Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει
Παρατήρηση πρώτη: Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕΠ και σε απόλυτα μεγέθη 298 δισ. ευρώ. Σήμερα μετά από 13 χρόνια αδιάκοπης βαρβαρότητας, μετά από τρία Μνημόνια, χαράτσια και «κουρέματα», το χρέος εκτινάχτηκε στο 190,5% του ΑΕΠ και σε απόλυτα μεγέθη στα 400,28 δισ. ευρώ! Συμπέρασμα πρώτο: Η πολιτική αυτή, είτε με μπλε και πράσινους, είτε με τους ροζ, όχι μόνο δε μειώνει το χρέος αλλά το μεγαλώνει, το διογκώνει, το εκτινάσσει. Το χρέος είναι κατά 71,5 μονάδες μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ από τη στιγμή που υποτίθεται ότι άρχισαν να το μειώνουν! Και σε απόλυτα μεγέθη έχει αυξηθεί κατά 102,28 δισ.!!! Παρατήρηση δεύτερη: Οι κυβερνώντες (κάθε απόχρωσης) ισχυρίζονται προκλητικά ότι η εξοντωτική φορολογία κάθε είδους εφαρμόζεται ώστε δια των πλεονασμάτων να εξασφαλιστούν οι αφενός οι πληρωμές των προηγούμενων χρεών και δανείων. Πρόκειται για αθλιότητες. Σημειώστε: Τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού του 2022 από τη φορολεηλασία του ελληνικού λαού ανήλθαν στα 60.921 δισ. ευρώ. Για το 2023, βάσει του προϋπολογισμού με τα κάθε λογής χαράτσια και φόρους οι κυβερνόντες (όποιοι και αν είναι) αναμένονται να αρπάξουν από το λαού 61,488 δισ. ευρώ. Και όμως παρά τη ληστεία σε βάρος του εργαζόμενου λαού το 2022 το δημόσιο χρέος αυξανόταν κατά σχεδόν 1 δισ. ευρώ το μήνα και οι κυβέρνηση της ΝΔ πήρε και νέα δάνεια! Και όλα αυτά ενώ ισχυρίζεται ότι έχουμε «ανάπτυξη»!!! Συμπέρασμα δεύτερο: Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Και σίγουρα δεν πρόκειται να τον σταματήσουν ούτε τα αντιλαϊκά μέτρα και ή ληστρική φορολογία, ούτε οι εποπτείες των δανειστών που θα απαιτούν να πληρωθούν παλιά και νέα δανεικά.
Ετσι σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών θα επέρχεται – όπως περιέγραφε ο Λένιν – ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε»… Αν κάτι απορρέει ως πολιτικό συμπέρασμα από τα προηγούμενα είναι ότι η λύση σε αυτή την ατέλειωτη φρίκη δεν θα έρθει ούτε με την «ελάφρυνση», που πριν ήταν «επιμήκυνση», που πιο πριν ήταν «κούρεμα» και που πάντα καταλήγει σε δούλεμα, όπως εκείνοι οι λογιστικοί προσδιορισμοί για το ποιο είναι το «καλό» και ποιο είναι το «κακό» χρέος, ποιο είναι «επονείδιστο» χρέος και ποιο όχι. Το χρέος είναι όλο επονείδιστο και κυρίως είναι όλο πληρωμένο από έναν λαό που δεν είχε καμία οφειλή, αλλά το πλήρωσε. Εναπόκειται, τελικά, στον ίδιο τον λαό να επιβάλει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις και εκείνες τις κοινωνικο-οικονομικές ανατροπές που θα καταστήσουν το πληρωμένο χρέος και διαγραμμένο..... imerodromos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου