ΓΚΑΛΟΠ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΕΣ ΜΕ ΘΕΜΑ....''ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ'' !!!

«Η αρχαιολογία δεν θυμίζει λειτούργημα αλλά βεντέτα» συνηθίζουν να λένε οι μεγαλύτερης ηλικίας αρχαιολόγοι. Μεγάλη δημοσιότητα έχει λάβει κατά καιρούς το ερώτημα, ποια είναι η πραγματική ομηρική Ιθάκη του Οδυσσέα.  Το 2005 κυκλοφόρησε το  βιβλίο του Ρόμπερτ Μπίτλστοουν «Οδυσσέας Λυόμενος. Η αναζήτηση της ομηρικής Ιθάκης», με τη θεωρία του ότι η ομηρική Ιθάκη ήταν στην πραγματικότητα ένα τμήμα της σημερινής Κεφαλονιάς.Κινητήριος δύναμη πίσω από το πρωτότυπο έργο που έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά είναι ο επιφανής Βρετανός επιχειρηματίας που αγαπά την αρχαία Ελλάδα και έχει πειστεί πως στο τέλος θα βρει όλα τα στοιχεία που στηρίζουν την άποψή του. Συνεργάστηκε μάλιστα με τον Τζον Αντερχιλ, γεωλόγο, καθηγητή Στρωματογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.

ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ ???   http://porosnews.blogspot.com/2015/07/blog-post_582.html

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ....ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ !!!

Το είχα γράψει κάποτες, το ξαναλέω και τώρα
οι φίλοι μου οι καλίστιχοι πήραν μεγάλη φόρα
γιατί είναι σίγουρο, να δεις, πως θα μας πουν μια μέρα
πως ο Δυσσέας ήτανε παιδί του Μπαγιαντέρα
κι ότι απ' το Διόνι κίνησε η Πηνελόπη επίσης
μία κεντήστρα δίμετρη, ένα θάμα τση φύσης.


Και θα μας πουν πως βρήκανε τον τάφο του Ομήρου
απάνου στον Κισαετό, ούτε καν στον Νιμπίρου
μα και τση Λόπης βρήκανε ένα χρυσό βελόνι
μες στην κουφάλα μιας ελιάς μια μέρα πού’χε χιόνι
γιατί, και θα το πουν κι' αυτό, απά σε μια κασέλα
ο Όμηρος καθότανε και ξιώντας την κουτέλα
σκάλισε σε περγαμηνή τρώγοντας και αλιάδα
το τρίτο του το ποίημα, την ώρια Ιθακιάδα.

Μα εγώ σας λέω σύντροφοι, και μη γενείτε …ράκη
του Όμηρου η σκούφια του ήταν απ’ άλλο Θιάκι
το Θιάκι το βαθύπλουμο με τα πολλά τα βάτα
κι ο Οδυσσέας ο μικρός γεννήθη στα …Ζερβάτα
ένα χωριό με γέμορφα και καθαρά καντούνια
και του ’χαν για κρεβάτι του μιαν ασημένια κούνια.


Μα για σεισμό που γίνηκε μια μέρα σαν καμίνι
ο Οδυσσέας το ’σκασε δεν ήθελε να μείνει
περπάτησε πά στα βουνά τση άνυδρης τση Σέλας
κι αμά εκατηφόρισε, γνώρισε μια κοπέλα
στον Πόρο τον δασίφυλλο με τα πολλά κεράσια
οπού την επαντρεύτηκε, προίκα πολλά καφάσια.
Ετούτη η Πηνελόπη του ήξερε να χορεύει
μπάλο και διβαράτικο μα και να μαγερεύει.
Εγίνηκε και βασιλιάς με πρόβατα και γίδια
είχε περβόλια εκλεκτά και κήπους με κρεμμύδια.

Δεν πέρασε πολύ καιρός και να’ σου ένας μάγκας
πρόγονος κειου του ποιητή που τίναξε την μπάγκα
οπού θα ’ρχόταν μυθικά και θα ’ψελνε τα βάθη
του ζηλευτού πολύτροπου με τα μεγάλα πάθη.
Κλέαρχο, τον εβάφτισε στη Σάμη η νονά του
γνώρισε δε το βασιλιά και έμεινε κοντά του.

Κι είπε ο θεόμορφος Δυσσεύς μια μέρα πολλή κρύα:
«Κλέαρχε παλιοφίλε μου, θα υπάγω εις την Τροία
να πολεμήσω τάχατες για τση Λενιώς το πράμα,
αλλ’ είναι αλλού η αλήθεια μου και παρά κει το θάμα.

Κι απέ, θα γίνω βασιλιάς των αφανών ορέων
των ρημαγμένων παλατιών, των άπιαστων ορνέων
για να μη μ’ έβρουνε ποτές στα χρόνια που περνάνε
εκείνοι οπού τα βρήκανε παλιά και τα γερνάνε.
Θα ζω εις τα ονείρατα εκείνου που φωλεύει
τσι αναζητήσεις τση καρδιάς, στο νου που αντρειεύει».

Γι αυτό σας λέω φίλοι μου, και φίλοι του Ομήρου
αν δεν τον βρείτε το θεό στο ξάρτι ενός παπόρου
ψάξτε τον στα περίχωρα του ζηλευτού του Πόρου.
Αλλιώς, θα βρίσκεται ψηλά, στην κορυφή του ονείρου.

ΔΙΚΕΛΗΣ ΒΛΙΧΟΣ          ΠΗΓΗ       POROSNEWS

Διαβάστε περισσότερα »

ΕΝΑ....ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΣΗΜΗ ΤΗΝ ΣΚΑΛΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ !!!

24/01.2013

Απίστευτη ιστορία!!

Σκαλισιάνος φίλος μας, έκανε σήμερα τη βόλτα σου στην παραλία Βλίχα  της Σκάλας και βρήκε ένα μπουκάλι. Το μάζεψε για να το πετάξει στα σκουπίδια και τότε είδε ότι είχε κάτι μέσα.  Το έσπασε και βρήκε αυτό το γράμμα!!

 Η κυρία Regina Exius την πρωτοχρονιά του 1990 έκανε κρουαζιέρα ανοικτά της Κρήτης προς την Βόρειο Αφρική. Πήρε ένα μπουκάλι κρασί, έβαλε την κάρτα του πλοίου μέσα και έγραψε «Αν βρεις το μήνυμά  μου απάντησέ μου».  Το μπουκάλι ταξίδεψε στην Μεσόγειο 23 χρόνια και κατέληξε σήμερα στην παραλία της Σκάλας!

 Το γράμμα έχει φύγει ήδη στην διεύθυνση από αναφέρεται (για ευνόητους λόγους την σβήσαμε) και περιμένουμε με αγωνία αν θα απαντήσει η κυρία!

 Τι σενάρια φτιάχνει η ζωή ε? Το Αθηναϊκό Πρακτορείο ειδήσεων ζήτησε από τον συμπατριώτη μας που βρήκε το μήνυμα την άδεια αναμετάδοσης στην Γερμανία (χώρα καταγωγής της  Regina)  μέσω του Γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων να αναζητήσουν και να βρουν την μυστηριώδη αποστολέα!

 Όπως αντιλαμβάνεστε η υπόθεση ξεπέρασε πια τα Ελληνικά σύνορα , ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με επίκεντρο την Γερμανία αλλά και τις ΗΠΑ καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η οικογένεια της Γερμανίδας μετακόμισε στη Νέα Υόρκη.

 Με αυτή την  φοβερή σύμπτωση, δίνεται η ευκαιρία στη Σκάλα να γίνει γνωστή σε πολλά μέρη του κόσμου, να  δυναμώσει τη θέση της στις τουριστικές αγορές που είναι ήδη γνωστή και να προσελκύσει το ενδιαφέρον μέσων επικοινωνίας μεγάλου βεληνεκούς που διαφορετικά δεν θα μπορούσε. Μεγάλα ειδησιογραφικά πρακτορεία και Γερμανοί  tour operators μπορούν να συνεργαστούν και να γίνει το κάτι άλλο εφέτο στην Κεφαλονιά και την Σκάλα. 

 Εάν η καλή μας τύχη συνεχιστεί και βρεθεί η μυστηριώδης Regina , η άφιξή της στην παραλία της Σκάλας και η συνάντησή της με τον Κεφαλονίτη παραλήπτη,  θα γίνει ένα διεθνές τουριστικό eventπου παρόμοιο δεν θα έχουμε γνωρίσει.

 Γιατί όπως  μας λέει και ο Σκαλισιάνος παραλήπτης του μηνύματος, «αυτό που επιθυμώ είναι αυτό το μήνυμα να κατατάξει την Σκάλα και την Κεφαλονιά στους κορυφαίου προορισμούς του 2013 και να φέρει έναν αέρα φρεσκάδα με την χαριτωμένη ιστορία του , στην μουντίλα που ζούμε!»       ΠΗΓΗ    POROSNEWS

Διαβάστε περισσότερα »

Π . ΧΑ'Ι'ΚΑΛΗΣ : Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΓΕΝΝΑΕΙ....ΓΕΡΝΑΕΙ !!!

Ο Παύλος Χαϊκάλης αναφέρθηκε στην πολιτική που ακολουθείται, η οποία, σύμφωνα με τα όσα είπε, δεν επιτρέπει στους νέους Έλληνες να ελπίζουν για το μέλλον, να δημιουργήσουν οικογένειες, αλλά και να κάνουν παιδιά. «Η Ελλάδα δεν γεννάει, γερνάει», είπε χαρακτηριστικά.

Στην συνέχεια απευθύνθηκε στους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση λέγοντας: «Σας θαυμάζω που θα κυκλοφορείτε έξω να ζητήσετε την ψήφο των Ελλήνων, λέγοντας πως είναι για το καλό τους, έχοντας ψηφίσει το κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο».   ΠΗΓΗ      POROSNEWS

Διαβάστε περισσότερα »

ΟΙ....ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΟΡΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ !!!

Έχοντας ως πολύτιμο εφόδιο, την αναγνώριση του τόπου, απ’ τον οποίο εμπνεύστηκε ο Όμηρος για τη διάπλαση του φανταστικού επεισοδίου της Σκύλλας και της Χάρυβδης, θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε περαιτέρω, στις υπόλοιπες, ανάλογης μορφής πραγματικές τοποθεσίες, τις οποίες εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως για τη δραματοποίηση του έργου του, ειδικά στη ραψωδία «μ». Σίγουρα αυτές, υπήρξαν αρκετά εντυπωσιακές από μόνες τους, ώστε να προκαλέσουν το ανάλογο ενδιαφέρον. Όμως παράλληλα, ο καλλιτέχνης, τις ανάπλασε και τις έκανε χρήσιμες για αυτόν, μέσω του αναφαίρετου δικαιώματος της ελεύθερης σκέψης και φαντασίας, τα οποία οφείλει να έχει ως αρχή της εργασίας του.

       Με όλα αυτά λοιπόν κατά νου, ας βάλουμε τον εαυτό μας να ταξιδεύει προς την πόλη της Ιθάκης του Ομήρου, πλέοντας προς το λιμάνι του Πόρου, από την πιο συχνή διεύθυνση προσέγγισης, όσον αφορά τα πλοία που έρχονται από μακρινές θάλασσες. Το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσουμε μπροστά μας, πλησιάζοντας από τα νοτιοανατολικά, είναι μια μικρή χερσόνησος που καταλήγει στο ακρωτήριο Πρόνος ή Σαρακινάτο. Φτάνοντας οι αρχαίοι ναυτικοί στο ίδιο σημείο, καθώς θέλανε να πιάσουν λιμάνι στο Ρείθρο της Ιθάκης, κατέβαζαν αμέσως τα πανιά του πλοίου τους και χρησιμοποιώντας τα κουπιά, για τον καλύτερο έλεγχο του σκάφους, κατευθύνονταν μέχρι την κοντινή αμμουδιά. Αυτήν την ενέργεια χρειάστηκε να κάνει και το πλήρωμα του σκάφους του Οδυσσέα, όταν προσέγγιζαν το θρυλικό νησί των Σειρήνων.

«Κι ἐνόσω ἐγώ συνέχιζα νά λέω καί οἱ σύντροφοί μου

μέ ἄκουαν, τό καλοτάξιδο πλοῖο ἔφτασε στῶν Σειρήνων

τό νησί ἀπό ἄνεμο εὐνοϊκό ἀσταμάτητα σπρωγμένο.

Μά ἔπαψε τότε ὁ ἀέρας νά φυσᾶ καί ἅπλωσε γαλήνη

παντοῦ ἡ ἀπανεμιά˙ ἦρθε ὁ θεός τά κύματα νά κοιμίσει.

Πετάχτηκαν οἱ σύντροφοι κι ὡς τά πανιά μαζέψαν

καί τ’ ἀποθέσαν στό βαθουλό πλοῖο, στά κουπιά κάτσαν

τά ἐλάτινα καί ἀσπρίσαν μέ ἀφροκόπημα τό πέλαο.»

(μ 165-172)

          Προφανώς, θα πρέπει να βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη περίπτωση, που η ποιητική έμπνευση έχει την αφετηρία της στη φυσική διαμόρφωση του χώρου, ο οποίος ήταν γνώριμος στον Όμηρο, όπως η είσοδος του βασικού λιμανιού της νήσου Ιθάκης, του σημερινού Πόρου. Εκεί, ο επιτήδειος καλλιτέχνης βρήκε μια κατάλληλη τοποθεσία, για να αναπτύξει το γνωστό θρύλο των Σειρήνων.

Ο θαλάσσιος δρόμος προς το λιμάνι Ρείθρο, κάτω από το όρος Νήιο (Άτρος), περνάει δίπλα από μία μικρή χερσόνησο.

Οι σωζόμενες αρχαίες αφηγήσεις, αναφέρουν τις Σειρήνες ως κόρες του Φορκύνα ή του ποταμού Αχελώου. Τα ονόματα που δίδονταν στις Σειρήνες ήταν Θελξιόπη (η σαγηνεύτρα), Αγλαόπη (αυτή με τη θεσπέσια φωνή) και Πεισινόη (η γοητευτική). Μητέρα είχαν την Στερεόπη (μία από τις Εσπερίδες) ή την Περσεφόνη, την βασίλισσα του Άδη. Για το παρουσιαστικό αυτών των θηλυκών θεοτήτων-δαιμόνων, ο ποιητής σίγουρα δε θα συμφωνούσε με τη μορφή που τις απέδιδαν οι μεταγενέστεροί του και όπως τις γνωρίσαμε κι εμείς από αυτούς, πάνω στις παραστάσεις των αγγείων τους. Δεν ήταν στα αλήθεια τα ύπουλα φτερωτά τέρατα, με κεφάλι γυναίκας και σώμα πουλιού. Πουθενά ο Όμηρος δε μας τις περιγράφει έτσι, αν και θα μπορούσε κάλλιστα να το πράξει, όπως όταν αφιέρωσε αρκετούς στίχους για να μας δώσει την πλήρη εικόνα της Σκύλλας (μ 89-94). Αντίθετα, στις Σειρήνες το απέφυγε συστηματικά, διότι με την αναφορά αποκλειστικά και μόνο στη καταστρεπτική δράση τους, ήθελε να δώσει μια άλλη, πιο πρακτική διάσταση στην ύπαρξή τους και ίσως ένα ηθικό δίδαγμα προς την κοινωνία του. 

      Στην πραγματικότητα, οι Σειρήνες ζούνε και δραστηριοποιούνται ακόμη και στις μέρες μας! Είναι κανονικές γυναίκες, σαν αυτές που εμφανίζονται κοντά σε όλα τα πολυσύχναστα λιμάνια του κόσμου. Αυτές τις θηλυκές, λάγνες υπάρξεις, που τραβάνε με γλυκά, αποπλανητικά τεχνάσματα τους κουρασμένους από τη μανιασμένη θάλασσα άντρες και τους βοηθούν να ξεχάσουν τα δύσκολα ναυτικά τους ταξίδια. Ακόμη κι αν έχουν μόλις επιστρέψει στην πατρίδα τους μετά από μια μακροχρόνια περιπλάνηση στα πελάγη, είναι αυτές που τους εξαναγκάζουν με τα ακαταμάχητα θέλγητρά τους, να μείνουν μαζί τους και να μην πάνε να χαρούν την γυναίκα τους και τα παιδιά τους.

«Σειρῆνας μέν πρῶτον ἀφίξεαι, αἵ ῥά τε πάντας

ἀνθρώπους θέλγουσιν, ὅτις σφέας εἰσαφίκηται.

ὅς τις ἀϊδρείῃ πελάσῃ καί φθόγγον ἀκούσῃ

Σειρήνων, τῷ δ’ οὔ τι γυνή καί νήπια τέκνα

οἴκαδε νοστήσαντι παρίσταται οὐδέ γάνυνται,

ἀλλά τε Σειρῆνες λιγυρῇ θέλγουσιν ἀοιδῇ»

«Πιό πρῶτα στις Σειρῆνες φεύγοντας θά φτάσεις, πού πλανεύουν

τούς θνητούς ὅλους, ὅποιος ἔτυχε νά φτάσει στό νησί τους.

Κανείς ἄν τίς σιμώσει ἀνήξερος καί τή φωνή γρικήσει

ἀπ’ τίς Σειρῆνες, πιά ἡ γυναίκα του καί τά μικρά παιδιά του

τό γυρισμό του δέν τόν χαίρονται˙ τόν ἔχουν οἱ Σειρῆνες

μέ τό γλυκό μαθές τραγούδι τους πλανέψει.»

( μ 39-44)

    

    Οι οίκοι ανοχής που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της αρχαίας πόλης της Αθήνας, όπως μας πληροφορεί ο Πολυδεύκης, βρίσκονταν κυρίως στις πονηρές γειτονιές του Πειραιά, δίπλα στο λιμάνι, όπου έρχονταν έμποροι, ξένοι και ναυτικοί. Επίσης, διάσημη και πλούσια λόγω των πορνείων της, ήταν η πόλη της Κορίνθου με το σημαντικότατο λιμάνι της, όπου οι καπετάνιοι των πλοίων σκόρπιζαν αφειδώς τα λεφτά τους και οι δύσμοιροι ιδιοκτήτες των καραβιών, καταστρέφονταν πολύ εύκολα. Εξ’ου και η περίφημη αρχαία παροιμία: «ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΕΙΣ ΚΟΡΙΝΘΟΝ ΕΣΘΑΟ ΠΛΟΥΣ», δηλαδή δεν είναι εύκολη η πλεύση στη Κόρινθο για όλους τους άντρες. Μήπως αυτό δε μας θυμίζει το πλοίο του Οδυσσέα, στο οποίο αναγκάστηκε να λάβει δραστικά μέτρα αποτροπής της πρόκλησης από τις καταστροφικές Σειρήνες, προκειμένου αυτός και το ευπρόσβλητο πλήρωμά του, να διέλθουν αβλαβείς απ’το χώρο όπου περίμεναν όλους τους αρσενικούς ταξιδιώτες; 

     Ο Ησίοδος έλεγε πως οι Σειρήνες, κατοικούσαν στο νησί Ανθεμόεσσα που ήταν γεμάτο λουλούδια, κι αυτό τους ταιριάζει ως «θεές του σεξ». Ακόμα και το έντονα ωοειδές σχήμα του σώματός τους που παρατηρούμε σε ορισμένες παραστάσεις, υποδηλώνει σαφώς τον ερωτισμό τους. Ένα αγγείο μάλιστα, αναπαριστά ξεκάθαρα μια Σειρήνα με πόδια πουλιού, η οποία πλησιάζει ερωτικά έναν κοιμισμένο άνδρα που μοιάζει με Σάτυρο.

     Το ευχάριστο θεϊκό τους τραγούδι, είναι αυτό που διασκεδάζει τους άνδρες και τους προκαλεί την τέρψη, παρόλο που στην ουσία αποτελεί απλώς μια απατηλή αερολογία, με στόχο το ξελόγιασμα.   

«Μά ὅταν μέ τή φόρα πού πῆρε τό πλοῖο

ἀπεῖχε ὅσο ἄν φώναζες ν’ ἀκουστεῖ, αὐτές τό νιῶσαν

πού ἐρχόμασταν κι ἀρχίσαν τό γλυκόφωνο τραγούδι:

΄΄Ἔλα κοντά μας, πολυπαινεμένε Ὀδυσσέα, ἡ δόξα

τῶν Ἀχαιῶν, τό πλοῖο σου ἄραξε ν’ ἀκούσεις τή φωνή μας.

Κανείς δέν πέρασε μέ καράβι μελανό ἐδῶθε

χωρίς ν’ ἀκούσει ἀπό ἐμᾶς μελιστάλαχτο τραγούδι,

κι ἀφοῦ εὐφρανθεῖ, ξαναφύγει μέ πλουσιότερη γνώση.

Ξέρουμε ὅλα ὅσα στήν πλατύχωρη Τροία Τρῶες κι Ἀργίτες

κάναν καί πάθαν, ὅπως τό θέλημα τῶν θεῶν ἦταν,

κι ὅλα ὅσα γίνονται στήν πολυβότανη γῆ ἐπάνω.»

 (μ 181-191)

        Οι Σειρήνες λοιπόν, είναι όλες αυτές οι κοινές γυναίκες των διαχρονικών οίκων ανοχής και των κακόφημων κέντρων διασκεδάσεως του κάθε λιμανιού, αρχαίου ή νεότερου, οι οποίες παρασέρνουν τους άνδρες με τις γλυκές φωνές τους, σε ακόλαστες ηδονές. Ως ανίκητες μάγισσες, τους αποσπούν την προσοχή και τους απομακρύνουν τελείως από τη σεμνή οικογενειακή ζωή, μιας ορθολογικά συγκροτημένης κοινωνίας. Για να επιτύχουν τον ανίερο σκοπό τους, εκμεταλλεύονται την τάση του αρσενικού προς την αλόγιστη απόλαυση του γυναικείου φύλου και προς όλα τα ξεφαντώματα που αποφέρουν μεν την ευχαρίστηση, αλλά μοιραία οδηγούν πάντοτε στην ανηθικότητα και την καταστροφή. Η επιρρέπεια των κουρασμένων ναυτικών, να υπακούνε στα προκλητικά καλέσματα των Σειρήνων και να πηγαίνουν σκλαβωμένοι σε αυτές, τους φέρνει σ’ ένα σημείο απίστευτης ανθρώπινης ελεεινότητας, καθώς μέσα στις πρόσκαιρες ηδονές που απερίσκεπτα απολαμβάνουν, συγκαταλέγεται και η χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών. Όλα αυτά, είναι θανάσιμα παραστρατήματα που μπορεί στην αρχή να είναι γλυκά και ευάρεστα, καταλήγουν όμως πάντα στον αφανισμό της ηθικής, ψυχικής και φυσικής ισορροπίας του ατόμου. Τα θύματα των Σειρήνων είναι εξαθλιωμένοι και σκεβρωμένοι άνδρες, που έχοντας παρασυρθεί στο θανάσιμο πάθος τους, υποφέρουν σε μια άσωτη, υποβαθμισμένη και εξαρτημένη από ουσίες ζωή. Η εικόνα που μας δίνει ο Όμηρος για αυτά τα εξανδραποδισμένα άτομα, είναι χαρακτηριστική.

«στό λιβάδι ὅπου μένουν, σωροί τά ὀστά πυργώνονται καί γύρω

ἀνδρών τομάρια σκεβρωμένα κείτονται καί σάρκες πού ἔχουν σαπίσει.»

(μ 45-46)

     Οι θαμώνες των αμαρτωλών χαμαιτυπείων, μεθυσμένοι κι αναίσθητοι, τελικά θα κείτονταν έξω απ’ αυτά, όμοια με το σωρό από τα άψυχα κόκαλα που μας περιγράφει ο ποιητής, συνέπεια της απώλειας του αυτοελέγχου τους και της υποδούλωσης στο κάλεσμα των απολαυστικών αλλά και θανατηφόρων Σειρήνων - πόρνων. Στη μυθολογία εξάλλου, οι Σειρήνες ήταν υπηρέτριες τόσο της Περσεφόνης και του θανάτου, όσο και της αχαλίνωτης ηδονής που γεννά ο Έρωτας. Δεν υπηρετούσαν μόνο τον θεό Άδη προσφέροντάς του νεκρούς, αλλά και τους επιπόλαιους κοινούς θνητούς, που τους μετέφεραν μέσω της σαρκικής ευχαρίστησης, με χρυσά φτερά στον έβδομο ουρανό, εκπληρώνοντας έτσι τις φιλήδονες επιθυμίες τους. Το τίμημα βέβαια, ήταν η κατάληξη στον άθλιο θάνατο.

     Στους αγνούς και ουτοπικούς κόσμους των Ελλήνων, οι πόρνες δεν έχουν θέση. Θεωρούνται αναμφίβολα δόλιες ανταγωνίστριες των σωστών νοικοκυρών. Στις «Eκκλησιάζουσες», η ηρωίδα, η Πραξαγόρα, τους απαγορεύει την είσοδο στην ιδανική πολιτεία. Η πορνεία αν και ήταν νόμιμη, ήταν κοινωνικά κατακριτέα και ασκούταν από δούλους ή έστω από μη πολίτες, γιατί σύμφωνα με τον Αισχίνη: «εκείνος που πουλά το σώμα του για την απόλαυση άλλων, δε θα διστάσει να πουλήσει το συμφέρον της κοινωνίας σαν σύνολο». Στην Αθήνα είχε σημαντικές πολιτικές προεκτάσεις και μπορούσε να επιφέρει μέχρι και την αφαίρεση των πολιτικών δικαιωμάτων («ατιμία»). Ο Πλάτων επίσης, ανακηρύσσει τις ιερόδουλες της Κορίνθου παράνομες, από κοινού με τα αττικά ζαχαροπλαστεία, κατηγορώντας αμφότερα για την εισαγωγή στην ιδανική κοινωνία, της πολυτέλειας και της αταξίας. Ο κυνικός Κράτης κατά την ελληνιστική περίοδο, ακολουθώντας το παράδειγμα του Πλάτωνα, περιγράφει μια ουτοπική πόλη όπου η πορνεία απαγορεύεται.

      Δε χωράει πλέον καμία αμφιβολία, ότι οι Σειρήνες του έπους ήταν οι αποπλανείς πόρνες του λιμανιού της ομηρικής Ιθάκης. Ίσως μάλιστα για κάποια χρονική περίοδο, όπως την εποχή που έλειπε ο Οδυσσέας και επικρατούσε η ανομία των μνηστήρων, να ανέπτυξαν περισσότερο την ανήθικη και επικίνδυνη επιχείρησή τους. Όταν όμως ο βασιλιάς επέστρεψε στην Ιθάκη, δε πλανεύτηκε ώστε να πέσει στα δίχτυα της γοητείας τους και αντιστάθηκε με τη βοήθεια των θεών στα σαγηνευτικά τεχνάσματά τους, στηριζόμενος στην εξυπνάδα και τη διορατικότητά του. Ως κυρίαρχος άρχοντας - προασπιστής του έννομου βίου, σταμάτησε την καταστρεπτική για την κοινωνία του, λειτουργία αυτών των χώρων. Γι’ αυτό και οι κατοπινές διηγήσεις, αναφέρουν πως οι δαιμονικές Σειρήνες, μετά την αποτυχία τους απέναντι στον Οδυσσέα, ηττημένες και εξουδετερωμένες, αυτοκτόνησαν όλες μαζί πέφτοντας στη θάλασσα. Απομακρύνθηκαν δηλαδή από το νησί της Ιθάκης, όταν η παραδοσιακή ηθική τάξη αποκαταστάθηκε πλέον σ’ αυτό, από τον άξιο βασιλιά της.                                              ΠΗΓΗ    POROSNEWS

Διαβάστε περισσότερα »

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΣ....ΙΘΑΚΗΣ !!!

Η καθοδήγηση των Φαιάκων

     Ο Οδυσσέας, πλησιάζοντας στο τέλος της περιπλάνησής του, πάνω στο δρόμο για την Ιθάκη, φτάνει καταπονημένος στο νησί των φιλόξενων Φαιάκων. Εκεί, στην αυλή του βασιλιά Αλκίνοου και μπροστά στο έκπληκτο ακροατήριό του, ο ήρωας αποκαλύπτει την ταυτότητά του και περιγράφει με νοσταλγία την λατρευτή του πατρίδα, προσφέροντάς μας έτσι, μια πολυτιμότατη περιγραφή της χώρας του και της θέσης της πάνω στο χάρτη.

« εἴμ’ Ὀδυσεύς Λαερτιάδης, ὅς πᾶσι δόλοισιν

ἀνθρώποισι μέλω, καί μευ κλέος οὐρανόν ἵκει.

ναιετάω δ’ Ἰθάκην εὐδείελον· ἐν δ’ ὄρος αὐτῇ,

­        Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές· ἀμφί δέ νῆσοι

πολλαί ναιετάουσι μάλα σχεδόν ἀλλήλῃσι,

Δουλίχιόν τε Σάμη τε καί ὑλήεσσα Ζάκυνθος.

αὐτη δέ χθαμαλή πανυπερτάτη εἰν ἁλί κεῖται

πρός ζόφον, αἱ δέ τ’ ἄνευθε πρός ἠῶ τ’ ἡέλιόν τε,

τρηχεῖ’, ἀλλ’ ἀγαθή κουροτρόφος· οὔ τοι ἐγώ γε

ἧς γαίης δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι. »

« Εἶμαι ὁ γιός τοῦ Λαέρτη Ὀδυσσέας, πού οἱ ἄνθρωποι ὅλοι

μέ ξέρουν ὡς πολυμήχανο, καί ἡ φήμη μου ἔφτασε στά οὐράνια.

Βαστῶ ἀπ’ τή γνωστή νῆσο Ἰθάκη, πού τό Νήριτο ἔχει

βουνό περήφανο, ἀνεμόδαρτο·  γύρω της κι ἄλλα

πολλά νησιά κατοικοῦνται, κοντά συμμεταξύ τους:

Τό Δουλίχιο, ἡ Σάμη καί ἡ Ζάκυνθος ἡ δασωμένη.

Πιό χαμηλή συγκριτικά, πέφτει ἄκρη τοῦ πελάγου,

πρός δυτικά, ἐνῶ πρός ἀνατολάς βρίσκονται τ’ ἄλλα.

Βραχότοπος εἶναι ἀλλά καλή παλικαρομάνα,

κι οὔτε ἄλλη ἐγώ τερπνότερη μπορῶ νά δῶ ἀπ’ τή γη μου. »

( ι 19-28)

     Παρόλη όμως την ύπαρξη αυτής της καταπληκτικής ευκαιρίας για την αναζήτησή μας, της αναλυτικής περιγραφής και του προσδιορισμού της Ιθάκης, που γίνεται απ’ τον ίδιο τον Οδυσσέα για χάρη των Φαιάκων,     οι μεταγενέστεροι άνθρωποι μάλλον αποπροσανατολίσθηκαν από τους παραπάνω στίχους και δεν οδήγησαν σωστά τον ήρωα σπίτι του. Αν ο Όμηρος ήξερε, πως οι στίχοι του θα παρερμηνεύονταν από τόσους πολλούς, ίσως τότε να είχε γράψει διαφορετικά το συγκεκριμένο τμήμα του έπους, εφόσον βέβαια θα ήθελε κι εμείς να βρούμε το δρόμο μας προς την Ιθάκη.

     Ας δούμε όμως τώρα πιο καλά, αυτήν την περίφημη περιγραφή που θα πρέπει να βοηθάει στην ερευνά μας, παρά να μας μπερδεύει, έχοντας φυσικά πάντα αμέριστη εμπιστοσύνη στον σοφό ποιητή. Θα το επιχειρήσουμε αυτό, εξετάζοντας και ερμηνεύοντας τον κάθε επίμαχο στίχο ξεχωριστά, αλλά χωρίς να απομονώνουμε και να αποκλείουμε το συγκεκριμένο τμήμα των στίχων, από την όλη πλοκή του έπους στο οποίο ανήκει.

   

1)    « ἐν  δ’ ὄρος αὐτῇ , Νήριτον εἰνοσίφυλλον ἀριπρεπές »        [ι 22]

« Υπάρχει σ’ αυτήν(τη νήσο Ιθάκη) ένα βουνό, που ονομάζεται Νήριτο, είναι δεντρωμένο και επιβλητικά ψηλό. »

     Αυτό το ψηλό βουνό, που περιγράφεται ειδικά στο νησί της Ιθάκης, δε θα μπορούσε να είναι άλλο απ’ το όρος Αίνος της Κεφαλλονιάς, το οποίο ξεχωρίζει τόσο για το ύψος του, με μέγιστο τα 1.648 μέτρα, όσο και για το μήκος του, που καλύπτει σχεδόν ολάκερο το μεγάλο αυτό νησί. Πουθενά αλλού στο Ιόνιο, δεν υπάρχει κάποιος αντίστοιχος ορεινός όγκος και μόνο οι Κεφαλλονίτες με τον δικό τους μεγαλοπρεπές Αίνο, μπορούν να καυχιόνται για το επιβλητικό και κατάφυτο από έλατα βουνό τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι, απ’ όλα τα σημεία αναγνωρίσεως που υποδεικνύει ο Οδυσσέας στους Φαίακες, αυτό που τελικά τους κατεύθυνε στην Ιθάκη, ήταν το όρος Νήριτο. Κοντά σ’ αυτό τον αποβίβασαν, στον κόλπο Φορκύνα, απ’ όπου ήταν ορατό το συγκεκριμένο όρος. Άρα, το Νήριτο θα πρέπει να είναι ένα πασίγνωστο και εμφανέστατο βουνό, σαν τον εντυπωσιακό Αίνο, που το ιδιόμορφο μέγεθός του, του έχει χαρίσει διεθνώς μια τέτοια φήμη. Ο Άγγλος περιηγητής Goodisson μάλιστα, θεωρεί πως μόνο ο Όλυμπος είναι υψηλότερός του! (Crusios Turcograecia, σελ.438)

         Με αυτήν την εισαγωγή στην περιγραφή της Ιθάκης, με πρώτη αναφορά στο χαρακτηριστικότερο όρος του δυτικού πελάγους, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως ο αφηγητής μας οδηγεί κατευθείαν στο νησί της Κεφαλλονίας.

2)    « ἀμφί δέ νῆσοι πολλαί ναιετάουσι μάλα σχεδόν ἀλλήλῃσι,   [ι 23]

             Δουλίχιόν τε Σάμη τε καί ὑλήεσσα Ζάκυνθος. »        [ι 24]

« απ’ τη μία και απ’ την άλλη πλευρά της πολλά νησιά βρίσκονται σχεδόν δίπλα της, το Δουλίχιο με τη Σάμη και η δασωμένη Ζάκυνθος. »

     Σύμφωνα μ’ αυτούς τους στίχους, το νησί της Ιθάκης, είναι ανάμεσα σε άλλα πολύ κοντινά νησιά. Το Δουλίχιο και την Σάμη, ως ένα επιμέρους τμήμα, αλλά και ξέχωρα την Ζάκυνθο. Η ακριβής σειρά που αναφέρονται αυτά, είναι χρήσιμο να την προσέξουμε ιδιαιτέρως. Καθώς κινούμαστε από βορρά προς νότο, με κέντρο τον Αίνο και την Κεφαλλονία, έχουμε στο χάρτη εκατέρωθεν (ἀμφί), την Λευκάδα (Δουλίχιο) με τη σημερινή Ιθάκη (Σάμη), μαζί από πάνω, ενώ η Ζάκυνθος είναι μόνη της από κάτω. Ανάμεσα σ’ αυτά τα νησιά, το κεντρικό και το ίδιο κοντά σε όλα, είναι μονάχα το νησί της Κεφαλλονιάς, κι αυτή είναι η πραγματική ομηρική Ιθάκη.

3)    « αὐτη δέ χθαμαλή πανυπερτάτη εἰν ἁλί κεῖται πρός ζόφον   [ι 25]

             αἱ δέ τ’ ἄνευθε προς ἠῶ τ’ ἡέλιόν τε, »                          [ι 26]

     Όλοι μέχρι τώρα, όταν μετέφραζαν αυτούς τους δύο στίχους, πίστευαν πως ο ποιητής λέει, ότι η Ιθάκη βρίσκεται δυτικά (πρός ζόφον), σε σχέση με τα προαναφερθέντα νησιά Δουλίχιο, Σάμη και Ζάκυνθο. Η τελεία όμως μετά το στίχο ι 24, διαχωρίζει το τμήμα που εξετάζουμε τώρα, απ’ το προηγούμενο όπου παρουσιάστηκαν όλα αυτά, τα γειτονικά στην Ιθάκη νησιά. Η αλήθεια είναι πως ξεκινώντας από το στίχο ι 25 και μετά, ο αφηγητής παύει πλέον να βλέπει την Ιθάκη ως ξεχωριστή νήσο και την ονομασία της, την αντιστοιχεί με τη διευρυμένη έννοια του βασιλείου της Ιθάκης. Αυτό συμπεραίνεται και όταν λέει ξανά, ότι βρίσκεται μέσα στη θάλασσα (εἰν ἁλί). Εννοεί δηλαδή, ότι είναι ένα νησιωτικό βασίλειο. Δεν είχε ανάγκη αλλιώς να αναφέρει πως είναι μέσα στη θάλασσα, αφού από πριν είχε ξεκαθαρίσει, ότι η Ιθάκη με το γνωστό όρος Νήριτο, είναι από μόνη της ένα ευδιάκριτο (εὐδείελον) νησί.

      Το «αὐτή δέ» επομένως, με το οποίο αρχίζουν οι παρερμηνευμένοι στίχοι, αναφέρεται στον ευρύτερο χώρο, στο βασίλειο, που λόγω της τοποθέτησης του διοικητικού του κέντρου στη νήσο Ιθάκη, έχει επικρατήσει αυτό ως το όνομα του κράτους, όπου ανήκουν και τα άλλα γειτονικά νησιά. Γι’αυτό κι ο Οδυσσέας στη συνέχεια, στους ακόλουθους δύο στίχους (ι 27-28), επαινεί τα γενικά χαρακτηριστικά ολόκληρης της λεβεντογένας χώρας του, ως σωστός ηγεμόνας κράτους. Άρα, θα πρέπει να ερμηνεύσουμε τα λόγια του, βλέποντας την Ιθάκη ως συνολικό κράτος κι ως ένα σύμπλεγμα των τεσσάρων προαναφερθέντων νήσων. Έτσι το «αἱ δέ τ’ἄναυθε» παρακάτω,ουδεμία σχέση έχει με το Δουλίχιο,τη Σάμη και τη Ζάκυνθο. Διαφορετικά, η ύπαρξη μιας αναφοράς στα επιμέρους μόνο νησιά στο στίχο ι26, θα προκαλούσε σύγχυση απ’ την ανακολουθία      και παλινδρόμηση στη ροή του λόγου, καθώς απ’ την περιγραφή των χαρακτηριστικών της μιας νήσου (της Ιθάκης) στο ι25, θα μεταπηδούσε στη συνέχεια στις υπόλοιπες, που είχε αναφέρει και  πιο πριν στο ι24, για να επιστρέψει πάλι μετά στην πρώτη (την Ιθάκη),στο ι27. Με τη δική μας όμως εξήγηση του αρχαίου κειμένου, που θα ολοκληρωθεί παρακάτω, το ποίημα αποκτά πλήρη συνοχή και σωστή νοηματική αλληλουχία, ενώ οι επίμαχοι στίχοι, δεν χρειάζονται καμιά δολοφονική διόρθωση, όπως πρότειναν αρκετοί ειδικοί μελετητές.Μια τέτοια καταστροφική επέμβαση που επιχειρήθηκε κατά καιρούς, στηρίχθηκε σ’ αυτήν τη λανθασμένη μετάφραση,όπου το«αἱ δέ τ’ἄναυθε» αποδίδεται στα υπόλοιπα νησιά που «ναιετάουσι» κοντά στην Ιθάκη. Η σύγχυση όμως και η αναταραγμένη διάταξη του λόγου, δεν αρμόζουν σε ένα πρακτικό μυαλό του επιπέδου και της οξυδέρκειας του Ομήρου, που αφήνει κατά μέρος τα πολύπλοκα φιλολογικά τεχνάσματα και χρησιμοποιεί απλά, λογικά και καλλιτεχνικά μέσα, για να εκφραστεί και να περιγράψει το περιβάλλον του.

     Είναι γεγονός επίσης, ότι για τον προσανατολισμό των Φαιάκων, ο Οδυσσέας δεν ήταν απαραίτητο να τοποθετήσει στο γεωγραφικό χώρο, ειδικά το νησί της Ιθάκης, σε αντιπαραβολή μάλιστα, με τα υπόλοιπα νησιά του βασιλείου του. Αυτό, δε θα σήμαινε τίποτα για τους ναυτικούς που είχαν σκοπό να τον πάνε στον προορισμό του και δε θα έδειχνε τη θέση της χώρας του, με βάση τα σημεία του ορίζοντα, στη γνωστή επικράτεια της γης. Επιπροσθέτως, ο Οδυσσέας θα έκανε κατάχρηση της ευσπλαχνίας τους, αν αντί να τους πει που είναι το βασίλειό του, τους έλεγε το που είναι ακριβώς η πόλη και το παλάτι του, ώστε να τον πάνε κατευθείαν σπίτι του. Θα ήταν αρκετό για αυτόν, οι καλοπροαίρετοι Φαίακες, να τον οδηγήσουν σε ένα οποιοδήποτε νησί από αυτά που εξουσίαζε, αφού μετά, με τη βοήθεια κάποιου υπηκόου του, θα μπορούσε άνετα να πάει μέχρι την κοντινή πόλη της Ιθάκης, όπου διέμενε. Η αναφορά λοιπόν, στα υπόλοιπα δικά του νησιά, δεν χρειαζόταν πραγματικά για να εντοπιστεί ακριβώς το νησί της Ιθάκης, που έτσι κι αλλιώς είναι ανάμεσά τους, καθώς αυτά τα τρία είναι τριγύρω (ἀμφί), αλλά γίνεται για να δοθεί συνοπτικά η έκταση της χώρας που είναι υπό τον έλεγχό του και στο στίχο ι24 σταματάει να ασχολείται ξεχωριστά μ’ αυτά. Άρα, η περιγραφή στους στίχους ι25-26, ανταποκρίνεται στο γεωγραφικό προσανατολισμό, ολόκληρης της περιοχής που κυβερνούσε ο Οδυσσέας, δηλαδή του νησιωτικού κράτους της Ιθάκης.

         Μετά απ’ αυτές τις απαραίτητες διευκρινήσεις, μπορούμε πια ορθότερα να μεταφράσουμε το ομηρικό κείμενο, βλέποντας από εδώ και πέρα τα νησιά του βασιλείου ως σύνολο και σα να μη ξέρουμε ακριβώς που είναι, βάζοντας κάποιον να μας καθοδηγήσει μέχρι εκεί, με την πιο ασφαλή μέθοδο. Με τα σημεία του ορίζοντα. Αυτό ακριβώς που κάνει κι ο Οδυσσέας προς τους Φαίακες, ελπίζοντας να τον πάνε επιτέλους στην πατρίδα του.

     Είναι λοιπόν αυτή, η επικράτεια της Ιθάκης, «χθαμαλή»(χθών-μαλή)= μικρή σχετικά σε έκταση εδαφών, όπως είναι συνήθως τα νησιωτικά κράτη, «πανυπερτάτη»= πολύ απομακρυσμένη και «πρός ζόφον», δηλαδή δυτικά. Σε σχέση όμως με τι, είναι μακριά προς τα δυτικά; Βασικός κανόνας της τοπογραφίας είναι, πως για να προσανατολιστείς και να δώσεις μια σωστή κατεύθυνση, πρέπει να γνωρίζεις αρχικά το που βρίσκεσαι. Το ΄΄σημείο στάσεως΄΄ δηλαδή. Αν όχι αυτό, θα πρέπει τουλάχιστον, να έχεις κάποιο άλλο γνωστό σημείο αναφοράς ή όπως λέγεται ΄΄σημείο συσχετίσεως΄΄. Στην περίπτωσή μας μάλλον, ο Οδυσσέας δεν χρησιμοποιεί τη θέση του, τη θεϊκή χώρα των Φαιάκων στην οποία βρίσκεται ναυαγός, ως σημείο στάσεως, για τον προσανατολισμό των ακροατών του. Εξάλλου, πολλοί πιστεύουν πως αυτή, το νησί Σχερία, είναι μια φτιαχτή, φανταστική χώρα και όχι η Κέρκυρα, όπως έχει επικρατήσει. Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν η Κέρκυρα αντιστοιχεί πράγματι στην ομηρική Σχερία, σίγουρα αυτή δεν αποτελεί το σημείο αναφοράς του προσανατολισμού, αφού αυτός έτσι είναι εντελώς λανθασμένος, σε σχέση με τα γεωγραφικά δεδομένα του Ιονίου πελάγους. Η νήσος Κέρκυρα είναι αταίριαστη, με την κατεύθυνση που δίδεται προς τη χώρα της Ιθάκης. Δεν μπορεί η Ιθάκη να είναι απλώς δυτικά της Κέρκυρας, αφού η Κέρκυρα είναι αυτή που βρίσκεται, όχι μόνο μακριά και βόρεια, αλλά και κάπως δυτικότερα στο Ιόνιο.

    Άρα λοιπόν, ο έξυπνος Οδυσσέας, ως έμπειρος ναυτικός και πρακτικός τοπογράφος, σίγουρα χρησιμοποιεί κάποιο άλλο, γνωστό σε όλους τους ακροατές του, σημείο αναφοράς. Ποιο όμως είναι αυτό, που είναι και τόσο αυτονόητο, ώστε να μη χρειάζεται καν να το κατονομάσει;

     Και δεν απαιτείται να το κατονομάσει, όχι μόνο γιατί είναι ευνόητο, αλλά και επειδή ήδη έχει αναφερθεί το γεωγραφικό σημείο με το οποίο συσχετίζεται η Ιθάκη, στους στίχους απ’ όπου ξεκινάει η σκηνή που θα εξελιχθεί στην αποκάλυψη της ταυτότητας του Οδυσσέα. Όταν ο αοιδός των Φαιάκων, ο Δημόδοκος, τραγουδά για τις τραγικές επιπτώσεις του Τρωικού πολέμου στους νικητές, ήτοι σε όλους τους Αχαιούς (θ 490).

     Το λογικό και αναμενόμενο για την εποχή των Αχαιών, ήταν τα πάντα να περιστρέφονταν γύρω απ’ το κέντρο της επικράτειάς τους. Τον κυρίως κορμό της ηπειρωτικής Ελλάδας δηλαδή και ειδικότερα την Πελοπόννησο. Εκεί είχαν την έδρα τους σπουδαία βασίλεια, όπως της Θήβας, της Αθήνας, της Σπάρτης, της Πύλου και άλλα, μέχρι και το σημαντικότερο απ’ όλα τα κράτη, το βασίλειο της Αργολίδας. Ο ποιητικός στίχος « αἱ δέ τ’ ἄνευθε προς ἠῶ τ’ ἡέλιόν τε », αυτά ακριβώς τα πασίγνωστα κράτη εκφράζει και μπορεί πλέον να μεταφραστεί πιο σωστά, ως εξής:

  «τα άλλα (κράτη-βασίλεια), είναι στα ανατολικά και βλέπουν τον ήλιο»

        Έτσι δικαιολογείται, η θέση του βασιλείου της Ιθάκης να είναι «πρός ζόφον», στο δυτικό πέλαγος της Ελλάδας, σε σχέση με την κυρίως χώρα όπου είχαν εγκατασταθεί τα υπόλοιπα μυκηναϊκά βασίλεια. Με όλα αυτά, τα οποία συγκρίνεται η φτωχική πατρίδα του Οδυσσέα, μετά το στίχο ι25.

     Η ίδια λογική χρήση του επίκεντρου της χώρας των Αχαιών,ως σημείο συσχετίσεως για τη γεωγραφική τοποθέτηση άλλων τόπων, βλέπουμε να εφαρμόζεται και σ’ένα διαφορετικό επεισόδιο της Οδύσσειας.Όταν η θεά Αθηνά μεταμορφωμένη σε νεαρό αγόρι, λέει στον Οδυσσέα, ότι η δόξα της Ιθάκης έφτασε μέχρι την Τροία, που’ναι μακριά απ’τη γη των Αχαιών.

« τῷ τοι, ξεῖν’, Ἰθάκης γε καί ἐς Τροίην ὄνομ’ ἵκει,

τήν περ τηλοῦ φασίν Ἀχαιΐδος ἔμμεναι αἴης. »

« Γι’ αὐτό τῆς Ἰθάκης τ’ ὄνομα ἔφτασε, ξένε,

καί στήν Τροία, ὅσο κι ἄν ἀπέχει ἀπ’ τήν Ἀχαιίδα, ὅπως λένε. »

( ν 248-249)

     Πάλι η γενική χωροθέτηση, ο τοπικός προσδιορισμός της (μακρινής;) Τροίας στη συγκεκριμένη περίπτωση, γίνεται σε σχέση με τη μυκηναϊκή Ελλάδα. Κάτι που πολύ απλά θα έκανε κάθε Αχαιός, για οποιοδήποτε ζητούμενο μέρος του γνωστού τότε κόσμου. Το κέντρο του και το μέτρο σύγκρισης, θα ήταν πάντα τα σπουδαιότερα κράτη της Ελλάδας των Αχαιών και ειδικά η ευρύτερη περιοχή του Άργους, στην Πελοπόννησο. Οι Έλληνες εξάλλου ως γνωστόν, ήταν ανέκαθεν γεωμέτρες και κάθε επιμέρους θέση του κόσμου τους, την προσδιόριζαν ξεκινώντας από ένα σταθερό κέντρο και πάντα σε σχέση μ’ αυτό.

     Με τα σημερινά δεδομένα, θα μπορούσαμε να φανταστούμε τον πρόεδρο της Ελλάδας, να βρίσκεται στην Ουάσιγκτον και καθώς συζητιούνται τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη (όπως αντίστοιχα έκαναν οι Φαίακες με τον Αλκίνοο για τα δεινά των Αχαιών), ενώπιον του προέδρου των ΗΠΑ, να δηλώνει τον τόπο του, με την παραδοχή, ότι ονομάζεται Ελλάς όχι μόνο το κράτος, αλλά και η πρωτεύουσα της χώρας, με το εδαφικό διαμέρισμα όπου αυτή βρίσκεται (η Στερεά Ελλάδα). Αντίστοιχα ο Έλληνας ηγέτης, (πάντα με ποιητικό ύφος) θα έλεγε: «Έρχομαι από την ολόφωτη Ελλάδα (την τοποθεσία), όπου βρίσκεται ο περίφημος Παρθενώνας (το σύμβολο της χώρας και το αντίστοιχο του Νήριτου), ενώ ολόγυρά της εκτείνονται πολλές περιοχές, η Πελοπόννησος, η Θεσσαλία, η Ήπειρος, η Μακεδονία με τη Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. Αυτή (η περιγραφείσα χώρα), μικρή και απόμακρη, βρίσκεται στο νότο και βρέχεται παντού από θάλασσα, ενώ όλα τα άλλα (κράτη της Ευρώπης) είναι στο κρύο βορρά. Μπορεί να είναι ορεινή και φτωχική, αλλά είναι γενέτειρα σπουδαίων ανθρώπων και ανδρείων παλικαριών και δεν έχω συναντήσει άλλον τόπο τόσο όμορφο όσο η πατρίδα μου».

     Στηριζόμενοι στα παραπάνω διαφωτιστικά συμπεράσματα, μπορούμε να μεταφράσουμε ευκρινέστερα το χαρακτηρισμό «πανυπερτάτη», που δίδεται στο βασίλειο της Ιθάκης. Αυτή λοιπόν,βρίσκεται εντελώς μακριά, είναι η πιο απομακρυσμένη προς τα δυτικά «πρός ζόφον», από το κέντρο της μυκηναϊκής χώρας. Είναι δηλαδή, στο τέλος της γης που κατείχαν και ήξεραν καλά οι Αχαιοί. Η θέση της στη θάλασσα «εἰν ἁλί», την κάνει ακόμα πιο δυσπρόσιτη και πιο μακρινή για αυτούς.Τόσο περίπου,όσο και την Τροία, που για τα δεδομένα της εποχής, απείχε πράγματι πάρα πολύ από την ηπειρωτική Ελλάδα, κι ας τους χώριζε μόνο το Αιγαίο πέλαγος. Αυτό όμως,η εκτίμηση αποστάσεων απ’τους Αχαιούς, είναι ένα ιδιαίτερο θέμα που θα μας απασχολήσει αργότερα, στο τέλος αυτής της έρευνας.

    Είδαμε επομένως, πως έχουμε μια πλήρη πιστοποίηση των στίχων που έγραψε ο Όμηρος, όσον αφορά στο νησιωτικό βασίλειο της Ιθάκης στη δυτική Ελλάδα, το οποίο φαίνεται ξεκάθαρα, πως είχε την έδρα του στο νησί της Κεφαλλονιάς. Καμιά αμφισβήτηση της αλήθειας, της τέχνης και της σοφίας του ποιητή, δεν ευσταθεί πια. Δεν είναι αυτός, που δεν καταφέρνει να μας περιγράψει σωστά τα γεγονότα, αλλά όπως αποδεικνύεται τελικά, εμείς ήμασταν μέχρι σήμερα, αυτοί που απ’ την ανικανότητά μας, δεν μπορούσαμε να τον κατανοήσουμε και τον υποβιβάζαμε. Η ασάφεια του κειμένου, δεν οφείλεται στις αντιφάσεις ή στην αμέλεια του δημιουργού, παρά στην ανεπιτυχή αποκρυπτογράφησή του και στην αδυναμία σύλληψης των νοημάτων του, απ’ όσους καταπιάστηκαν μ’ αυτό το εγχείρημα. Δεν είναι ο Όμηρος που χρειάζεται διόρθωση, αλλά όλοι εμείς περισσότερο γνώση. 

ΠΗΓΗ     POROSNEWS

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ....ΑΣΤΕΡΙΔΟΣ !!!

Εστι δέ τις νῆσος Ἀστερίς <<ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΜΝΗΣΤΗΡΩΝ>> HENRIETTE. Το παρόν ένθετο που φέρει τον τίτλο «ΑΣΤΕΡΙΣ το νησί των μνηστήρων» αποτελεί ένα ακόμα εκλαϊκευμένο αυτοτελές απόσπασμα μιας συνολικής ...   ΕΔΩ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ...http://porosnews.blogspot.gr/2012/10/blog-post_3950.html

Διαβάστε περισσότερα »

ΣΟΒΑΡΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ....ΟΔΥΣΣΕΑ !!!

Το περασμένο Σάββατο βρεθήκαμε στα Τζαννάτα μετά από ανοιχτή πρόσκληση που εξέδωσε στα ΜΜΕ του Αρχαιολόγου και Επίτιμου Διευθυντή Αρχαιοτήτων Κεφαλληνίας-Ιθάκης και Ζακύνθου, καθώς και Διευθυντή των ανασκαφών Τζαννάτων δρ. Αντώνη Βασιλάκη.

Επισκεφτήκαμε το χώρο όπου εδώ και ένα μήνα περίπου έχουν αρχίσει με εντατικούς ρυθμούς οι ανασκαφές περίπου 500 μέτρα πιο πέρα από τον Μυκηναϊκό Τάφο των Τζαννάτων. Και ο οποίος από ότι μας είπε ο κ. Βασιλάκης συνδέεται άρρηκτα με το κτίριο που έχει βρεθεί και το οποίο σιγά-σιγά αρχίζει να παίρνει μορφή και να μας παρουσιάζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τα οποία μετά από λεπτομερή ανάλυση θα μπορέσουν να μας πουν με βεβαιότητα εάν στο σημείο αυτό ήταν το παλάτι του Οδυσσέα. Ο κ. Βασιλάκης μας υποδέχτηκε εγκάρδια και με χαμόγελο και δέχτηκε πρόθυμα να μας ξεναγήσει στο χώρο της ανασκαφής. Μας εξήγησε τι ήταν αυτό που είδαμε και ποια είναι τα συμπεράσματα που έχει βγάλει μέχρι στιγμής από τα πάρα πολλά ευρήματα που έχουν δει το φως της ανασκαφής.

-Πότε ξεκινήσατε τις ανασκαφές;

«Ξεκινήσαμε στις 20 Αυγούστου, ήδη περνάμε την 5η εβδομάδα, έχουμε ακόμα λίγες μέρες. Στόχος μας είναι να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε το περσινό πρόγραμμα, που δεν μπορέσαμε πέρσι λόγω κακοκαιρίας και λόγω αλλαγής της υπηρεσιακής μου κατάστασης, υποχρεώθηκα να βγω σε σύνταξη από τη θέση του Διευθυντή της Εφορείας Αρχαιοτήτων! Υπέβαλα αίτημα στο Υπουργείο να μου δοθεί άδεια να συνεχίσω την ανασκαφή. Η άδεια δόθηκε από το ΚΑΣ και είμαστε εδώ φέτος, φυσικά με περισσότερη δουλειά από πέρσι, με σκοπό να ολοκληρώσουμε τα εδώ ευρήματα».

Τι έχετε κάνει μέχρι στιγμής; Τι έχετε ανακαλύψει;

«Ανασκάψαμε γύρω από το αρχαίο μέγαρο που αποκαλύψαμε πέρσι. Κάναμε επέκταση της ανασκαφής μέσα στο κτίριο, με σκοπό να ολοκληρώσουμε την αποκάλυψη του. Έχουμε ακόμη λίγα σημεία να διευκρινίσουμε και για αυτό όσα λέω είναι οι πρώτες γενικές διαπιστώσεις που δεν έχουν θέση οριστικής ανακοίνωσης. Έχουμε ένα πολύ μεγάλο κτίριο που το εμβαδόν του το υπολογίζουμε συνολικά σε 170 τ.μ. Το κτίριο έχει εξωτερικούς παχείς τοίχους και είναι αψιδωτό (καμπυλόγραμμο) στα νότια. Έχει προσανατολισμό χονδρικά από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά. Μέσα χωρίζεται σε περισσότερα δωμάτια, ίσως τέσσερα (;) Βάζω ερωτηματικό, γιατί ακόμα δεν το έχουμε διευκρινίσει. Το γεγονός ότι βάζω ερωτήματα και ακόμα δεν το έχω διευκρινίσει οφείλεται στην τεράστια καταστροφή που έχει γίνει σε μερικά σημεία του κτιρίου, όπου τα σωσμένα λείψανα ή ερείπια είναι ελάχιστα έως οριστικά εξαφανισμένα».

-Η καταστροφή έχει γίνει από άνθρωπο ή από τον χρόνο;

«Η καταστροφή είναι πολλών λογιών. Ξεκίνησε από τότε που για κάποιο λόγο καταστράφηκε, πρέπει να υπήρξε μία μεγάλη φωτιά, δεν ξέρω για ποιο λόγο. Αυτή η καταστροφή του μεγάρου τοποθετείται κάπου εκεί γύρω στο 1200, είναι τα χρόνια που όλη η Ελλάδα βρίσκεται σε μια αναταραχή, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν χρόνια ακμής και ευμάρειας μιας σημαντικής, ανεπτυγμένης τοπικής πολιτείας. Που όπως συνέβη σε όλες τις περιπτώσεις στο παρελθόν κάποια στιγμή παρουσίασε σημεία παρακμής και σιγά-σιγά διαλύθηκε. Η περιοχή συνέχισε να κατοικείται και μετά την καταστροφή του μεγάλου κτιρίου για περίπου 50-100 χρόνια, οπότε είχε ιδρυθεί στα ερείπια του μεγάρου ένα πολύ μικρότερο κτίριο».

-Υπάρχει αισιοδοξία για την ταυτότητα του μνημείου;

«Είμαστε αισιόδοξοι ότι έχουμε να παρουσιάσουμε στον κόσμο ένα σημαντικό μνημείο. Χρονολογείται σε μία πολύ σημαντική για την ιστορία του τόπου εποχή. Είναι η εποχή που εμείς οι Αρχαιολόγοι ονομάζουμε Υστεροελλαδική ή αλλιώς Μυκηναϊκή. Έχουμε πάρα πολλά νέα στοιχεία, που συμπληρώνουν και τροποποιούν κάποια πράγματα για την ιστορική εξέλιξη στα νησιά του Οδυσσέα, Μέχρι τώρα λέγαμε γενικότητες, στηριγμένοι στα νεκροταφεία της εποχής αυτής, στα Μαζαρακάτα, στη Λακύθρα και στον κοντινό μας βασιλικό θολωτό τάφο! Τώρα μπορούμε να μιλάμε για ένα μεγάλο κτίριο, το οποίο μας δίνει σιγά-σιγά την ιστορία του και τη ζωή των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιήθηκε στο 14ο και 13ο αιώνα π.Χ. Εάν δεχτούμε την υπόθεση να είναι αλήθεια ότι η διήγηση και η περιγραφή του Ομήρου, η αναφορά του στην επικράτεια των Κεφαλλήνων με έδρα την Κεφαλονιά, το μεγαλύτερο νησί, στο οποίο ηγεμόνας-άνακτας στον Όμηρο ήταν ο Οδυσσέας. Με την ανακάλυψη του μυκηναϊκού μεγάρου στα Τζαννάτα θέτουμε μία σοβαρή υποψηφιότητα για την έδρα της επικράτειας του Οδυσσέα με πολλά αδιάσειστα τεκμήρια στηριγμένα σε επιστημονική ανάλυση και μελέτη πλούσιων ευρημάτων, τόσο αρχιτεκτονικών, οικοδομικών ή ακίνητων όσο και κινητών, των οποίων η μελέτη έχει αρχίσει και συνεχίζεται».

-Τα πορίσματα πρέπει να είναι τεκμηριωμένα για να ευσταθούν;

«Δεν έχουμε καμία διάθεση αντιπαράθεσης με κανέναν. Στην επιστήμη μας, ο καθένας είναι υποχρεωμένος να παραδίδει πρώτα στην επιστημονική κοινότητα και μετά στην κοινή γνώμη, τα συμπεράσματά και τα πορίσματά του αρκεί να τα κάνει πλήρως τεκμηριωμένα και να έχει ευρήματα που να δικαιολογούν την άποψή του. Όπου δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, εγώ προσωπικά δεν τις θεωρώ σοβαρές και δεν με απασχολούν! Αν διαβάσω μια θεωρία για την υπόθεση της Μυκηναϊκής και Ομηρικής Ιθάκης ψάχνω να βρω αν υπάρχουν στρωματογραφημένα ευρήματα, που χρονολογούν ακριβώς την εποχή. Αυτό που κάνουμε έχει σχέση με ό,τι έγινε πριν από 20 χρόνια, όταν έγινε η μεγάλη ανασκαφή του βασιλικού Τάφου και αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε και το επιτύχαμε είναι μήπως μπορούμε να εντοπίσουμε ένα κτίριο κατοικίας μεγάλο της ίδιας εποχής. Δεν είχαμε καμία ένδειξη, από το μηδέν ξεκινήσαμε. Είμαστε τυχεροί νομίζω που βρήκαμε ένα μεγάλο κτίριο αυτής της εποχής».

-Το κτίριο αυτό που βρήκατε συνδέεται με τον Τάφο;

«Βεβαίως, μα ο Τάφος ήταν το κίνητρο για να ψάξουμε να βρούμε το κτίριο, γιατί η απλή λογική λέει ότι δεν μπορούμε να έχουμε ένα μεγάλο και πλούσιο Τάφο ο οποίος στέκει μόνος του. Που ζούσαν οι νεκροί αυτοί, που κατοικούσαν; Στις περιπτώσεις αυτές πάντα, η ανασκαφή ενός οικιστικού κέντρου που βγάζει χρονολογίες καθαρές και πληροφορίες για τους ανθρώπους τους ζωντανούς, συγκριτικά είναι σημαντικότερες από τις πληροφορίες των τάφων. Οι οποίες βεβαίως μας δείχνουν την οικονομική και κοινωνική και πολιτική κατάσταση των ανθρώπων που θάφτηκαν εκεί, τον πλούτο τους, το γούστο τους, την ευαισθησία τους. Αλλά μόνο του το ένα δεν λέει πολλά πράγματα, δύο μαζί κοντινά ευρήματα σημαντικά της ίδιας εποχής μας δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα μιας λαμπρής περιόδου στην ιστορία του νησιού, ίσως της πρώτης λαμπρής περιόδου, μέχρι μετά από 1000 χρόνια φανούν οι πόλεις, οι γνωστές τέσσερις πόλεις του νησιού».

-Τα ευρήματα, αφού συλλεχθούν και αναλυθούν, που θα εκτεθούν;

«Το μόνο πράγμα που δεν μας απασχολεί τώρα είναι η έκθεση των ευρημάτων, αυτό θα αργήσει! Επειδή είμαστε προσγειωμένοι από την αρχή, δεν θέλουμε να δημιουργούμε εντυπώσεις και ελπίδες, γιατί μπορεί να διαψευστούν. Μας ενδιαφέρει να τα παρουσιάσουμε, καταρχήν να ολοκληρώσουμε και να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη που μας έχουν δείξει οι άνθρωποι που μας αναθέσανε την ανασκαφή, που είναι τοπικοί φορείς ιδιωτικού δικαίου, ιδιωτικού χαρακτήρα μη κερδοσκοπικοί. Εδώ είναι ευκαιρία να σας πω ότι το Υπουργείο μόνο την άδεια μας έδωσε, δεν έχουμε πάρει ποτέ ούτε ένα ευρώ ενίσχυση. Το ίδιο ισχύει και για την Περιφέρεια και για το Δήμο, δεν έχω ούτε ένα ευρώ ενίσχυση! Απεναντίας, έχω σημαντική ενίσχυση σε είδος κυρίως, δηλαδή στα θέματα των φαγητών, των ποτών, των κερασμάτων από απλούς ανθρώπους, από τους τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους των δύο χωριών, κυρίως των Τζαννάτων και κυρίως από απλούς πολίτες, οι οποίοι παρότι είναι σε μία δύσκολη εποχή και κανενός δεν περισσεύουνε, έχουνε τον πατριωτισμό, το μεράκι και την αγάπη για τον τόπο τους και μας ενισχύουνε με όλους τους τρόπους.

-Όλο αυτό τον καιρό που βρίσκεστε στην περιοχή και κάνετε την ανασκαφή έχετε στήριξη από κάποιον; Υπάρχει κάποιος ή κάποιοι που θα θέλατε να ευχαριστήσετε;

«Με την ευκαιρία εκφράζω από εδώ τις ευχαριστίες μου σε όλους τους ανθρώπους που μας συμπαραστάθηκαν και εξακολουθούν να συμπαρίστανται με οποιονδήποτε τρόπο. Αυτό που υπόσχομαι είναι ότι δεν θα προδώσω την εμπιστοσύνη που δείξανε σε εμένα και τους εκλεκτούς συνεργάτες μου. Είναι η μεγαλύτερη ανασκαφή που έχει γίνει τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια στην Κεφαλονιά και φτάσαμε μία μέρα να μετράμε 35 άτομα εργαζόμενους, από εμένα μέχρι τους εθελοντές που έχουμε και βοηθάμε ουσιαστικά. Με χαρά αναφέρω τη συμμέτοχη στην ομάδα των επιστημόνων, διδακτόρων αρχαιολογίας, μεταπτυχιακών αρχαιολόγων, χαρτογράφου-περιβαλλοντολόγου, τοπογράφου, αρχιτέκτονα-σχεδιαστή, συντηρητή και 14 απλών πτυχιούχων αρχαιολογίας και φοιτητών αρχαιολογίας από ελληνικά και ξένα Πανεπιστήμια. Με έχει συγκινήσει πολύ που έχω στους άμεσους συνεργάτες μου τέσσερα νέα παιδιά, αρχαιολόγους από την Κεφαλονιά, αυτό είναι ήδη μια μεγάλη δικαίωση».

-Υπάρχει και φέτος συμμετοχή από το Πανεπιστήμιο του Καναδά στην ανασκαφή;

«Με ιδιαίτερη χαρά τονίζω την παρουσία της ομάδας 13 φοιτητών του Πανεπιστημίου Simon Frazer του Καναδά, το οποίο για πέντε χρονιά δουλεύει στην περιοχή των Πρόννων και φέτος δουλεύει μαζί μας στην ανασκαφή των Τζαννάτων. Το Πανεπιστήμιο μου έκαμε την τιμή να μου αναθέσει ως καθηγητή την εκπαίδευση του φθινοπωρινού εξαμήνου του».

-Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να συμπληρώσετε σαν επίλογο στην κουβέντα μας;

«Αυτά είναι τα δεδομένα μας. Ευχαριστώ την εφημερίδα σας που ενδιαφέρθηκε να δώσουμε κάποιες πληροφορίες. Τονίζω ότι οι πληροφορίες είναι προσωρινές και θα ήθελα να μην παρερμηνεύονται και να μην μεταφέρονται λάθος, γιατί μας δημιουργεί τεράστια προβλήματα και είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να αποφύγουμε. Εγώ δεν κρύβω τίποτε από κανέναν, δεν κρύφτηκα και δεν πρόκειται να κρυφτώ. Έχω μια ανασκαφική εμπειρία 40 χρόνων που δεν μου το επιτρέπει. Είμαι ανοιχτός σε συζήτηση με όλον τον κόσμο από τους συναδέλφους μου, με τις τοπικές αρχές, αν το επιθυμούν, μέχρι τον οποιοδήποτε πολίτη που έρχεται να τον ενημερώσω».

Μαθαίνουν γρήγορα και καλύτερα οι φοιτητές από τον Καναδά

Το όνομά της είναι Υβόν Χόπκινς (Yvonne Hopkins) και μας μίλησε για την ανασκαφή: «Είμαι φοιτήτρια από τον Καναδά, φοιτώ στο Πανεπιστήμιο του Simon Frazer. Αυτή την στιγμή δουλεύω στον δρόμο, τον οποίον δυσκολεύονται να χρονολογήσουν, γιατί έχουν βρει κάποια υστεροελλαδικά και μυκηναϊκά αγγεία. Είναι δύσκολο να χρονολογηθεί γιατί είναι της ίδιας χρονικής περιόδου, αλλά πιστεύουν ότι ο δρόμος βρίσκεται στο σημείο αυτό για πάρα πολλά χρόνια».

-Σου αρέσει αυτό που κάνεις;

«Το διασκεδάζω, είναι πολύ ωραία, έχουμε μία μεγάλη ομάδα από φοιτητές, αλλά δεν είναι σήμερα εδώ. Εγώ ήρθα για το ήθελα. Είναι όλα πολύ ωραία, κάνει ζέστη, είναι πολύ σκληρή δουλειά σε σχέση με άλλες ανασκαφές, γιατί έχει πολλά βράχια. Για αυτό όλα τα ευρήματα που ανακαλύπτουμε και τα οστά είναι σπασμένα. Είναι κρίμα γιατί αυτό που υπήρχε εδώ ήταν κάτι σημαντικό, αλλά λόγω της καλλιέργειας και των δέντρων καταστράφηκε. Είναι υπέροχο το γεγονός ότι μπορούμε να σκάψουμε τόσο βαθιά. Βρήκαμε πολλά αγγεία και πιστεύουμε ότι καταστράφηκαν λόγω της καλλιέργειας. Μου αρέσει πάρα πολύ γιατί έχει ενδιαφέρον, δεν είχα ξανά την εμπειρία να συμμετέχω σε ανασκαφές».

-Σπουδάζεις αρχαιολογία; Συμμετείχες και στις ανασκαφές του θολωτού Τάφου;

«Ίσως, θα δούμε. Όχι γιατί κάθε χρόνο είναι διαφορετικοί οι φοιτητές. Αλλά πιστεύω ότι θα ξαναέρθω και του χρόνου».

-Είναι η πρώτη που φορά που επισκέπτεσαι την Κεφαλονιά; Σου αρέσει;

«Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Ελλάδα, μου αρέσει πάρα πολύ. Οι άνθρωποι εργάζονται σκληρά, σε βοηθάνε και θέλουν να σε διδάξουν, όλοι μαθαίνουν γρήγορα γιατί δεν είναι από το βιβλίο, ενώ στον Καναδά μαθαίνουμε πολλά από τα βιβλία».    Φωτορεπορτάζ      ε δ ώ    Αθανασία Μαρκάτου    ΠΗΓΗ     POROSNEWS

Διαβάστε περισσότερα »

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΤΖΑΝΝΑΤΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ !!!

Δίνω μια άλλη κατεύθυνση στις ΑΣΤΟΧΙΕΣ.
Δεν θα διστάσω ν’ αλλάξω την ονομασία της στήλης αν χρειαστεί.
Κουράστηκα με όσα συμβαίνουν δίπλα μου, απέναντι, γύρω γύρω όλοι κι εμείς στη μέση αναποφάσιστοι κι αδύναμοι.
Κουράστηκα μ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο που μας τριγυρνά.
Κόντρα στη μιζέρια και τον αποπροσανατολισμό.

Πάμε για μια πολιτιστική πρόταση.
Πάμε για μια πολιτιστική αλλαγή.
Σήμερα κάτι διαφορετικό που θα το μοιραστώ μαζί σας.

Ήξεραν που έφτιαχναν τους οικισμούς τους οι αρχαίοι πρόγονοι μας.

Υπάρχει μια κινητικότητα στους Πρόννους.
Εκεί στον Πόρο, στα Τζανάτα, όλα δείχνουν ότι θα ξεκινήσουν το «μεγάλο ταξίδι προς την αλήθεια».

Την Κυριακή οργανώνουν μια συναυλία για τα 20 χρόνια ανασκαφών και τα 7.000 χρόνια ιστορίας.
Ήδη ο Αντώνης Βσιλάκης έστειλε πρόσκληση σε όλους όσους θέλουν να ενημερωθούν να τον επισκεφθούν.
Υπέρβαση σε όλα.
Με πίκρα γράφει, ότι όλοι συμβάλλουν με ποικίλους τρόπους, μόνο οι αρχές αυτού του τόπου λείπουν.
Ρωτάω σαν απλός πολίτης, γιατί;
Υπάρχουν πολλά «γιατί» τα οποία μέσα απ’ αυτή τη στήλη τα έχω αναδείξει και έχω δυναμιτίσει τις σχέσεις μου με πολλά πολιτικά πρόσωπα.
Αναρωτιέμαι μέχρι πότε;

Είναι δυνατόν να γίνονται τέτοιες αρχαιολογικές ανακαλύψεις και να λείπουν οι «πρώτοι πολίτες» αυτού του τόπου;
Είναι δυνατόν ο αντιπεριφερειάρχης ή ο Δήμαρχος να απουσιάζουν απ’ αυτό το μεγαλείο που θα αναδείξει την Κεφαλονιά, όχι μόνο πανελλαδικά αλλά παγκόσμια;

Οι απαντήσεις αυτές θα δοθούν κάποτε από την ίδια τη ζωή.
Αν έχω δίκιο ή όχι «εν ευθέτω χρόνω».

Σήμερα φίλοι μου θα ήθελα να κάνω κι εγώ την υπέρβαση μου.
Πολλοί αναρωτιούνται, που βρίσκεται η αλήθεια και που η υπερβολή.
Θα ήθελα να επιχειρήσω, και να μου το επιτρέψετε, να σας παρουσιάσω τις γνώσεις μου πάνω σ’ ότι γίνεται αυτή τη στιγμή στα Τζανάτα, στον Πόρο.

Μια ζωή, τόσες συζητήσεις με τον Μάκη Μεταξά και με άλλους.
Με τον Αντώνη Βασιλάκη.
Πού βρίσκεται η αλήθεια και που η υπερβολή;

Πάμε για ένα όμορφο ταξίδι.

Πριν όμως απαντήσω επί του θέματος , θα έλεγα ότι είναι αναγκαίο να σας βοηθήσω να συγχρονιστείτε με το επίσημο λεξιλόγιο και το χρονολόγιο της επιστήμης της αρχαιολογίας για να μπορείτε να κατανοήσετε την γλώσσα και τους όρους που χρησιμοποιούν οι αρχαιολόγοι όταν μιλούν για την προϊστορική περίοδο και προσπαθούν να εντάξουν στον χώρο και τον χρόνο πρόσωπα ή γεγονότα.

Όπως μου τα μεταβίβασαν με προσοχή, έτσι θα τα παρουσιάσω.
Πάμε λοιπόν.

Όταν π.χ οι αρχαιολόγοι όπως ο Λάζαρος Κολώνας τότε, ή τώρα ο Αντώνης Βασιλάκης μιλούν περί του «άνακτος των Κεφαλλήνων» που σύμφωνα με τον Όμηρο αρχικά ήταν ο Αρκείσιος ακολούθως ο Λαέρτης και μετέπειτα ο Οδυσσέας , των οποίων Κεφαλλήνων η επικράτεια, – και πάλι σύμφωνα με τον Όμηρο -, ήταν το σύνολο της νησιών που βρίσκονται δυτικά της Αιτωλοακαρνανίας και της βορειοδυτικής Πελοποννήσου μαζί με τις απέναντι από αυτά τα νησιά Ηπειρωτικές ακτές, ορθώς τον αποκαλούν «Άνακτα» που άρχει στο σύνολο αυτών των περιοχών και όχι επιλεκτικά σε κάποιο μέρος από αυτές τις περιοχές (που τότε θα ήταν «βασιλέας»).
Δηλαδή ο Οδυσσέας δεν ήταν αποκλειστικά ο Άναξ της Ζακύνθου ή της Ιθάκης – όποια και εάν ήταν αυτή – ή μόνο της Κεφαλληνίας (πόσο μάλλον της περιοχής των Πρόννων) αλλά του συνόλου αυτής της εκτεταμένης γεωγραφικής περιοχής αφού έτσι τον προσδιορίζει ο Όμηρος.
Πάμε καλά;
Πάμε!!!!

Πίσω απο δω όπως μου εκμυστηρεύτηκε ο Μάκης Μεταξάς κρύβονται πολλά.

Ορθά λοιπόν τόσο ο κ. Κολώνας όσο και ο κ. Βασιλάκης χρησιμοποιούν τον διακριτικό όρο «Άναξ» και όχι τον όρο «Βασιλεύς» όταν ομιλούν περί του Οδυσσέως και το γένος του Αρκεισίου.
Με το πέρασμα του χρόνου είμαι βέβαιος ότι θα αρχίσουμε να κατανοούμε την μεγάλη διαφορά μεταξύ του «Άνακτος» και του «Βασιλέως» της μυκηναϊκής εποχής που πολλές φορές επειδή δεν είναι ευρέως κατανοητή θεωρείται από πολλούς ταυτόσημη ή ίσως παρεξηγήσιμη.
Αυτά για την Ιθάκη.

Τώρα, το που βρισκόταν το διοικητικό κέντρο αυτής της εκτεταμένης επικράτειας, νησιωτικής και ηπειρωτικής, ήταν και είναι το ζητούμενο για την αρχαιολογική κοινότητα και όχι μόνο και δικαίως θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα προβλήματα της αρχαιολογίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Για τον εντοπισμό αυτού του μυκηναϊκού κέντρου είναι γνωστό πόσες και πόσες προσπάθειες έχουν καταβληθεί, πόσες θεωρίες έχουν δει το φως της δημοσιότητας και πόσες ομηρικές μάχες έχουν δοθεί μεταξύ ερευνητών και επιστημονικής κοινότητος για την ταυτοποίηση του και πόσους τόνους μελάνι έχουν καταναλώσει για να τις καταγράψουν !.
(Τόσα συνέδρια σε όλο τον κόσμο, εξού και το γνωστό «ομηρικοί καυγάδες».).

Δυο εποχές κρύβονται σ’ αυτές τις πέτρες, η προϊστορική και η Μυκηναϊκή.

Είναι αλήθεια ότι για να πιστοποιηθεί η ύπαρξη του άστεως δηλαδή του διοικητικού κέντρου της εποχής Αρκεισίου – Λαέρτη – Οδυσσέως δηλαδή από 1300- =1150 π.Χ πρέπει να εντοπισθεί οικισμός αυτής της περιόδου κάπου σε αυτή την εκτεταμένη νησιωτική και ηπειρωτική επικράτεια με κτήρια παρόμοια όπως και των άλλων διοικητικών κέντρων (τα λεγόμενα μέγαρα) και με αντίστοιχους ταφικούς χώρους που για αυτήν την εποχή ήταν οι μεγάλοι θολωτοί τάφοι που βλέπουμε στα αντίστοιχα μυκηναϊκά κέντρα της Ελλάδος.

Είναι αλήθεια ότι μέχρι το 1991 που εντοπίστηκε και ανασκάφηκε ο μεγάλος θολωτός τάφος έξω από τα Τζαννάτα δεν είχαμε πουθενά στην επικράτεια των Κεφαλλήνων αλλά και σε όλη την βορειοδυτική Ελλάδα αντίστοιχο τέτοιο εντυπωσιακό μνημείο της μυκηναϊκής περιόδου.
Σύμφωνα με τον ανασκαφέα λόγω του μεγέθους του, και λόγω των ευρημάτων του, ανήκε σε Άνακτα που σηματοδοτούσε ακόμη και από μόνο του την ύπαρξη ενός μυκηναϊκού κέντρου σε αυτή την περιοχή.
Ο κ. Κολώνας ήδη από εκείνη την εποχή διατύπωσε δημοσίως την άποψη ότι η περιοχή αυτή πρέπει να είχε άμεση σχέση με το αναζητούμενο κέντρο της Ομηρικής Ιθάκης.

Είναι αλήθεια ότι λόγω της επιλογής του ανασκαφέα του τάφου Δρ. Λάζαρου Κολώνα για την θέση του Γενικού Δ/τη αρχαιοτήτων Ελλάδος και την αυτονόητη μακρόχρονη απουσία του από τον χώρο της ανασκαφής, όπως επίσης και για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν, μέχρι τον περασμένο χρόνο δεν είχαμε την δυνατότητα να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που ήταν ο εντοπισμός του οικισμού.

Στον μεγάλο θολωτό τάφο των Τζανάτων.

(Είναι αλήθεια ότι όλοι περιμέναμε τις ανακοινώσεις του κ. Κολώνα, που θα άλλαζαν τον αρχαιολογικό χάρτη της Δυτικής Ελλάδας, όμως δεν έγιναν, αλλά περιμένουμε ακόμα – και θα περιμένουμε. Σημειώστε αυτό που γράφω παραπάνω «για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν», έχει σημασία, που ο κ. Κολώνας ήταν εξαφανισμένος τόσα χρόνια).

Είναι αλήθεια ότι η έλευση στην Κεφαλονιά του αρχαιολόγου Δρ. Αντώνη Βασιλάκη, ενός κορυφαίου αρχαιολόγου με τεράστια πείρα στις προϊστορικές εγκαταστάσεις έδωσε νέα δυναμική στην έρευνα και πολλές ελπίδες για τον εντοπισμό του αναζητούμενου οικισμού.

Κοιτάξτε μεγαλείο.

Είναι αλήθεια ότι η επιστημονική πείρα και η εργατικότητα του Αντώνη Βασιλάκη έδωσε μέσα σε δύο μόνο μήνες αρχαιολογικών ανασκαφών εντυπωσιακά αποτελέσματα που σύμφωνα με τον ανασκαφέα πιστοποιούν με αδιαμφισβήτητα τεκμήρια για πρώτη φορά και μετά από συνεχόμενες έρευνες εκατό πενήντα και πλέον ετών σε όλα τα νησιά του Ιονίου τον εντοπισμό ενός εκτεταμένου οικισμού της μυκηναϊκής περιόδου που έχει άμεση σχέση με τον παρακείμενο ηγεμονικό θολωτό τάφο.

Είναι αλήθεια ότι ο οικισμός σύμφωνα με τον ανασκαφέα χρονολογείται να υφίσταται περίπου από τον 1500 π.χ και να βρίσκεται στο απόγειο του την εποχή που προσδιορίζεται ότι έλαβε χώρα ο λεγόμενος Τρωικός πόλεμος όταν επικεφαλής των «μεγαθύμων Κεφαλλήνων» που έφυγαν για την Τροία σύμφωνα με τον Όμηρο «Άναξ» ήταν ο Οδυσσέας.

Η είσοδος.

Είναι αλήθεια λοιπόν και είναι απολύτως ορθό με βάση πάντοτε τον Όμηρο ότι όταν ομιλούμε για τον Οδυσσέα προσδιορίζοντας τον ως τον «άνακτα των Κεφαλλήνων», για να είναι κατανοητή στους απλούς πολίτες η εποχή του, να τον τοποθετούμε χρονικά στην λεγόμενη εποχή του «Τρωικού πολέμου» (1200 π.χ), όπου σύμφωνα με τον Όμηρο έλαβε μέρος ηγούμενος των «μεγαθύμων Κεφαλλήνων».
Ο καθαρά αρχαιολογικός χρονικός προσδιορισμός βεβαίως υπάρχει αλλά αυτό αφορά περισσότερο τους ειδικούς περί την αρχαιολογία και λιγότερο τους απλούς πολίτες.

Είναι επίσης ορθό να αποδεχόμαστε την υπερτοπική σχέση του εκάστοτε Άνακτα και εν προκειμένω του Οδυσσέα με το σύνολο της επικράτειάς του, τουλάχιστον έτσι όπως προσδιορίζεται από τον Όμηρο.

Είναι αλήθεια όμως και αυτό είναι το κρίσιμο θέμα που θα μας απασχολήσει επί μακρόν ότι η επικράτεια αυτή είχε διοικητικό κέντρο, περιγράφεται εξ άλλου λεπτομερώς από τον Όμηρο.
Η αναζήτηση αυτού του διοικητικού κέντρου με οικισμό, μέγαρο και ταφικούς χώρους ήταν το ζητούμενο επί εκατό πενήντα και πλέον χρόνων αρχαιολογικής έρευνας σε κάθε νησί του Ιονίου και ιδιαιτέρως στην σημερινή Ιθάκη.

Είναι αλήθεια λοιπόν σύμφωνα με τα αδιαμφισβήτητα ευρήματα και με τις μέχρι σήμερα πιστοποιημένες μυκηναϊκές εγκαταστάσεις της Ν.Α Κεφαλληνίας λόγω του μεγέθους τους και της μοναδικότητας τους, της έκτασης που καταλαμβάνουν και της γεωγραφικής – γεωστρατηγικής τους θέσης να δίνουν το δικαίωμα στους ανασκαφείς να διατυπώνουν με τις αδιαμφισβήτητες πλέον αρχαιολογικές αποδείξεις την απαρχή της αρχαιολογικής ταυτοποίησης μιας αρχαιολογικής θέσης, άγνωστης μέχρι χθες, που αποκαλύπτει όλα εκείνα τα στοιχεία που αναζητά η αρχαιολογική σκαπάνη για να πιστοποιήσει την ύπαρξη ενός μυκηναϊκού κέντρου παρόμοιου με τα αντίστοιχα παράλληλα της μυκηναϊκής Ελλάδος.

Είναι αλήθεια επίσης ότι παρόμοιες ή παραπλήσιες μυκηναϊκές εγκαταστάσεις με τα μέχρι σήμερα αρχαιολογικά δεδομένα της Ν.Α Κεφαλληνίας δεν έχουν εντοπισθεί σε κανένα σημείο των Επτανήσων.

Είναι επίσης αλήθεια ότι βρισκόμαστε μπροστά σε νέα δεδομένα απρόσμενα ελπιδοφόρα που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε ή και να αναθεωρήσουμε πολλά από αυτά που γνωρίζαμε μέχρι χθες.

Μου τόνισε ο Μάκης Μεταξάς τα εξής:
«Θα έλεγα ότι θα ήταν υπερβολή να ζητάμε σήμερα από τους ανασκαφείς να πουν περισσότερα από όσα αναφέρουν τα κείμενά τους και οι κατά καιρούς δηλώσεις τους, αλλά δεν θα υπηρετούσαμε από την άλλη μεριά την αλήθεια εάν τους ζητούσαμε να αποκρύψουν την πραγματικότητα και να στερήσουμε από τους πολίτες να γνωρίζουν όσα δικαιούνται να ξέρουν έστω και εάν για πολλούς και ευνόητους λόγους οι υπεύθυνοι αρχαιολόγοι δημοσιοποιούν σταδιακά και ελεγχόμενα τα αποτελέσματα μιας ανασκαφής που ως φαίνεται πρόκειται να αλλάξει εκ βάθρων τα όσα γνωρίζαμε μέχρι χθες για την περιφέρεια του Μυκηναϊκού κόσμου στην Δυτική Ελλάδα».

Αυτά προς το παρόν γιατί υπάρχουν κι άλλα.
Η έρευνα αυτή αφορά αρκετά χρόνια συζητήσεων, μαγνητοφωνήσεων αλλά και αρκετά χιλιόμετρα που διένυσα, για να έχω την αποκλειστικότητα.

Έχω κι άλλα στοιχεία τα οποία λόγω της έναρξης των νέων ανασκαφών στον οικισμό, θα δημοσιεύσω.
Ελπίζω ο Μάκης Μεταξάς να μην θυμώσει, μιας και όταν συζητούσαμε μου έλεγε ότι ενημερώνω μόνο εσένα.

Ευχαριστώ όλους.

Καλό ΠαρασκευοΣαββατοΚύριακο.
Γεια σας.            ΠΗΓΗ       POROSNEWS

Προσέξτε τοπίο που γοητεύει.

Διαβάστε περισσότερα »