ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Νο4 ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ....ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ !!!

Τη μια ψυχρολουσία μετά την άλλη βιώνει η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση της δεύτερης αξιολόγησης. Οι δανειστές φαίνεται να έχουν καταλάβει ότι ο Τσακαλώτος βιάζεται να κλείσει την αξιολόγηση, μπας και ανοίξει η συζήτηση για τη μείωση του χρέους, και πιέζουν προς πάσα κατεύθυνση! Πίσω από τις ωραίες αναλύσεις και τα σχόλια των Ευρωπαίων φαίνεται ότι οι δανειστές έχουν κατανοήσει ότι υπάρχουν 12 λόγοι βαθιάς ανησυχίας, όπως εύστοχα παρατήρησε η BNP Paribas. Ειδικότερα υπάρχει ο κίνδυνος να συμβούν τα εξής 12 πράγματα τους επόμενους 18 μήνες...                                                                Δώδεκα λόγοι βαθιάς ανησυχίας 

 

1. Το μεγάλο σχέδιο για ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας πάνω από 2,5% θα αποτύχει. Κανείς δεν πιστεύει, π.χ., ότι το 2017 η Ελλάδα θα μπορέσει να πετύχει ρυθμό ανάκαμψης πάνω από 1,2 με 1,5%.

2. Η ακραία φορολόγηση θα κρατήσει καθηλωμένη την ιδιωτική πρωτοβουλία, οι επιχειρήσεις δεν θα συνεισφέρουν σε ανάκαμψη ούτε το 0,3% με 0,4% του ΑΕΠ.

3. Οι δανειστές και ειδικά η Ε.Ε. δεν θα δώσουν ουσιαστική λύση για το χρέος.

4. Το χρέος όπως είναι δομημένο στην Ελλάδα θέλει haircut περίπου 40% και θα πρέπει να αφορά διακρατικά δάνεια, SSM δάνεια και όχι ομόλογα που κατέχουν ιδιώτες. Στην Ευρώπη κανείς δεν συζητάει τέτοια λύση.

5. Οι βασικοί στόχοι του προγράμματος με προεξάρχοντα το πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3,5% μετά το 2018 δεν θα επιτευχθούν.

6. Ταμειακά η Ελλάδα μπορεί να φθάσει έως το καλοκαίρι του 2017 και να πληρώσει τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και λήγουν τον Απρίλιο και τον Ιούλιο του 2017 αλλά και το πρώην 3ετές ομόλογο ύψους 1,8 δισ. ευρώ περίπου... αλλά μετά τι θα συμβεί;

7. Έξοδος στις αγορές θα έχει νόημα στην Ελλάδα προς το τέλος του 2017. Η Ελλάδα θα ήθελε να βγει στις αγορές Μάρτιο - Απρίλιο ή Μάιο του 2017, αλλά είναι μάλλον απίθανο.

8. Οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν μπορούν να συνδράμουν με την πιστωτική επέκταση θετικά στην οικονομία. Το 2005 - 2007 η Ελλάδα επιτύγχανε ρυθμούς ανάπτυξης 3,5% και το 60% από την ανάπτυξη αυτήν ήταν πιστωτική επέκταση, τα δάνεια που χορηγούσαν οι τράπεζες.

9. Οι τράπεζες έχουν να αντιμετωπίσουν ένα βουνό από προβληματικά δάνεια. Το πρόβλημα αυτό, που ξεπερνάει τα 110 δισ., θα αποτελεί ένα τεράστιο βάρος για τουλάχιστον 4-5 χρόνια ακόμη.

10. Η πορεία των καταθέσεων στην Ελλάδα δείχνει ότι οι καταθέτες δεν εμπιστεύονται ακόμη τις τράπεζες και το ακόμη χειρότερο είναι εμφανής η αδυναμία παραγωγής κοινωνικού πλούτου. Η κοινωνία δεν μπορεί να αποταμιεύσει, άρα η Ελλάδα λειτουργεί μονίμως σε alert ρευστότητας, η μείωση του ELA είναι ένα λογιστικό τρικ, δεν αντικατοπτρίζει πραγματική βελτίωση ρευστότητας.

11. Οι τράπεζες έχουν έναν ρόλο, δίνουν δάνεια στην οικονομία βοηθώντας την αύξηση του ΑΕΠ, δίνουν δάνεια στο κράτος μέσω της αγοράς ομολόγων για να μπορεί να λειτουργεί ο προϋπολογισμός.

12. Η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί και 4ο μνημόνιο και 4η ανακεφαλαιοποίηση.

Ο κίνδυνος να αποτύχει ξανά η Ελλάδα είναι ορατός.