Της πατρίδας μου η σημαία… Όμως ποια σημαία;
Όσο και να μοιάζουν, δεν είναι καθόλου ίδιες…
Αυτή που υπεράσπιζαν οι Έλληνες φαντάροι το 1941 στο οχυρό του Ρούπελ;
Ή αυτή που ήταν πίσω από τα γραφεία των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της φασιστικής κυβέρνησης, όταν υπέγραφαν την παράδοση της χώρας στους Γερμανούς, πριν ακόμα νικηθεί ο ελληνικός στρατός;
Αυτή που σήκωναν οι ΕΛΑΣίτες που ορκίζονταν να χύσουν το αίμα τους για την απελευθέρωση της πατρίδας και του λαού;
Ή αυτή που σήκωναν οι φασίστες ταγματασφαλίτες που ορκίζονταν πίστη στον Φύρερ και το Γ’ Ράϊχ κι εκτελούσαν πατριώτες;
Αυτή που σήκωναν οι αντιφασίστες φαντάροι στη Μέση Ανατολή, την ώρα που απαιτούσαν να πάρουν οπωσδήποτε μέρος στη μάχη του Ελ Αλαμέιν (όπως κι έγινε);
Ή αυτή που «τιμούσαν»
στα λόγια οι φασίστες αξιωματικοί τους, που παραιτούνταν από τη διοίκηση
των μονάδων τους, παραμονές της ίδιας μάχης;
Αυτή που έφερναν οι αντάρτες το καλοκαίρι του 1944 σ’ όλες τις πόλεις που απελευθέρωναν; Ή αυτή που κρατούσαν οι Γερμανοτσολιάδες που υπερασπιζόταν την Γερμανική κατοχή μέσα σ’ αυτές;
Αυτή που σήκωσε ο ΕΛΑΣ στην Ακρόπολη στις 12/10/1944;
Ή αυτή που σήκωσε ο πρωθυπουργός του εμφυλίου και των Άγγλων Γιώργο Παπανδρέου λίγες μέρες αργότερα;
Ή αυτή που σήκωσε ο πρωθυπουργός του εμφυλίου και των Άγγλων Γιώργο Παπανδρέου λίγες μέρες αργότερα;
Αυτή που υπηρέτησε ο Μπελογιάννης σαν αξιωματικός του ΕΛΑΣ; Ή αυτή που είχαν πίσω τους οι στρατοδίκες που τον καταδίκασαν σε θάνατο;
Αυτή που σήκωνε ο Λαμπράκης στις πορείες ειρήνης; Ή αυτή που είχε κρεμάσει ο Κοτζαμάνης μέσα στο τρίκυκλο;
Αυτή που σήκωναν οι φοιτητές μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου; Ή αυτή που ήταν κρεμασμένη στο τανκ που έσπασε την πύλη;
Αυτή που κρατούσαν οι φαντάροι της ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο το 1974; Ή αυτή που κράταγε ο Σαμψών όταν έκανε το πραξικόπημα;
Αυτή που υπηρετούσε ο Παναγούλης;
Ή αυτή που υπηρετούσε ο Παττακός;
Αυτή που μου έδωσε ο παππούς μου την 21 Απριλίου του 1967, που κρεμότανε χρόνια στα γραφεία της ΕΔΑ στο χωριό μας;
Ή αυτή που βάζουν ο Τσίπρας κι ο Μητσοτάκης, την ώρα που κάνουνε επίσημες συναντήσεις – μετάνοιες στα Νατοϊκά και Ευρωενωσιακά αφεντικά τους, σχεδιάζοντας νέες λιτότητες, νέα ξεπουλήματα, νέους πολέμους, νέους πρόσφυγες;
Αυτή που συχνά σηκώνει ο Αντετοκούμπο;
Ή αυτή που δεν πρέπει να σηκώνουν τα Αλβανάκια ή τα μαυράκια στις παρελάσεις;
Αυτή που βρίσκεται στο πίσω μέρος της φρεγάτας που περιπολεί τον περσικό κόλπο για λογαριασμό των Αμερικάνων;
Ή αυτή που χαιρετούν εκείνοι οι φαντάροι
που βγαίνουν συχνά στην αναφορά για να πουν ότι αρνούνται να εκτελέσουν νατοϊκές διαταγές;
που βγαίνουν συχνά στην αναφορά για να πουν ότι αρνούνται να εκτελέσουν νατοϊκές διαταγές;
Αυτή που κρεμάνε οι Έλληνες στα φτωχά τους μπαλκόνια;
Ή αυτή που δεν κρεμάν οι εφοπλιστές στα πλούσια καράβια τους;
Αυτή που περνά ματωμένη κάθε χρόνο στην πορεία του πολυτεχνείου;
Ή αυτή που την έκανε μπικίνι κάποιος διακεκριμένος μόδιστρος, για τα απόκρυφα της συζύγου του.. άριστου εθνικού Σάκη;
Προσέξτε: Όσο και να μοιάζουν, δεν είναι καθόλου ίδιες…
Όταν λοιπόν σκοπεύετε να κρεμάσετε σημαία… Κανονίστε να διαλέξετε τη σωστή σημαία… Τη σωστή αντίληψη για τη σημαία!
Κι είπαμε:
«Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό».
Αυτές οι άλλες οι κίτρινες με τον αητό κι οι κόκκινες με τα 4 Βήτα, δεν είναι «της πατρίδας μου… σου… του… μας».
Είναι σημαίες… φαντασμάτων.
