Σήμερα σε
μια εποχή συγκεχυμένη που ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα ανταγωνίζονται και
συγκρούονται για οικονομική και πολιτική κυριαρχία, ο λαϊκός πατριωτισμός
υπονομεύεται από την πατριδοκαπηλία, τον εθνικισμό, τον μισαλλόδοξο –
ξενοφοβικό λόγο. Η κρίση του συστήματος, η ύφεση, οι διεθνείς προβλέψεις για
αργούς ρυθμούς ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, οξύνει εντάσεις και
αποσταθεροποιεί παραπέρα περιοχές, που τα οικονομικά και γεωστρατηγικά
συμφέροντα των ιμπεριαλιστών είναι πολύ ισχυρά ( Μέση Ανατολή, Κασπία θάλασσα,
Βαλκάνια, Νοτιοανατολική Μεσόγειος, Βόρεια Αφρική ). Η απόσπαση μεγαλύτερων
μερίδων από αυτές τις αγορές κυρίως στον τομέα της ενέργειας και μεταφοράς
εμπορευμάτων, θα βρει ιμπεριαλιστικές δυνάμεις πιο θωρακισμένες μπροστά στην
κρίση – ύφεση – ισχνή ανάπτυξη, για τα συμφέροντα των καπιταλιστικών χωρών ,
των αστικών τάξεων που εκπροσωπούν . Από αυτή την σκοπιά κανείς λαός δεν πρέπει
να ταυτίζεται με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα των αστικών τους τάξεων, που
εντέχνως τα βαφτίζουν <<εθνικά>>, βάζοντας τους λαούς να φαγωθούν,
να ματώσουν για αυτά, που είναι <<ξένα>> ταξικά – οικονομικά
συμφέροντα προς τον λαό, προς τους λαούς.
Την
υιοθέτηση της ταύτισης των << εθνικών >> συμφερόντων με τα
συμφέροντα της άρχουσας τάξης, του κεφαλαίου, έχουν αναλάβει πολλά σάιτ και
μλπόγκ, που προωθούν έναν επικίνδυνο, ραφιναρισμένο, εθνικισμό και σε πολλές
περιπτώσεις ρατσισμό, που ονομάζουν φιλοπατρία, που βέβαια δεν έχει καμιά σχέση
με την αγάπη του λαού για την πατρίδα. Το γενικό << μότο >> σε αυτή
την περίπτωση που ντύνετε και με αντισυστιμικό μανδύα είναι. Ότι η προσέγγιση
της χώρας στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής πρέπει να είναι με την
ιμπεριαλιστική Ρωσία, προάγοντας παράλληλα έναν κούφιο, άνευρο,
αντιαμερικανισμό. Βάση των διεθνών συμμαχιών του κράτους πρέπει να είναι
ομόθρησκα κράτη ( ορθόδοξης πίστης ) τα οποία βάλλονται από ένα συνωμοτικό
σχέδιο <<νεοταξικής>> <<Εβραιομασονικής>> κοπιάς και
τύπους σαν το κερδοσκοπικό παράσιτο τον <<Σόρα>>, με στόχο
δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο κέντρου ελέγχου της ανθρωπότητας από αυτούς και η
<<ορθόδοξη πίστη>> φαντάζει σαν την μοναδική δύναμη αντίστασης για
τα σχέδια τους. Αυτά τα σενάρια που κυοφορούν εδώ και χρόνια και έβρισκαν
έκφραση σε περιθωριακές φασιστικές ομάδες, σε παραθρησκευτικές οργανώσεις, στα
χρόνια της κρίσης προωθηθήκαν και << αναβαθμίστηκαν>> με το
περιτύλιγμα των βαθυστόχαστων, περισπούδαστων << αναλύσεων >>. Αποτελούν
πολιτική αναφορά σε κόμματα τύπου Καρατζαφέρη, << χρυσής αυγής >>,
κόμμα Βελόπουλο, κόμμα Κρανιδιώτη, κόμμα Μπαλτά – Καμένου κ. α. Πρόκειται για
αστούς πολιτικούς που υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν το αστικό πολιτικό
σύστημα σε αναδιαταγμένους ρόλους. Τόσο αντισυστιμικοί είναι όλοι αυτοί.
