Το πρώτο διπλωματικό στραπάτσο ήταν η αποτυχία του Ισραήλ να
πραγματοποιήσει το διαγωνισμό στην Ιερουσαλήμ, την οποία επιχειρεί να
παρουσιάσει σαν πρωτεύουσα του κράτους για να νομιμοποιήσει στα μάτια τη
διεθνούς κοινότητας τον επεκτατικό πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967.Η δεύτερη μεγάλη αποτυχία αφορά την προσέλευση τουριστών τις ημέρες της Eurovision. Σύμφωνα με ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, ξενοδόχοι και αεροπορικές εταιρείες αναγκάστηκαν να μειώσουν δραστικά τις τιμές τους – ακόμη και κάτω από τα συνηθισμένα για την εποχή επίπεδα – προκειμένου να αντιμετωπίσουν την χαμηλή προσέλευση τις ημέρες της Eurovision. Μόλις 48 ώρες πριν από την έναρξη των ημιτελικών υπήρχαν ακόμη 2.500 απούλητα εισιτήρια – πρωτοφανές φαινόμενο σε ένα διαγωνισμό όπου τα εισιτήρια συνήθως εξαντλούνται λίγες ώρες από την κυκλοφορία τους.
Προφανώς, οι ισραηλινές αρχές θα υποστηρίζουν ότι οι διεθνείς
αντιδράσεις και η προσπάθεια αποκλεισμού δεν έφεραν αποτελέσματα, αφού ο
διαγωνισμός διεξάγεται κανονικά. Αν διδαχθήκαμε όμως κάτι από τις
μεγάλες αθλητικές και καλλιτεχνικές διοργανώσεις που απέκτησαν
γεωπολιτικό ενδιαφέρον είναι ότι η ομαλή διεξαγωγή δεν σημαίνει νίκη.
Στην περίπτωση του Ισραήλ σημαίνει μια τεράστια επικοινωνιακή ήττα. Η μεγαλύτερη αποτυχία του ισραηλινού κράτους όμως, ήταν ότι, αντί να μετατρέψει την Eurovision σε ένα τεράστιο μηχανισμό συγκάλυψης των εγκλημάτων που πραγματοποιεί εναντίον των Παλαιστινίων – γεγονός για το οποίο δαπάνησε εκατομμύρια δολάρια – πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Χάρη στην κινητοποίηση διεθνών κινημάτων, όπως το BDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων μποϊκοτάζ, απόσυρση επενδύσεων και κυρώσεις), άνθρωποι που δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν με τις πολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ενημερώθηκαν για τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν και πεθαίνουν οι Παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη και στην αποκλεισμένη Γάζα.
Στα δικά μας τώρα....Και ο Ντόναλντ Τραμπ; Και η Άνγκελα Μέρκελ; Και ο Νετανιάχου; Όλοι λένε
τα καλύτερα για τον Αλέξη Τσίπρα και βαθμολογούν την πολιτική της
ελληνικής κυβέρνησης με άριστα, ντουζ πουά. Και ο Μητσοτάκης στη γωνία
να βλέπει και να ζηλεύει. Δωδεκάρι δίνει ο Τραμπ…
Δωδεκάρι κι από τη Μέρκελ… Μη μου πεις θα τρελαθώ…
Δωδεκάρι κι από τον Νετανιάχου… (Τί διάολο, τζάμπα πήγε τόσο ξέπλυμα;)
Όλοι οι «διαβολικά καλοί» βάζουν τον καλύτερο βαθμό στον Αλέξη και στην «αριστερή» πολιτική του… (Τύφλα να έχει ο Κούλης δηλαδή, που κοντεύει να σκάσει από το κακό του…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου