Ο....''ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ'' ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ !!!

Ο Αλέξης Τσίπρας στη Λαμία ξεκίνησε την ομιλία του με ένα απόσπασμα ομιλίας του Άρη Βελουχιώτη, πριν από 75 χρόνια, την "πιο συναρπαστική πολιτική ομιλία", όπως είπε.
Χαρακτήρισε "ανατριχιαστικά επίκαιρα" τα λόγια του Άρη Βελουχιώτη, τα οποία λένε: "Χρόνια και χρόνια απάτης και ρεμούλας μας κράτησαν μακριά από την ευτυχία και τον πολιτισμό και μας ρίξανε μέσα στην εξαθλίωση, την πείνα, την κακομοιριά και τη δυστυχία. Έτσι η Ελλάδα που υπήρξε κάποτε η πηγή των φώτων και του πολιτισμού, κατάντησε να βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο οικονομικής, κοινωνικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, όχι μόνο έναντι των λαών της Ευρώπης, αλλά και των Βαλκανίων."
Πήγε στην Καισαριανή και μετά… ψήφισε μνημόνιο.
Πήγε στην κηδεία του Κάστρο και μετά έγλειψε τον… αγγελικό Τραμπ. 
Πήγε στον Μπελογιάννη και μετά έφτιαξε προεκλογικό σποτ με τον… Πλαστήρα.

Πήγανε στην Μακρόνησο και μετά έκαναν κυβέρνηση με τον… Καμμένο και την Παπακώστα.

Αλλά σήμερα, ο Τσίπρας το τερμάτισε: Εφτασε στο σημείο, στην προεκλογική του ομιλία του στην Λαμία, να ξεπεράσει ακόμα και τα δικά του στάνταρ ξετσιπωσιάς:
Έφτασε να παραστήσει τον… Άρη Βελουχιώτη!
Τέτοια ξεδιαντροπιά μόνο ένας νεο - Τσιριμώκος θα μπορούσε να επιδείξει. 
Αλλά για κάθε Τσιριμώκο ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει: Όπου κρεμούσε ο Άρης τ’ άρματα....κρεμάνε οι Τσίπρες τα νταούλια....

Άραγε έχει διαβάσει ποτέ ο Τσίπρας τον ιστορικό λόγο του Αρη στη Λαμία; Και αν ναι έφτασε στο σημείο που μιλάει για αυτούς που πρόδωσαν τον αγώνα του ελληνικού λαού και τον παρέδωσαν στους Γερμανούς;
Αξίζει νομίζουμε να θυμηθούμε το συγκεκριμένο απόσπασμα:
«Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες… . Αυτοί δεν πίστευαν σ’ αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι’ αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς.
Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά.
Μα ο λαός μας δεν ήτανε σε θέση να συνεχίσει το έργο του αυτό. Όσο φλογερά κι αν ήτανε τα στήθη του, η φλόγα αυτή δεν θα άντεχε στα σιδερόφρακτα μεγαθήρια των φασιστών, μια που είχε μέσα του και την προδοσία των ηγετών του. Έτσι αναγκάστηκε να υποκύψει, μα όχι σαν ηττημένος. Γιατί αυτή η συνθηκολόγηση που έκαναν, υπογράφηκε πριν ακόμα πολεμήσει ο στρατός μας. Αυτή δεν ήτανε ήττα του λαού μας, μα ήττα και χρεοκοπία των καθεστώτων που μεσολάβησαν από το 1821-1941. Γι αυτό κι ο λαός μας τιμωρεί σήμερα την ήττα αυτή και θα την τιμωρήσει αργότερα πιο σκληρά ακόμα.

Έτσι ήλθαν οι Γερμανοί στον τόπο μας και μας σκλαβώσανε. Μα για μας, για το λαό μας, καμιά κηλίδα δε θα μπορούσε να προσαφθεί, ότι εγκαταλείψαμε τα εδάφη μας. Αυτή θα κολλούσε, όταν δεν ξεσηκωνόμαστε.
Τι μπορούσαμε να περιμένουμε απ’ αυτούς που φορούσαν τα κλακ και τα μπακαλιαράκια; Τι μπορούσαν να μας πούνε αυτοί; Το μόνο που βρίσκανε να μας λένε ήτανε:
Ησυχία, παιδιά, και τάξη. Κάναμε κυβέρνηση, ησυχάστε. Αυτό όμως θέλανε κι οι Γερμανοί».
Α ρε, καημένε Τσίπρα! Τόσο αφελής, ρε γαμώτο; Τελικά, θα με κάνεις να σε συμπαθήσω...