Αντίστοιχοι υπάρχουν σε όλα τα κράτη - μέλη της Ε.Ε και σε κάποιες περιπτώσεις
βρίσκονται στην εξουσία όπως σε Ουγγαρία και με πιο εκλεπτυσμένη μορφή στην
Ιταλία. Ετεροκαθορίζονται αναλόγως με ποια τμήματα του κεφαλαίοι υποστηρίζουν
και υπηρετούν, όταν η οικονομική κρίση δονεί μπροστά τους. Να θυμίσουμε την
περίπτωση Καρατζαφέρη με το ΛΑΟΣ, που όταν χρειάστηκε έδωσε τις δυνάμεις του,
για να συγκροτηθεί κυβέρνηση που προώθησε το δεύτερο << μνημόνιο>>
μαζί με ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ – ΔΗΜΑΡ.
Αυτά τα κόμματα, δημιουργήματα του ίδιου του συστήματος από σάρκα και οστά,
αποτελούν αναγκαία υποστυλώματα για αυτό. Στόχος τους να συγκαλυφθεί ο
χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης, το ταξικό περιεχόμενο των πολιτικών, όταν τα
παραδοσιακά αστικά κόμματα, χάνουν την ικανότητα τους να χειραγωγήσουν και να
εκβιάσουν την λαϊκή ψήφο με την ευκολία που το έκαναν παλιότερα και
εμφανίζονται απαξιωμένα στα μάτια της λαϊκής πλειοψηφίας. Αναλαμβάνουν χρέη αναχώματος
για λογαριασμό του συστήματος, ώστε να αναχαιτιστεί κάθε λαϊκή προσπάθεια για
μετατόπιση της συνείδησης σε ριζοσπαστική - ανατρεπτική κατεύθυνση. Σε καμιά
περίπτωση δεν πρέπει να αμφισβητηθούν τα βάθρα αυτής της οικονομίας, που είναι
η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, το καπιταλιστικό κέρδος σαν
απώτερος στόχος και σκοπός της παραγωγής και κατανομής και αποτελούν τις αιτίες
για τις οικονομικές κρίσεις του συστήματος, με ότι συνεπάγεται αυτό για τον λαό
μας, για τους λαούς, στα πλαίσια της διαχείρισης του. Τα κόμματα αυτά
επαναδιατάσσονται με βάση τις εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία και τους
ενδοιιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, συσκοτίζουν τις πραγματικές αιτίες της
κρίσης και δημιουργούν - συντηρούν τεχνητές εντάσεις. Αξιοποιούν υπαρκτά
προβλήματα που εσκεμμένα αφήνονται να υπάρχουν, να διαιωνίζονται ( βλ.
Μακεδονικό ). Στον χρόνο επιλογής των ιμπεριαλιστών οξύνεται ένας
κατευθυνόμενος εθνικιστικός παροξυσμός μεταξύ των λαών. Τα κόμματα αυτά
επιστρατεύονται από κάθε πλευρά, όπου ο εμπρηστικός, ανέξοδος, εθνικιστικός
τους λόγος, διευκολύνει τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Με αυτό τον τρόπο
δίνεται άλλοθι στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε πολιτικό και στρατιωτικό
επίπεδο και πιο εύκολα ωριμάζει μια πολεμική σύρραξη αν χρειαστεί, που από πίσω
της θα κρύβονται ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί , αντιθέσεις και συγκρούσεις,
αφού ότι δεν λύνουν με πολιτικά μέσα οι καπιταλιστές, οι ιμπεριαλιστές, τα
λύνουν με τους πολέμους. Τέτοιες δυνάμεις τις κατατάσσουν στο λεγόμενο
<<ευρωσκεπτικιστικό>> μπλοκ και ουσιαστικά αποτελούν εξαπτέρυγο
μιας μορφής καπιταλιστικής διαχείρισης σε περιόδους κρίσης – ύφεσης. Εκεί θα
βρεις οργανώσεις, κόμματα, ναζιστικής και φασιστικής φύσεως με ρατσιστικό λόγο
και δράση. Ο εγκλωβισμός λαϊκών δυνάμεων στην μια, η στην άλλην μορφή
διαχείρισης του συστήματος, αποτελεί στρατηγική επιλογή για τον διεθνές
ιμπεριαλισμό, καπιταλισμό , για να μην γίνουν αντιληπτά τα όρια του και ότι η
μακροημέρευση του, απαιτεί το αίμα των λαών, σε ένα ανασφαλές και μαύρο μέλλον.
Από αυτή την μεριά είναι κάλπικο το δίλλημα <<Κοσμοπολιτισμός>> η
<<Ευρωσκεπτικισμός>>. Αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος,
αφού <<μάχονται>> να σώσουν τον σάπιο, ιστορικά ξεπερασμένο
καπιταλισμό, όπου η δυσκολία διεύρυνσης της κεφαλαιοκρατικής αναπαραγωγής σε
συνθήκες κρίσης – ύφεσης – ισχνής ανάπτυξης, καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις,
σταματάει παραγωγές κλάδων εργοστασίων, αφανίζει μικρομεσαίους από την παραγωγή
, την αγορά, αφού πρέπει να ανακάμψουν τα κέρδη των λίγων, των ισχυρών
μονοπωλίων, στο ποσοστό που θέλουν, που καθορίζεται αυτό από την ένταση των
ανταγωνισμών και όχι να ικανοποιηθούν οι λαϊκές – κοινωνικές ανάγκες. Το όλο το
πάζλ συμπληρώνεται με την ενοχοποίηση μεταναστών και προσφύγων που
μετατρέπονται σε ένα είδος αποδιοπομπαίου τράγου, όπου για όλα τα κακά και τα
λαϊκά δεινά φταίνε αυτοί. Προσανατολίζουν πάνω τους όλη την λαϊκή οργή και τον
θυμό από τις εφαρμοζόμενες αντιλαϊκές πολιτικές, με αποτέλεσμα να αθωώνουν τις
πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου, τις πολιτικές της Ε.Ε, των ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών.
Αυτή την κατεύθυνση ενισχύουν νέα και παλιά εθνικιστικά κόμματα που ερμηνεύουν
στρεβλά τον πατριωτισμό, βρίζοντας τους
πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους αλλόθρησκους, <<ξεχνώντας>> ότι
είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των πολέμων , της πιο ακραίας
μορφής δυστυχίας και φτώχειας. Εκατοντάδες σάιτ και μπλόγκ πριμοδοτούν στην
παραπάνω λογική. Αποπροσανατολίζουν και παραπλανούν τον λαό, βάζοντας τον στην
χοάνη της εκτόνωσης και πατριδοκαπηλίας, για την χειραγώγηση του, για να
αναχαιτιστεί κάθε προσπάθεια του, να μην χειραφετηθεί από την αστική πολιτική,
αστική ιδεολογία, που στηρίζει με νύχια και με δόντια το σύστημα που σαπίζει. Οι
λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, αντιθέτως τους ενώνει η κοινή πάλη ενάντια
στον κοινό εχθρό τον ιμπεριαλισμό και στις εγχώριες ληστρικές αστικές τους
τάξεις. Αυτό τον αγώνα θέλουν να ματαιώσουν, αυτό τον αγώνα πρέπει να κάνουν οι
λαοί, απομονώνοντας εθνικιστές, ρατσιστές, μισαλλόδοξες, ξενοφοβικές φωνές, που
δρουν για την υπεράσπιση του καπιταλισμού, μέσα από το <<διαιρεί και
βασίλευε>>, που διαχρονικά υποτάσσει τους λαούς στις αξιώσεις των
οικονομικά ισχυρών. Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου