Εγώ ήρθα για να μείνω. Και στη χώρα και στον ΣΥΡΙΖΑ, λέει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ''Τα Νέα'' ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης. «Ναί θα μείνω στην Ελλάδα και στο κόμμα 1.000%. Θα γίνω πρωθυπουργός»
Διαμηνύει στους εσωκομματικούς του επικριτές ότι «κανείς δεν μπορεί
να με διώξει, εκτός από τη βάση», ξεκαθαρίζει ότι δεν θα παραιτηθεί
ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει τρίτος στις Ευρωεκλογές και δηλώνει βέβαιος
ότι θα γίνει πρωθυπουργός. Παράλληλα υπεραμύνεται των πρωτοβουλιών για «ανανέωση» του ΣΥΡΙΖΑ και
«καρφώνει» όσα στελέχη του κόμματος τον αμφισβητούν λέγοντας ότι έχουν
«διαφορετικά κίνητρα από την επιτυχία του κόμματος». Η Αριστερά είναι κατακερματισμένη σε διάφορους κομματικούς
σχηματισμούς. Θα καλούσατε όσους έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ να το
ξανασκεφτούν και να επιστρέψουν;
Εγώ δεν έδιωξα κανέναν από τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία.
Εκείνοι αποφάσισαν να φύγουν από την πρώτη μέρα που εξελέγην πρόεδρος.
Αλλά ποιοι είναι εκείνοι; Είναι μερικά στελέχη που είχαν συνηθίσει σε
παλιές κομματικές δομές. Το τελευταίο συνέδριο άλλαξε το κόμμα για να
δώσει έμφαση και φωνή στη βάση του. Η πρώτη απόδειξη αυτής της φωνής
είναι η δική μου εκλογή. Και σε αυτό το μονοπάτι θα συνεχίσουμε. «Ο σύντροφος Τσίπρας πήρε τις ευθύνες του και αποχώρησε αξιοπρεπώς.
Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρακμή, διάλυση και θλίψη. Μία διαδικασία που ξεκίνησε το βράδυ του δημοψηφίσματος και μένει να ολοκληρωθεί με την διάλυση του κόμματος. Ο Τσίπρας μετά από αυτό το δημοψήφισμα που το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, δεν κατάφερε ποτέ να πείσει την κοινωνία, παρά τα πολλά χαρίσματά του, και έτσι με μια αργή και πολλές φορές υποκινούμενη συντροφικά φθορά, έφτασε στο τέλος του δρόμου βαριά ηττημένος πολιτικά.
Όσοι έμειναν, αποκομμένοι από την κοινωνία, ανήμποροι να καταλάβουν γιατί ο λαός τους καταβύθισε στις εκλογές, αποφάσισαν να εκλέξουν γρήγορα αρχηγό για να «φύγουν προς τα εμπρός» για να μην κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και αναγκαστούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Κάπου εκεί, εμφανίστηκε ένας άγνωστος τύπος που έπαιζε στα δάχτυλα
την επικοινωνία και τα social media, τους πήρε το κόμμα πατώντας στην
εκλογή από τη βάση που είχε καθιερώσει ο Τσίπρας για τον εαυτό του και
ξεκίνησε τα δικά του.
Η συνέχεια γνωστή και πρόσφατη, ο σύντροφος εκ των ΗΠΑ προέκυψε… ''Βοναπάρτης''
καταφέρνοντας να εξοργίσει και όσους τον στήριξαν από την πρώτη στιγμή,
το κόμμα βρίσκεται σταθερά κάτω από το ΠΑΣΟΚ και η προοπτική των Ευρωεκλογών μοιάζει το λιγότερο, αποκαρδιωτική. Ξένιζε από την αρχή, ότι ο ''αλεξιπτωτιστής'' δεν ήταν για καλό. Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως, αντέδρασαν σαν τον ''κερατά'', που τελευταίος καταλαβαίνει ότι τον κερατώνουν ενώ τον έχουν
πάρει χαμπάρι οι υπόλοιποι. Το έχει ο Έλληνας αυτό το χούι, απλά, ΔΕΝ θέλει να ακούσει.
Αλλά αυτή η ''έλλειψη ακρόασης'' είναι που τρώει και τα κόμματα. Κι
όταν αυτά τρώγονται, μετά οι πολίτες απλά γυρνούν την πλάτη και περνάνε
στην πολιτική και κοινωνική Απάθεια.
Θεωρούν οι ηγεσίες των κομμάτων ότι τα ξέρουν όλα, και οι πολίτες απλά
τους γυρίζουν την πλάτη, αφού η γνώμη τους όχι μόνο δεν μετράει, αλλά
δέχονται χαρακτηρισμούς και μπούλινγκ. Ηλίου φαεινότερο ήταν τι επρόκειτο να συμβεί, και ομολογουμένως, συνέβη και νωρίτερα απ’ όσο το περίμενε κανείς.
Ο κατήφορος θα συνεχιστεί μέχρι τελικής πτώσεως.....
ΥΓ: Εκτός από τους πολιτικούς νάνους, εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν και
υπάρχουν άνθρωποι με ιστορία και στους κοινωνικούς αγώνες και με
πραγματικές αγωνίες και διάθεση προσφοράς. Αλίμονο σ’ αυτούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου