Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019

ΠΕΡΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ !!!

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που, όλα αυτά τα χρόνια, οι ξένες κυβερνήσεις και η διεθνής κοινή γνώμη δεν συμμερίστηκαν το πάθος και τις ανησυχίες των Ελλήνων και των ελληνικών κομμάτων για το όνομα της FYROM.
Αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει τους Έλληνες.
Μάλλον, δεν προβλημάτισε και πολλούς, αφού οι άνθρωποι συνέχισαν να φωνάζουν στις πλατείες πως «η Μακεδονία είναι ελληνική»
αν και ήταν προφανές πως αυτό το σύνθημα αποδείχτηκε εντελώς λανθασμένο και έβλαπτε την θέση της Ελλάδας, αφού όλοι οι άλλοι - εκτός από τους Έλληνες - το αντιλαμβάνονταν ως επιθετικό απέναντι στην γειτονική χώρα.
Δεν σκοπεύω να κάνω ανάλυση του Σκοπιανού ή Μακεδονικού, ούτε να αναφερθώ στην Ιστορία και στους χειρισμούς των ελληνικών κυβερνήσεων για το θέμα, εδώ και δεκαετίες.
Χορτάσαμε πια ανάλυση, σημαίες, Μεγαλέξανδρους και εθνικό μεγαλείο.
Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι πως η υστερία πολλών Ελλήνων για το όνομα της Μακεδονίας, οφείλεται στο ότι αντιλαμβάνονται - έστω και υποσυνείδητα - πως τους έχουν απομείνει πια μόνο τα ονόματα.
Η χώρα χάθηκε.
Ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός είναι ένα μείγμα σκυλάδικου, άγνοιας, αμορφωσιάς και ψευτομαγκιάς.
Ναι, η Ελλάδα έχει τεράστια Ιστορία αλλά το παρόν της είναι θλιβερό.
Μια χώρα διαλυμένη και υποθηκευμένη.
Οι πολίτες της την εγκαταλείπουν.
Τι έχει μείνει;
Τα ονόματα.
Η Ελλάδα, η Μακεδονία, η Αθήνα, η Ακρόπολη, ο Παρθενώνας και ό,τι άλλο παραπέμπει στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, που εντυπωσιάζει τους «ξένους».
Βέβαια, μαύρη τύφλα οι περισσότεροι Έλληνες από αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αλλά αφενός η Ορθοδοξία δεν προσφέρεται ιδιαίτερα για εθνικά μεγαλεία και αφετέρου ο σύγχρονος πολιτισμός της χώρας είναι για τα μπάζα, οπότε έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία και το παίζουν απόγονοι του Σωκράτη και του Αριστοτέλη, ενώ κάνουν τάματα στην Παναγιά και τρέχουν στις καφετζούδες.
Και τώρα χάνονται και τα ονόματα.
Το μόνο που είχε απομείνει στους Έλληνες.
Που, βαθιά μέσα τους, πολύ αμφιβάλλουν για το αν είναι Έλληνες.
Θερίζει η ανασφάλεια.
Θερίζει και η υστερία.
Πολλοί Έλληνες θυμίζουν γυναίκα που της ζητάει διαζύγιο ο πλούσιος και διάσημος σύζυγός της και αυτή δέχεται να του δώσει διαζύγιο, μόνο αν της επιτρέψει να κρατήσει το επίθετό του.
Και μετά κάνει «καριέρα», με το επίθετο του πρώην συζύγου.
Γιατί χωρίς το όνομα του συζύγου, δεν υπάρχει.
Χάνουμε και τα ονόματα, πατριώτη.
Ώρα να κοιτάξουμε την ουσία.
Γιατί με την ουσία, φτιάχνεις το όνομα.

1 σχόλιο:

αέναη κίνηση είπε...

εξαιρετικό!