Υπάρχει μια Υπουργός, η οποία εδώ και κάμποσες ώρες έχει δεχτεί ισχυρό ράπισμα από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το γεγονός ότι εκπροσωπώντας το Ελληνικό Δημόσιο: Αυτό που γίνεται αντιληπτό με την πρώτη ματιά, χωρίς να διαβάσει κανείς το εν λόγω κείμενο των 172 σελίδων,
είναι ότι η πρώτη σύμβαση (η αρχή της στη σελίδα 47) δεν θυμίζει σε
καμία περίπτωση επίσημη σύμβαση στην οποία έχει εμπλακεί (και έχει
υπογράψει) το ελληνικό δημόσιο. Δεν υπάρχει καν αριθμός πρωτοκόλλου
(μόνο γραφείου Υπουργού), δεν υπάρχει η ένδειξη ότι η σύμβαση αφορά την
ελληνική δημοκρατία, δεν υπάρχει ψηφιακή υπογραφή, δεν έχει διαβιβαστεί
σε καμία άλλη υπηρεσία. Θυμίζει, θα έλεγε κανείς, περισσότερο ένα
ιδιωτικό συμφωνητικό παρά επίσημο δημόσιο έγγραφο.
Ξεπούλησε με τη υπογραφή της τα προσωπικά δεδομένα 1,5 εκατομμυρίου ανήλικων μαθητών, δασκάλων και γονιών, σε μια εταιρία που τους την επέβαλε με πρόσχημα την τηλεκπαίδευση.
Τα ξεπούλησε χωρίς τη συναίνεσή τους.
Ενώ η εταιρία, αφού έλαβε και πανωπροίκι 2 εκατομμύρια από την Υπουργό, τα μεταπώλησε με τεράστια κέρδη στις ΗΠΑ, όπου χρησιμοποιούνται ήδη από τις πολυεθνικές για εμπορικούς και άλλους σκοπούς.
Τα εν λόγω δεδομένα δεν αφορούν μόνο τα ονόματα, τα τηλέφωνα, τις διευθύνσεις με το γεωγραφικό στίγμα και τα μέιλ του 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων, αλλά κυρίως τα μεταδεδομένα τους, δηλαδή τις αποθηκευμένες πληροφορίες τους σε υπολογιστές και κινητά, την παρακολούθηση της δραστηριότητας των συσκευών τους και των συμπεριφορών τους, από εμπορικές και οικονομικές μέχρι πολιτικές και κοινωνικές.
Η Υπουργός που έχει κάνει σουρωτήρι τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό κανονισμό, αντιμετωπίζοντας τους πολίτες της χώρας ως κανονικά ποντίκια που γυρίζουν τον τροχό της αγοράς, ήξερε να σέρνει αυταρχική και λαλίστατη, εν μία νυκτί, τους δασκάλους στα δικαστήρια. Παραμένει όμως βουβή και κρυπτόμενη ως κι ετούτη την ώρα στο γραφείο της.
Υπό τη σκιά των ΜΜΕ που έχουν θάψει το θέμα αλλά πρωτίστως του Πρωθυπουργού της που δεν τολμά να ζητήσει την παραίτησή της, επειδή αφενός επιβεβαιώνει ότι για την Κυβέρνησή του, η Παιδεία είναι προϊόν πολυτελείας για τα ποντίκια κι αφετέρου, επειδή ετοίμάζε το διάγγελμά του για να επιβεβαιώσει ακόμα μία φορά ότι και η υγεία είναι προϊόν πολυτελείας για τα ποντίκια.
Κι αυτοί οι δύο δεν είναι σε Κυβέρνηση της Υποσαχάριας Αφρικής, δεν είναι καν στη Νικαράγουα του Σομόζα. Είναι στην Κυβέρνηση της Ελλάδας, που εκμεταλλευόμενη την εξουσία της και μια πρωτόγνωρη πανδημική συγκυρία, χρησιμοποίησε ξεδιάντροπα πολίτες που βρίσκονταν σε ανάγκη και τους παρέδωσε εν αγνοία τους, ως απαξιωμένα υποχείρια και εύκολη λεία στα συμφέροντα που κερδοσκόπησαν και θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν στις πλάτες τους.
Μπροστά σε τούτο το όνειδος η ΔΟΕ, η ΟΛΜΕ και οι ΕΝΩΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ οφείλουν να σηκώσουν χωρίς άλλη καθυστέρηση το θέμα και να προβούν σε όλες τις νόμιμες διαδικασίες και αξιώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου