– Το λοιπόν, κύριε δικαστά, βλέπω την μαντμουαζέλ απ' εδώ και τη ρωτάω “είσαι για μια βόλτα;”, “αμέ” μου λέει και την πηγαίνω στο πάρκο. Εκεί, περνάει από μπροστά μας ένας κολουρτζής.
– Μανούλι, θες κολούρι? την ερωτάω.
– Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
– Φίναααα!
Μετά από εκεί πάμε παραλία μεριά να ακούσουμε τα κύματα να πλατσουρίζουν, πέρα δώθε. Εκεί παραπέρα ήταν ένας κολουρτζής.
– Μανούλι, θες κολούρι? την ερωτάω.
– Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
– Καλώωως!
Καθότι πρώτο ραντεβού κύριε πρόεδρε, και ο Μητσάρας, τουτέστιν εγώ, είναι ρομαντικός τύπος, είπαμε να πάμε μια βαρκάδα. Εκεί που νοικιάσαμε τη βάρκα περνούσε ένας κολουρτζής.
– Μανούλι, θες κολούρι? την ερωτάω.
– Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.
– Ξηγημένααα!
Ξανοιγόμαστε, λοιπόν, κανά δυο μίλια στο πέλαγο, κύριε πρόεδρε και τι μου λέει;
– Τι σου λέει άνθρωπέ μου;
– Μητσάρα, θέλω κολούρι!
Ε! Την γ@μ@ς ή δεν την γ@μ@ς κύριε πρόεδρε ;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου