Τέτοιο διπλωματικό φιάσκο στα Βαλκάνια η Ελλάδα είχε πολλές δεκαετίες να γνωρίσει. Βάλαμε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ επί Μητσοτάκη και η κυβέρνηση υπέγραψε την αναβάθμισή τους σε υποψήφια προς ένταξη χώρα στην ΕΕ, χωρίς όμως ακόμα να ξέρουμε αν θα εφαρμόσουν τη συμφωνία για τις Πρέσπες. Για ψηφοθηρικούς λόγους ο Μητσοτάκης έβαλε τον Μπελέρη στο Ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει η μεγαλύτερη προεκλογική συγκέντρωση....''στην Αθήνα'', από τον....Ράμμα.
Ο τελευταίος διαμηνύει ότι πέρασε ο καιρός που η Αθήνα είχε τις Αλβανικές κυβερνήσεις..γονατιστές. Με τη Σερβία δοκιμάζονται οι σχέσεις μας εξαιτίας της στροφής της κυβέρνησης, μέσω Μπακογιάννη, στο θέμα του Κοσόβου. Με την Τουρκία η κυβέρνηση δηλώνει ότι ικανοποιείται με τη συνέχιση από τον Ερντογάν, της ίδιας πολιτικής, που παλαιότερα θεωρούσε απαράδεκτη.
Διεθνοπολιτική υποβάθμιση με υπογραφή Μητσοτάκη.
Όσο για τα «Σκόπια» ας θυμηθούμε ότι αποκαλούνταν διεθνώς «Μακεδονία» σκέτο και η Ελληνική κυβέρνηση, έκανε αυτό που έπρεπε, για να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. H θέση για γεωγραφικό προσδιορισμό στην ονομασία της γείτονος χώρας, ήταν θέση που είχε διατυπωθεί επισήμως από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι και φυσικά από την Ντόρα Μπακογιάννη στη συνάντησή της με τον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα. Λίγα χρόνια πριν, ο Κώστας Σημίτης είχε κάνει πρόταση να ονομαστεί η σημερινή Βόρεια Μακεδονία «Ορεινή Μακεδονία». Το 2017 η Ευρωβουλευτής του Μητσοτάκη, Μαρία Σπυράκη, όπως αποκάλυψε η Γερμανική FAZ, είχε δύο συναντήσεις με τον Πρωθυπουργό των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, στον οποίο μετέφερε τη θέση και τη διάθεση του Κ. Μητσοτάκη να λύσει το θέμα της ονομασίας.
Ζητούσε ωστόσο από τον Ζάεφ να κατανοήσει ότι λόγω επερχόμενων εκλογών είχε πρόβλημα με τους ακροδεξιούς της ΝΔ, οι οποίοι δεν ήθελαν επίλυση. Ο Μητσοτάκης ήθελε να είναι ο ίδιος που θα υπογράψει την Συμφωνία των Πρεσπών και αφού δεν το επέτρεπαν οι συνθήκες, επέλεξε να δημιουργήσει κόστος στον Τσίπρα και να κάνει ρεσάλτο στην εξουσία. Από τη πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας, γνώριζε πολύ καλά, ότι η απόφασή του να υπογράψει την Συμφωνία θα είχε πολιτικό και εκλογικό κόστος, την ώρα μάλιστα που ο Μητσοτάκης επέλεγε να σκηνοθετήσει την ''Μακεδονομαχία της γραβατοχλαμύδας'', όταν συμπαρατασσόταν στις πλατείες με τη Χρυσή Αυγή και μεταχειριζόταν την εθνικιστική δημαγωγία του Μακεδονικού για να επανέλθει στην εξουσία. Η Συμφωνία των Πρεσπών, που διέπει πλέον τις σχέσεις της Ελλάδας με τη Βόρεια Μακεδονία είναι μια ένδειξη του τρόπου με τον οποίο μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και να πάψουν να υπάρχουν εστίες τριβής που δημιουργούν προβλήματα περιφερειακής σταθερότητας. Υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα και τη Βόρεια Μακεδονία που δεν συμφωνούσαν με το περιεχόμενο της Συμφωνίας, ή θα προτιμούσαν διαφορετικές ρυθμίσεις για επιμέρους ζητήματα. Όμως η Συμφωνία των Πρεσπών όπως υπογράφηκε είναι μέρος του Διεθνούς Δικαίου, δεσμεύει τις δύο χώρες, έγινε αποδεκτή από τη διεθνή κοινότητα, οδήγησε στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, χαιρετίστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, οδήγησε στην αλλαγή της επίσημης ονομασίας με την οποία η Βόρεια Μακεδονία είναι μέλος του ΟΗΕ. Αποτελεί το θεμέλιο της Ευρωπαϊκής προοπτικής της Βόρειας Μακεδονίας. Συνεπώς, η τήρηση και εφαρμογή της Συμφωνίας, ανεξάρτητα από τις εσωτερικές πολιτικές αλλαγές στις δύο χώρες, πρέπει να θεωρείται αυτονόητη και σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία και υποχρεωτική, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Δεν είναι ρεαλιστικό να πούμε ότι όλα τα διμερή προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή μπορούν να λυθούν ως διά μαγείας. Τα διπλωματικά μέσα και ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου δεν αποτελούν από μόνα τους στρατηγική ή λύση, αλλά είναι ό,τι καλύτερο έχουμε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου