ΑΧΙΝΟΣ : ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΑΒΙΑΡΙ !!! [ video ]

Ο ζωντανός αχινός πέρα από την παροιμιώδη νοστιμιά του, είναι μια τροφή μεγάλης διατροφικής αξίας. Στην Ιαπωνία μπαίνει στην ίδια σειρά με το χαβιάρι. Αν προσωποποιούσαμε την αρμύρα της θάλασσας σε μερικές κουταλιές πολύτιμης γεύσης αυτές θα ήταν οι ζωντανοί αχινοί. Αν είστε ''γενναίοι'', μπορείτε να τους μαζέψετε μόνοι σας και να απολαύσετε το ουζάκι σας δίπλα στη θάλασσα με τον καλύτερο μεζέ του κόσμου να κάνει την καλύτερη συνοδεία στην αρμύρα των αβγών τους, η απόλυτη απόλαυση απογειώνεται.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία όσον αφορά στην αλίευση αχινών, επιτρέπεται μέχρι 20 την ημέρα ανά άτομο και 30 ανά σκάφος, και οι παραβάτες αντιμετωπίζουν πρόστιμα που κυμαίνονται από 400€ έως 3.000€. Χρειάζεται θάρρος, πάντως, γιατί τα πρόστιμα για την αλιεία αχινών από ερασιτέχνες είναι τσουχτερά. Όπως και νά' χει, ψαρεμένος ή αγορασμένος, ο αχινός είναι λατρεία. Κρύβει μέσα του την αλμύρα και τη μυρωδιά της θάλασσας και έχει μία γεύση πραγματικά μοναδική. Μαρτυρίες για κατανάλωση αχινού στην Ελλάδα, υπάρχουν από το 3.000 π.Χ. και από το 1792 ήταν γνωστό σαν εµπορεύσιµο είδος. Είναι επίσης ισχυρή  αφροδισιακή τροφή.
   Ποιοι αχινοί τρώγονται

Οι αρσενικοί αχινοί δεν είναι βρώσιμοι. Τους ξεχωρίζουμε γιατί είναι κατάμαυροι, έχουν μεγάλα , μαύρα αγκάθια και μαγαλύτερο χνούδι μπροστά στο στόμα τους. Οι θηλυκοί έχουν διάφορες αποχρώσεις του μαύρου και μικρότερα αγκάθια. Συχνά, δε, είναι κολλημένες επάνω τους μικρές πέτρουλες και φύκια.
Οι αχινοί είναι γεμάτοι με αβγά στην πανσέληνο, οπότε μόνον όταν το φεγγάρι είναι στα γεμάτα του έχει νόημα το ψάρεμά τους. Τις άλλες μέρες τα αβγά είναι από πολύ μικρά ως και ελάχιστα.

Για το μάζεμα ιδανικά χρειάζονται γάντια και μια διχτυωτή τσάντα.

Για να τους διατηρήσουμε ζωντανούς, τους βάζουμε σε κουβά με θαλασσινό νερό ή στο ψυγείο με μια υγρή πετσέτα πάνω τους. Αν μαζέψουμε μόνο τα αβγά, καλό είναι να τα φάμε σε λιγότερο από 12 ώρες από τότε που βγήκαν απ’ τη θάλασσα. Μέχρι τότε, τα διατηρούμε στην ψύξη

Πώς τρώγεται ο αχινός

Ο αχινός τρώγεται πολύ εύκολα. Αφού τον ξεκολλήσουμε από τον βράχο (κατά προτίμηση με γάντια), κόβουμε το κέλυφος γύρω-γύρω από την πλευρά που βρίσκεται το στόμα μ' ένα ψαλίδι, βγάζουμε όλα τα σπλάχνα και τον ξεπλένουμε επιτόπου, με θαλασσινό νερό. Θα απομείνουν στο εσωτερικό του κελύφους μόνο τα κοραλλένια αυγά που τα αφαιρούμε με ένα κουταλάκι και είτε τα μεταφέρουμε σε ένα πιατάκι, είτε τα ξαναβάζουμε μέσα στο κέλυφος.
Η πιο κλασσική εκδοχή είναι να προσθέσουμε λίγο λεμόνι κι αν θέλουμε, μερικές σταγόνες λάδι και να τον απολαύσουμε. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, υπάρχουν δεκάδες συνταγές για να τον μαγειρέψουμε, παρ ότι εξαιρετικά λεπτεπίλεπτος, ως μεζές.....