Οι πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του
νεοσύστατου Ελληνικού κράτους άρχισαν να γράφονται αμέσως μετά την
απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό. Αγωνιστές
της Επανάστασης, κάποιοι σακατεμένοι από τις μάχες, χήρες και ορφανά
γύριζαν στους δρόμους ρακένδυτοι ζητιανεύοντας ένα κομμάτι ψωμί.
Αντίθετα, εκλεκτοί του Παλατιού και όσοι είχαν προσβάσεις στο φαύλο
πολιτικό σύστημα της εποχής απολάμβαναν παχυλούς μισθούς και συντάξεις.
Ο Αντρίκος Μπίκινης ήταν ένας από εκείνους τους περήφανους και
απροσκύνητους αγωνιστές που ποτέ δεν έγιναν «διάσημοι» μέσα από τα…
συνήθη λαμπερά αφιερώματα που συναντάμε στη λεγόμενη επίσημη
βιβλιογραφία. Παρέμεινε ξεχασμένος, ίσως γιατί η σεμνότητα και
η μνημειώδης ανιδιοτέλεια του Γορτύνιου μαχητή της επανάστασης δεν
«έπρεπε» μήτε «βόλευε» ν’ αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση στους
πονηρούς και σίγουρα ωφελιμιστικούς καιρούς που ακολούθησαν!
Πολύ λίγα
γνωρίζουμε γι’ αυτόν αφού οι όποιες αναφορές και ενθυμήματα είναι
ελάχιστα, σαν το λιγοστό μα ακριβό νεράκι που κυλά μέσα από τη σχισμή
του βράχου…Στην Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.) φυλάσσεται ο
μεγαλύτερος όγκος των δημοσίων αρχείων που εκτείνονται χρονικά από την
περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης και την ίδρυση του Ελληνικού κράτους
μέχρι σήμερα. Φυλάσσονται επίσης αρχεία επιτροπών, υπηρεσιών και
οργάνων που δεν υφίστανται πλέον (Ταμείο Ανταλλαξίμων, Κυβέρνηση Μέσης
Ανατολής, ΄Υπατη Αρμοστεία Σμύρνης κλπ).
Επίσης, αξιόλογα ιδιωτικά
αρχεία και συλλογές φυσικών προσώπων, οικογενειών, συλλόγων και
εμπορικών οίκων. Εκτός των λυτών εγγράφων και των βιβλίων - πρωτοκόλλων,
σώζονται και χειρόγραφοι κώδικες, αρχιτεκτονικά σχέδια, χάρτες,
χαρακτικά, φωτογραφίες.
Τα ονόματα είναι από αυτά τα έγγραφα τα οποία πολλές φορές
έχουν λάθη στις χρονολογίες (σε μερικά μάλιστα, λάθη δεκαετιών!)
Μουρούτζος
|
Γιάννης
|
|
Μπαϊράμης
|
Γιάννης
|
|
Μπαλάσης
|
Γεώργιος
|
|
Μπαλτής
|
Πανάγος
|
|
Μπαλτής
|
Γεώργιος
|
|
Μπαλτής
|
Ιωάννης
|
|
Μπαλτής
|
Θεόδωρος
|
|
Μπαμπέτζιος
|
Ηλίας
|
|
Μπαριάμης
|
Αποστόλης
|
|
Μπαριάμης
|
Ιωάννης
|
|
Μπιζούμης
|
Ηλίας
|
|
Μπιζούμης
|
Χρήστος
|
|
Μπιζούμης
|
Παναγιώτης
|
|
Μπιζουμόπουλος
|
Ιωάννης Ιερεύς
|
|
Μπίκινης
|
Αντρίκος
|
|
Μποζίκας
|
Γιάννης
|
|
Μποκής
|
θανάσης
|
Δ.
|
Μποκής
|
Γεώργιος
|
Δ.
|
Μπόκος
|
Βασίλειος
|
|
Μπουκής
|
Γιαννάκης
|
|
Μπραβόπουλος
|
Ιωάννης
|
|
Μπράβος
|
Δημήτριος
|
|
Μπράβος
|
Αποστόλης
|
|
Νιάρχος
|
Γεωργαντάς
|
|
Νιάρχος
|
Δημήτριος
|
|
Νιάρχος
|
Αθανάσιος
|
|
Νιάρχος
|
Νικόλας
|
|
Νικήτα
|
Αναστάσης
|
|
Νικήτα
|
Θεοδωρής
|
|
Νικήτα
|
Νικόλαος
|
|
Νικήτα
|
Βασίλειος
|
|
Νικήτα
|
Γιάννης
|
|
Νικήτα
|
Αναγνώστης
|
|
Νικήτας
|
Γεώργιος
|
Κανέλλος
|
Νικητόπουλος (Νικήτας)
|
Κανέλλος
|
|
Νικολής
|
Αποστόλης
|
|
Νικολόπουλος
|
Γιάννης
|
Γ.
|
Νικολόπουλος
|
Αντώνιος
|
Σύμφωνα με τον εκλογικό κατάλογο του 1847 (που γενικά είναι πιο έγκυρος), ο Αντρίκος Μπίκινης εμφανίζεται να γεννήθηκε το 1810. Από την άλλη, βρίσκουμε τον Αντρίκο στα Αρχεία Αγωνιστών του 1821, όπως θα δείτε στην αντίστοιχη σελίδα στο site των Λαγκαδίων.
Λαγκαδινοί Αγωνιστές του 1821
Μάλιστα, σε ένα έγγραφο ''αιτείται το χάλκινο αριστείο''. Δηλαδή δεν ήταν απλός στρατιώτης.
Στα δύο έγγραφα φαίνεται το όνομά του. Οι αιτήσεις έγιναν το 1833.
«Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι, ότι ο Αντρίκος Μπίκινης κάτοικος της Κοινότητος Λαγκαδίων του δήμου Τροπέων της επαρχίας Γόρτυνος υπηρέτησεν υπό την οδηγίαν μας ως υπαξιωματικός αποδειχθείς μάλιστα ικανός περί τα πολεμικά, και πρόθυμος και υπερασπιστής της εθνικής ελευθερίας. Παρευρέθη εις τας μάχας Πούσι του Λάλα, Πάτρας, πολιορκίαν της Τριπόλεως, εις τας κατά του Ιμβραήμ και κατά του Δράμαλη εκστρατείας, και εις τας μάχας Τρικόρφων, Δραμπάλας και λοιπάς διακριθείς μάλιστα. Δεν εξήλθε της επικρατείας προκρίνας τον υπέρ ελευθερίας θάνατον. Όθεν του δίδεται το παρόν δια να το χρησιμοποιήση όπου ανήκει».
Πάντως αρκετές αιτήσεις και τέτοια διπλώματα αγωνιστών σώζονται σήμερα, τόσον στο τμήμα Χειρογράφων και Ομοιοτύπων της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών, όσον και των Γ.Α.Κ. Η υλική και ηθική αμοιβή στους κατέχοντες το δίπλωμα και το αριστείο του αγωνιστή συνοψίζονται στο: «….Έκαστον αριστείον εδίδετο δια διπλώματος.
Ένας ακόμα από τους πιο γνωστούς, γενναίους και τίμιους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης ήταν ο Νικηταράς. Βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή, δίπλα στο πλευρό του θείου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Στη μάχη στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822) η ορμή του κατά των Τούρκων ήταν τόσο μεγάλη, όπου έσπασε 3 σπαθιά κατά τη διάρκεια της μάχης, ενώ το τέταρτο κόλλησε στο χέρι του από αγκύλωση. Μετά από αυτή τη μάχη έμεινε γνωστός ως «Τουρκοφάγος», ενώ αρνήθηκε να μοιραστεί τα λάφυρα από τη νίκη στα Δερβενάκια, λέγοντας «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Ωστόσο μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας συνεχίστηκε ο αγώνας του. Επί Όθωνα περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί λόγω διαβήτη.
Το γεννεαλογικό δέντρο του Αντρίκου Μπίκινη διαμορφώνεται ως εξής.
Μπίκινης
Δημήτριος, γεννήθηκε το 1799
Μπίκινης Ανδρίκος, γεννήθηκε το 1807
Μπίκινης Αναστάσιος του Δ., γεννήθηκε το 1822
Μπίκινης Αναστασιος 1826
Μπίκινης Φίλος του Ανδρέα, γεννήθηκε το 1838,(ή το 1828)
Μπίκινης Αναστάσιος του Ανδρέα 1843
Μπίκινης Κωνσταντίνος του Α. 1826
Μπίκινης Χαράλαμπος του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1863
Μπίκινης Διονύσιος του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1872
Μπίκινης Ανδρέας του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1874
Μπίκινης Δημήτριος του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1876
Μπίκινης Παναγής του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1878
Μπίκινης Ιωάννης του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1880
Μπίκινης Ανδρέας του Ιωάννη, γεννήθηκε το 1920
Μπίκινης Ιωάννης του Ανδρέα, γεννήθηκε το 1958
Μπίκινης Γεώργιος του Ιωάννη,
γεννήθηκε το 1982 Μπίκινης
Αλέξανδρος του Γεωργίου, γεννήθηκε το
2014
Μπίκινης Νικήτας του Γεωργίου,
γεννήθηκε το 2023 Από τα παραπάνω, ο
Αναστάσιος που γεννήθηκε το 1826 ίσως να είναι με τον Αναστάσιο του Δ. (1822)
με πιθανότερο το 1826
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου