Ο εκδοτικός οίκος Gutenberg, που εκδίδει το βιβλίο του «Ιθάκη», έστειλε εξώδικο στον Κώστα Βαξεβάνη και το Documento, κατηγορώντας τους για υποκλοπή αποσπασμάτων. Και τι είναι τώρα τούτο; A croosover episode που θα έλεγαν και στο χωριό μου.
Περίπου για τους ίδιους λόγους δεν κατηγορούσαν και κυνηγούσαν τον Βαξεβάνη και τότε με τις αποκαλύψεις για την περίφημη Λίστα Λαγκάρντ; Και όχι μόνο βέβαια…
Όσο για τους ισχυρισμούς περί πνευματικών δικαιωμάτων και για να
συγκρίνουμε ακριβώς ίδιες περιπτώσεις αρκεί να δούμε τι είχε γίνει το
2020 όταν το CNN δημοσίευε αποσπάσματα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μπάρακ Ομπάμα (“A Promised Land”). Τι είχε γίνει; Τίποτα. Και όλοι είχαν επικεντρωθεί στην κριτική…
Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια να σημειωθεί ότι τα αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν με άδεια από τον Ομπάμα και τον εκδότη. Δεν υπήρξε καμία περίπτωση ''μη εξουσιοδοτημένης διαρροής'' ή παρανομίας, όπως επιβεβαιώνεται από την απουσία σχετικών αναφορών.
Πίσω στα δικά μας να σημειωθεί ότι ο εκδοτικός οίκος
Gutenberg, που εκδίδει το βιβλίο, κατηγόρησε το Documento για παράνομη
απόκτηση των αποσπασμάτων μέσω υποκλοπής ηλεκτρονικών αρχείων (hacking)
και προχώρησε σε ασφαλιστικά μέτρα για να σταματήσει η περαιτέρω διάδοση
και κρίση των αποσπασμάτων.
Πρόκειται για την πρώτη φορά στην ιστορία του οίκου που λαμβάνει τέτοια μέτρα, επιφυλασσόμενος περαιτέρω νομικών ενεργειών βάσει του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας (Ν. 2121/1993, όπως τροποποιήθηκε με Ν. 4996/2022). Το γραφείο Τύπου του Τσίπρα προώθησε την ανακοίνωση του Gutenberg, δείχνοντας εμπλοκή του. Ακόμα και ο πρώην συνεργάτης του και συνοδοιπόρος του στον ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου.εκτίμησε ότι ''πρόκειται για την πιο επιτυχημένη διαφημιστική εκστρατεία από την εποχή του Χάρι Πότερ''.
Και από τις ΗΠΑ και την… Αμαλίας πίσω στο δικό μας… crossover επεισόδιο με την Λίστα Λαγκάρντ.
Θυμίζουμε ότι ο Κώστας Βαξεβάνης, δημοσιογράφος και εκδότης τότε του περιοδικού Hot Doc, συνελήφθη το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 2012, κατόπιν εντολής της Εισαγγελίας Πλημμελειοδικών Αθηνών, για τη δημοσιοποίηση της λεγόμενης ''Λίστας Λαγκάρντ''. Η σύλληψη έγινε με την κατηγορία του πλημμελήματος για παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων
(Ν. 2472/1997), καθώς ο Βαξεβάνης δημοσιοποίησε τα ονόματα χωρίς τη
συναίνεση των εμπλεκόμενων ατόμων και χωρίς νόμιμη βάση, σύμφωνα με την
εισαγγελία.
Μετά τον Μητσοτάκη κάνει τώρα - και μάλιστα με ενδιάμεσους, μια περίπου από τα ίδια και ο Τσίπρας. Και ας σκούζουν όσοι σκούζουν. Αδιάφορο…
Και αυτό το σκηνικό είναι το μόνο που χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε ολοκληρωτικά το πραγματικό πρόσωπο του… ανδρός!
Ποια είναι όμως και η αχαριστία εδώ; Ο Βαξεβάνης ήταν ο μοναδικός σχεδόν δημοσιογράφος που έκανε σκληρή αντιπολίτευση όταν ο Τσίπρας ψέλλιζε αόριστα εκείνα τα γνωστά «θα λογαριαστούμε μετά».
Εκείνος που, με τεράστιο προσωπικό και οικονομικό κόστος, αποκάλυπτε τα σκάνδαλα της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τις υποκλοπές μέχρι τις… διαπλοκές.
Ο Τσίπρας τι έκανε; Μόνος του τα μαρτυρά
στο βιβλίο του ότι περίπου έβαζε «τρικλοποδιές» στην όλη διαδικασία για
το σκάνδαλο της Novartis.
Τελικά, δεν ήταν απλά «ερασιτεχνισμός» το γεγονός ότι η κυβέρνηση του επέτρεψε το τεράστιο αυτό σκάνδαλο να μετατραπεί σε… «σκευωρία». Και μάλλον αυτό έγινε και εντελώς σκόπιμα για να μην ρίξει περισσότερο λάδι στην φωτιά…
Και τώρα; Ο Τσίπρας μαχαιρώνει στην πλάτη τον Βαξεβάνη, προτιμώντας
να φιμώσει τις φωνές που κράτησαν όρθιο, αυτόν και το κόμμα του, στα
δύσκολα…
Αυτή η κίνηση ολοκληρώνει το rebranding του Τσίπρα: από αριστερός μαχητής εμφανίζεται πλέον ως μετανοημένος σύμμαχος της ελίτ.
Στο βιβλίο του, αφιερώνει σελίδες για να ζητήσει «συγγνώμη» από τους πρώην «εχθρούς» του για το σκάνδαλο Novartis αλλά και τον διαγωνισμό τηλεοπτικών αδειών, παραδεχόμενος ότι η διαχείριση ήταν «ατυχής».
Ποιοι είναι αυτοί οι εχθροί; Οι καναλάρχες και οι ολιγάρχες που «πολεμούσε».
Τώρα, στέλνει μηνύματα συμφιλίωσης προς αυτούς, τους νυν «φίλους» του, ελπίζοντας ίσως σε μια πολιτική επιστροφή. Ο άλλος σύμμαχος του βέβαια είναι και η απελπισία ενός κόσμου που ζει μέσα στην δυστοπία Μητσοτάκη…
Αλλά ας θέσουμε όμως ξανά και μερικά κρίσιμα ερωτήματα:
- Τι ανταλλάγματα περιμένουν από τον Τσίπρα οι νέοι «φίλοι», όπως ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ο Βαγγέλης Μαρινάκης;
- Μήπως στήριξη σε επιχειρηματικά συμφέροντα, ή πολιτική κάλυψη σε σκάνδαλα;
Όπως και να χει η κατάντια είναι περισσότερο από εμφανής:
ο Τσίπρας πλέον συναγελάζεται και φωτογραφίζεται μόνο με την
αριστοκρατική πολιτική ελίτ, αγνοώντας τους χαροκαμένους γονείς των
Τεμπών, που ζητούν δικαίωση για τα παιδιά τους.
Ξοδεύει τον χρόνο του με την Ντόρα και την εκλεκτή παρέα της στις Ευρώπες και αισθάνεται… όχι και τόσο ενεργός όταν η κουβέντα πηγαίνει στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας!
Από επαναστάτης του αμφιθέατρου και των πλατειών, έγινε υπηρέτης των σαλονιών…
Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ακόμα; Η Ιστορία θα κρίνει, αλλά η προδοσία μιλάει από μόνη της. Κρίμα…
Λευτέρης Τζουανάκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου