''ΑΙΜΑ ΤΙΜΗ'' ΚΑΙ.....ΟΠΟΥ ΦΥΓΕΙ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ !!! [ video ]

 Το ότι η «χρυσή αυγή» δεν εκφράζεται στο αστικό κοινοβούλιο και καταβαραθρώθηκαν τα εκλογικά της ποσοστά, δεν σημαίνει ότι δεν έχει αφήσει το μαύρο αποτύπωμα της, εγείροντας συντηρητικά αντανακλαστικά μέσα στην κοινωνία. Παρόλα αυτά δεν είναι αμειλειτέο ότι χιλιάδες ψηφοφόροι που την εμπιστεύτηκαν στα χρόνια της κρίσης, της γύρισαν την πλάτη στις εκλογές στις 7 του Ιούλη και δεν μπόρεσε να πιάσει το όριο του 3% για να εκφραστεί στην βουλή. Σε αυτό συνέβαλε και η συνεπής αντιφασιστική πάλη που συνδέθηκε με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και ανέδειξαν την «χρυσή αυγή» σαν δύναμη αντιδραστική, πλάι στα μεγάλα αφεντικά, με αναφορές στον «Εθνικοσοσιαλισμό», που πολεμούσε μετά βδελυγμίας τους αγώνες των εργαζομένων, τις διεκδικήσεις τους, τις κινητοποιήσεις τους για δουλειά με δικαιώματα, τις οργανώσεις τους. Δεν είναι τυχαίο ότι το 2013 τάγμα εφόδου της «χρυσής αυγής» έκανε δολοφονική επίθεση με λοστούς και αιχμηρά αντικείμενα σε κομμουνιστές, σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, δράση που κορυφώθηκε μια εβδομάδα αργότερα με την δολοφονία του αντιφασίστα καλλιτέχνη Παύλου Φύσσα που φέτος κλείνει 6 χρόνια. Αίμα πολύ άφησε η «χρυσή αυγή» την «τιμή» της ψάχνουμε. Αφού μετά την αποτυχία της να εισέρθει στην βουλή και υπό το βάρος των αποφάσεων που αναμένονται από το δικαστήριο για την εγκληματική της δράση, βλέπουμε ότι όπως τα ποντίκια φεύγουν πρώτα όταν βουλιάζει το καράβι, έτσι και τα στελέχη της «χρυσής αυγής» ένα - ένα σε όλη την Ελλάδα, αποχωρούν από αυτήν με αιχμές, αλληλοκαρφώματα, για νεποτισμούς, για γρήγορους πλουτισμούς και άλλα πολλά που λένε οι ίδιοι δημόσια σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό διαφάνηκε από τις ευρωεκλογές όταν πολλά τοπικά στελέχη σε νομούς έφευγαν από την «χρυσή αυγή» καταγγέλλοντας συμπεριφορές ιδιοτέλειας και φαυλότητας με αποκορύφωμα εκείνη την περίοδο να αποχωρήσουν από αυτήν οι 3 εν ενεργεία ευρωβουλευτές που είχε. Είναι ενδεικτικά αυτά που είπαν κατά την αποχώρηση τους οι 3 τότε ευρωβουλευτές της «χρυσής αυγής» Συναδινός, Επιτήδειος, Φουντούλης. Ο Συναδινός έκανε λόγο για ένα Άνδρο οικογενειοκρατίας με ένα ταμείο γεμάτα «μαύρα χρήματα», χαρακτήρισε κλειστό κλαμπ την «χρυσή αυγή» που εκλέγονται σε θέσεις κλειδιά μόνο άτομα του στενού κύκλου του Μιχαλολιακού, που τυγχάνει πολλοί να έχουν και οικογενειακές σχέσεις απολαμβάνοντας ιδιαίτερα προνόμια. Ο Επιτήδειος δήλωσε ότι αντιμετωπίστηκε απαξιωτικά από την «χρυσή αυγή» και μίλησε για πολύ παρασκήνιο που τον προσέβαλλε και τέλος ο Φουντούλης μίλησε για προδοσία εναντίον του αφήνοντας αιχμές για τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Αποχωρήσεις και κλεισίματα γραφείων είχαμε όλο εκείνο το διάστημα. Με μεσαία στελέχη της να φεύγουν όπως στην Κρήτη, στην Δράμα, άλλα και στην Εύβοια μετά την έξοδο του από την «χρυσή αυγή» του πρώην βουλευτή Μίχου Νίκου. Το κάδρο των αποχωρήσεων κορυφώνεται με πρωτοκλασάτα στελέχη της «χρυσής αυγής >> Λαγός , Ηλιόπουλος, Γερμενής, μετά την εκλογική της βουτιά. Όλοι τους στις δηλώσεις αφήνον υπόνοιες για μυστικές συναλλαγές, χρηματισμούς, σκιώδης συμφωνίες και λάθος τακτικές αφήνοντας έκθετο τον αρχηγό της «χρυσής αυγής» Νίκο Μιχαλολιάκο. Σε όλο αυτό τον καμβά υπόβοσκε και ένα εμφύλιος στις τάξεις της «χρυσής αυγής» με αλληλοκαρφώματα ώστε στελέχη της να αποποιηθούν ευθύνες για την εγκληματική της δράση. Χαρακτηριστικά ο Νίκος Μίχος αναίρεσε όλη την πρώτη του κατάθεση και κατονόμασε τον Λαγό σαν επικεφαλή της επίθεσης στο κοινωνικό στέκι « Συνεργείο» και ότι αυτός βρέθηκε εκεί γιατί νόμιζε ότι θα μοιραζόταν υλικό της οργάνωσης. Αποχώρησε από τον χώρο όταν αντιλήφθηκε ότι άλλο ήταν το περιεχόμενο της δράσης τους, που υπαγόταν οργανωτικά στον Πειραιά, καρφώνοντας τον γραμματέα της οργάνωσης εκεί Μπρέκα, σαν έναν που συμμετείχε στο «τάγμα εφόδου». Τι έγιναν οι «αξίες» και τα «ιδανικά» που πρέσβευαν ? Η «τιμή» τους ? Η «πίστη» στον αγώνα? Η «καθαρότητα» των λόγω και των έργων τους? Η αυτοθυσία που θα επεδείκνυαν μπροστά στις δυσκολίες? Η «συνέπεια» και η «αλληλεγγύη» στον «συναγωνιστή» όπως αυτοαποκαλούνταν ? Μπροστά στις εξελίξεις του δικαστηρίου και φτάνοντας στο τέλος με τις αποφάσεις του, ο «σώσω εαυτόν σωθείτο», αφού η οργάνωση απώλεσε όποια προνόμια μπορούσε να είχε σαν κοινοβουλευτική δύναμη (ασυλία) και έκλεισαν στρόφιγγες πηγών χρηματοδότησης της που είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να καλύπτει πληρωμές μελών και στελεχών της. Σε αυτή την κατεύθυνση και με βάση το κατηγορητήριο του καθενός, μελή και στελέχη της «χρυσής αυγής», 68 στο σύνολο, άρχισαν να διαχωρίζουν την θέση τους, γιατί έβλεπαν ότι μειώθηκε η υλική και ηθική υποστήριξη από την οργάνωση. Έβλεπαν επίσης ότι φτάνοντας προς το τέλος της δίκης άρχισαν να διαφαίνονται οι προσπάθειες του αρχηγού της «χρυσής αυγής» άλλα και άλλων στελεχών π. χ Λαγού, να γλυτώσουν από το αμείλικτο κατηγορητήριο, που στην όλη συζήτηση αποδείχτηκαν οι βίαιες πράξεις. Ένας λόγος που προωθήθηκε με μηχανορραφίες και ακροβατισμούς η εκλογή του Λαγού στη Ευρωβουλή ήταν αυτός. Αφού φάνηκε από την όλη την συζήτηση ότι αυτός ήταν που συντόνιζε το «τάγμα εφόδου» που δολοφόνησε τον Παύλου Φύσσα. Αυτή είναι η ιδεολογία του φασισμού, ναζισμού. Η εγκληματική δράση, το ψέμα, η συκοφαντία, η λάσπη, ο αντικομμουνισμός. Ο φασισμός πατάει πάνω στην άγνοια, στην ημιμάθεια, την ανασφάλεια και έρχεται να καλύψει αδιέξοδα του καπιταλισμού όταν αυτός βρίσκεται σε κρίση.

Ο απροκάλυπτος ώμος αντικομμουνισμός του, αξιοποιείται από το σύστημα, για να εμποδίσει κάθε ριζοσπαστική διεργασία πολιτικοιδεολογικής χειραφέτησης του λαού από την αστική πολιτική, αστική ιδεολογία. Η πάλη ενάντια στον φασισμό δεν σταματά όσο δεν ανατρέπεται το σύστημα που τον θρέφει, που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που τον γεννάει και τον προστατεύει σαν θεματοφύλακα της καπιταλιστικής εξουσίας και οικονομίας. Η λαϊκίστικη δημαγωγία των φασιστών με διθυραμβικούς λόγους και τυμπανοκρουσίες μπορεί στην αρχή να «γοητεύει», αλλά δρα παραπλανητικά για τον λαό, για να μην αμφισβητήσει το σύστημα, την καπιταλιστική κυριαρχία, σαν αίτια των δεινών και των αδιεξόδων του. Αυτό επιτυγχάνεται με ένα στρατό μισθοφόρων που στην περίπτωση της «χρυσής αυγής» το «πιστεύω» τους εξατμίστηκε όταν σταμάτησαν να αμείβονται και να έχουν προνόμια. Αυτή είναι η «τιμή» τους που αντί να προασπίσουν τις «απόψεις», την «δράση» και την «ιδεολογία» τους με οποιοδήποτε τίμημα, αυτοί δεν γνωρίζουν, δεν ξέρουν και ρίχνουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον για να γλυτώσει ο καθένας το κεφάλι του. Εδώ κολλάει και το σύνθημα «αίμα» «τιμή» και όπου φύγει φύγει από την «χρυσή αυγή». Αυτοί είναι οι «αγωνιστές» που καμωνόταν ότι ήταν άτρωτοι και θα καθάριζαν το σύστημα από την ατιμία, τους κλέφτες, την λαμογιά και τον ξένο «εισβολέα» κατά αυτούς. Αφού η «χρυσή αυγή» παράλληλα προωθούσε την ρατσιστική ρητορεία και έδειχνε με κάθε τρόπο το ρατσιστικό της μίσος. Έχει σημασία να βγουν ορισμένα συμπεράσματα από ένα κόσμο που παραπλάνησε η «χρυσή αυγή» και ίσως κάποιοι συνεχίζουν να παραπλανιούνται η βρίσκουν όμορους χώρους να στηρίξουν σε μια πιο «κυριλέ» ή «σοβαρή» εκδοχή του φασισμού όπως αξίωνε ο δημοσιογράφος και νυν βουλευτής της Ν.Δ Μπάμπης Παπαδημητρίου. Ο φασισμός, ο εθνικισμός δεν είναι πατριωτισμός. Αποτελούν ιδεολογικά ρεύματα του συστήματος που σαν τυμβωρύχοι καπηλεύουν το αγνό πατριωτισμό του λαών, για να τον μετατρέψουν σε μίσος απέναντι στον ξένο, τον αλλόθρησκο, αθωώνοντας παράλληλα τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση που ευθύνονται για την φτώχεια των λαών, την δυστυχία, την ανασφάλεια, τους πολέμους, την προσφυγιά και μετανάστευση. Ο Φασισμός δρα αποπροσανατολιστικά για τους λαούς και τους εμποδίζει μέσο της χειραγώγησης να αναπτύξουν κοινωνική – ταξική συνείδηση. Θέλει να βάζει εμπόδια στους λαούς, για να μην αντιπαλέψουν στις χώρες τους, την καπιταλιστική κυριαρχία και εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλισμό. Εκεί βρίσκεται η δύναμη του κάθε λαού, στον δρόμος της ταξικής σύγκρουσης και ανατροπής, αυτόν τον αγώνα φοβούνται αστοί, μονοπώλια και καπιταλιστές. Είναι ο δρόμος της κοινωνικής απελευθέρωσης, αγώνας ταξικός με αξιοπρέπεια και ανιδιοτέλεια, ώστε ο λαός να πάρει τις τύχες στα χέρια του και να ξεφορτωθεί όλους αυτούς που ζούνε παρασιτικά και πλουσιοπάροχα στην καμπούρα του. Ο δρόμος της ταξικής – πολιτικής ανατροπής θα τσακίσει φασίστες και ναζί και θα τους στείλει όλους στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Συνεχίζουμε τον καθημερινό αγώνα με περισσότερο ενθουσιασμό και πείσμα, με πίστη στις λαϊκές δυνάμεις, γιατί ο φασισμός είναι καπιταλισμός στην πιο αντιδραστική μορφή του. Ο καπιταλισμός δεν φτιασιδώνεται παρά μόνο ανατρέπεται. Σαββίδης Παναγιώτης