαζί με τα σκανδαλωδώς ευεργετημένα και εξαρτημένα από το σύστημα Μητσοτάκη μιντιακά δεκανίκια, επιχειρούν να με εκβιάσουν και να με θέσουν υπό ομηρία, εργαλειοποιώντας για άλλη μια φορά τη Δικαιοσύνη'', ακολούθησε αυτή με ξεκάθαρες απειλές. Η κριτική και ο έλεγχος της εξουσίας, ο πρωταρχικός ρόλος του Τύπου, οι αποκαλύψεις των σκανδάλων και της διαφθοράς που επικρατεί στην ηγεσία της σημερινής κυβέρνησης, προφανώς δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά και δεν συγχωρούνται από το Μαξίμου. Δεν θα γίνω συναυτουργός. Θα παραμείνω απέναντι στις κυβερνητικές πρακτικές που οδήγησαν τη χώρα στη τελευταία θέση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε., στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου, και κλόνισαν την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού στον θεσμό της Δικαιοσύνης.
Αντιλαμβάνομαι απολύτως πόσο ενοχλεί η επιλογή μου αυτή έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση, που νιώθοντας πως χάνουν την εξουσία και τη λαϊκή νομιμοποίηση, διολισθαίνουν σε μια κατάσταση, η οποία θυμίζει ολοένα και περισσότερο, ολοκληρωτικό καθεστώς. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως εντός της κοινωνίας κυριαρχεί η αντίληψη πως η κυβέρνηση καταστρατήγησε την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης σε μια σειρά υποθέσεων, από τις υποκλοπές, μέχρι το έγκλημα των Τεμπών, στην τελευταία μάλιστα χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι στα θύματα και στις οικογένειές τους. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που βρίσκεται στη προτελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσον αφορά στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Το μήνυμα που στέλνω είναι ένα και ξεκάθαρο:
v.kokkino
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου