Πέρα από τα meme, τα γέλια, την ξεφτίλα, την αρπαχτή αλλά κυρίως την αγανάκτηση όσων αναγκάζονται να υπομένουν το φιάσκο της τηλεκατάρτισης για να πάρουν το επίδομα, υπάρχει και μια καθαρά πολιτική διάσταση στο επίπεδο του λόγου. Η αριστεία αποτελεί μια από τις πολιτικές αιχμές της μητσοτακικής ρητορικής, μιας ρητορικής που ξεπερνά τον ίδιο τον μητσοτάκη και επεκτείνεται σε ένα εύρος υποστηρικτών και οπαδών του. Αν με το επίδομα της τελευταίας στιγμής του τσίπρα πριν τις εκλογές ζήσαμε ένα στιγμιότυπο από το παπανδρεϊκό playbook των 80ς, με την τηλεκατάρτιση του μητσοτάκη ζήσαμε άλλα ύψη του σημιτικού και καραμανλικού εκσυγχρονισμού των 90ς και των 00ς, ένα snapshot από τα χρόνια του μεγάλου πάρτυ, αυτή τη φορά όμως χορεύοντας μόνοι στο σπίτι.
Υπάρχει και αυτή η διάσταση της κατάρτισης. Οι επιστήμονες να το σκεφτούν.
Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο το λέει ο λαός. Αλλά μετά πάει και τους ψηφίζει.
Ο ολοκληρωτισμός των μπουκωμένων από κρατικό χρήμα ''μέσων ενημέρωσης'', η ένοχη σιωπή που επιτρέπει την απρόσκοπτη διασπάθιση
δημόσιου χρήματος και η παντοδύναμη δικτατορία της αμορφωσιάς γίνονται
βούτυρο στο τσουρέκι μίας κυβέρνησης που επέστρεψε πλησίστια για να
οδηγήσει ξανά τον τόπο εκεί που τον οδήγησε στις αρχές της δεκαετίας.Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο το λέει ο λαός. Αλλά μετά πάει και τους ψηφίζει.
Δηλαδή, στα βράχια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου