Ακόμα εκτενέστερη αναφορά σε ''μακεδονική γλώσσα'' γίνεται στην τεχνική έκθεση που παρουσίασε η ίδια η Γιουγκοσλαβία, η οποία πάντως προωθούσε από την δεκαετία του 1940 την ιδέα δικής της ''Μακεδονίας''.
Μερικοί λοιπόν που ακόμα και σήμερα λένε ότι δεν έπρεπε να δώσουμε τη γλώσσα, είναι υποκριτές γιατί την έχουν δώσει από το 1977. Την έδωσαν στον ΟΗΕ και μπήκε στις ''επίσημες γλώσσες του ΟΗΕ''. Δεν πήγαν στη διαπραγμάτευση, ούτε η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, ούτε η κυβέρνηση του Παπανδρέου και αποδέχτηκαν να μπει η ονομασία της γείτονας βόρειας χώρας και οι συντμήσεις της, έτσι όπως εκείνη ήθελε. Επί τρία χρόνια τότε δεν πήγαν σε διαπραγμάτευση και σήμερα αυτοί που διδάσκουν εξωτερική πολιτική κουνώντας το δάχτυλο, προσπαθούν να πείσουν για το πόσο καλύτερη διαπραγμάτευση θα έκαναν. Όμως δεν είναι διαπραγμάτευση η αδράνεια που διατηρεί τα προβλήματα και δεν δίνει λύσεις.
Ακόμα και αν απορριφθεί όμως από την ελληνική Βουλή ή τη Βουλή της ΠΓΔΜ, καμία κυβέρνηση στο μέλλον, είτε εδώ είτε εκεί, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί κάτι διαφορετικό. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι και θα παραμείνει ''η βάση'' οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης στο μέλλον, αν σήμερα κάτι δεν πάει καλά.
Λύση σε αντίθεση με αυτή τη συμφωνία δεν μπορεί να υπάρξει. Αν τα πράγματα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, η μόνη λύση που θα υπάρξει είναι η σημερινή κατάσταση. Η αναγνώριση, δηλαδή, της γειτονικής χώρας από όλο τον πλανήτη - πλην της Ελλάδας - απλώς με το όνομα ''Μακεδονία''. Επομένως όσοι απεργάζονται σχέδια στο παρασκήνιο για να εμποδίσουν τη συμφωνία με στόχο να υπονομεύσουν την κυβέρνηση απλά υπονομεύουν τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου