Οι εντάσεις στην Ουκρανία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και ορισμένων συμμάχων τους, από την μία πλευρά, και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, από την άλλη, αναπτύσσονται μέσα σε ένα πολύ σύνθετο πλαίσιο, όπου διάφοροι παράγοντες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.
Υπάρχουν τα ζητήματα της ενεργειακής κρίσης και της σημασίας του ρωσικού αερίου για την Ευρώπη, της διαίρεσης της Ευρώπης σε Ανατολή και Δύση, της κρίσης στον αγγλοσαξωνικό κόσμο – στην Αγγλία μετά το Brexit και ειδικά στις ΗΠΑ, όπου υπάρχει ένας αέρας σχεδόν εμφυλίου πολέμου. Αλλά ας δούμε ποιο είναι ίσως το κεντρικό σημείο: η επέκταση του ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία έχει δηλώσει ότι δεν έχει πρόθεση να καταλάβει την Ουκρανία, αλλά επιθυμεί εγγυήσεις ότι το ΝΑΤΟ δεν θα διευρυνθεί, στο οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες απάντησαν αρνητικά.Πλήθος ιστορικών ντοκουμέντων και μαρτυριών, που παρατείθενται παρακάτω, αποδεικνύουν ότι η σημερινή ουκρανική κρίση, με όλες τις συνέπειές της, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί: αν οι ΗΠΑ και οι δυτικοί σύμμαχοί της δεν είχαν εξαπατήσει τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ενωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στο θέμα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και δεν είχαν απορρίψει τα ανοίγματα του Πούτιν, τα πρώτα χρόνια της προεδρίας του.
H National Security Archives, είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση που κάνει εξαιρετική δουλειά στην Ουάσιγκτον. Αξιοποιεί τον νόμο για την Ελευθερία στην Πληροφόρηση, τέκνο της «καλής εποχής» μετά την ήττα στο Βιετνάμ και το σκάνδαλο Γουώτεργκέιτ, αποκτώντας πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία των αμερικανικών υπηρεσιών. Εχει δώσει λοιπόν στη δημοσιότητα τις συνομιλίες που είχαν οι δυτικοί ηγέτες με τον Γκορμπατσόφ, στο διάστημα ανάμεσα στην πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης δύο χρόνια αργότερα.
Η Σοβιετική Ένωση ήταν μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις στη Γερμανία και χωρίς την έγκρισή της δεν ήταν δυνατή η επανένωση των δύο Γερμανιών. Στην προσπάθειά τους να πείσουν τον Σοβιετικό ηγέτη να δώσει τη συγκατάθεσή του, όλοι οι Δυτικοί ηγέτες, από τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον Α μέχρι τον Γερμανό Καγκελάριο Κολ, τον Μιτεράν της Γαλλίας και την Θάτσερ της Μεγάλης Βρετανίας, δίνουν όρκους ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν «ούτε μια ίντσα» ανατολικά.
9 Φεβρουαρίου του 1990. Ενα από τα απόρρητα έγγραφα ενημερώνει για τη συνάντηση Γκορμπατσόφ με τον Αμερικανό υπουργό εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ:
«Όχι μία, αλλά τρεις φορές, ο Μπέικερ ανέφερε τη φόρμουλα "ούτε εκατοστό προς τα ανατολικά". Συμφώνησε με τη δήλωση Γκορμπατσόφ ότι "η επέκταση του ΝΑΤΟ είναι απαράδεκτη". Ο Μπέικερ διαβεβαίωσε τον Γκορμπατσόφ ότι "ούτε ο Πρόεδρος ούτε εγώ σκοπεύουμε να αποκομίσουμε μονομερή πλεονεκτήματα από τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα" …
.. "εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρήσουν την παρουσία τους στη Γερμανία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ούτε κατά ένα εκατοστό η σημερινή στρατιωτική δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς ανατολάς"».
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ο Πούτιν ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης που τηλεφώνησε στον πρόεδρο Μπους και προσέφερε υποστήριξη. Κράτησε τον λόγο του διευκολύνοντας την επίθεση κατά του καθεστώτος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Εκείνη την εποχή ήταν σαφές ότι ο Πούτιν φιλοδοξούσε για μια εταιρική σχέση ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι τζιχαντιστές τρομοκράτες που είχαν στόχο τις Ηνωμένες Πολιτείες, είχαν στόχο και τη Ρωσία…
Παρ’ όλα αυτά, η Ουάσινγκτον συνέχισε την πορεία της, αγνοώντας τα ρωσικά (αλλά και τα συμμαχικά) συμφέροντα με την εισβολή στο Ιράκ.....
« Η επέκταση του ΝΑΤΟ ήταν το πιο κρίσιμο στρατηγικό λάθος που έγινε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».....
Δεδομένου ότι το σημαντικότερο αίτημα του Πούτιν είναι η διαβεβαίωση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα δεχθεί άλλα μέλη, και συγκεκριμένα την Ουκρανία ή τη Γεωργία, προφανώς δεν θα υπήρχε βάση για την παρούσα κρίση αν δεν είχε υπάρξει επέκταση της συμμαχίας μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ή αν η επέκταση είχε γίνει σε αρμονία με την οικοδόμηση μιας δομής ασφαλείας στην Ευρώπη που θα περιλάμβανε τη Ρωσία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μετά την Ρωσική κίνηση, αναμένεται να αναγνωρίσουν τις λαϊκές δημοκρατίες και μια σειρά χωρών – μελών του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων η Κούβα και η Βενεζουέλα. Την αναγνώρισή τους ανακοίνωσε ήδη ο πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ- Άσαντ, σε συνομιλία του με τον υπεύθυνο των ρωσο-συριακών σχέσεων από πλευράς ρωσικής Δούμας, Ντμίτρι Σάμπλιν. Η Συρία έχει αναγνωρίσει και τις δύο αποσχισθείσες από τη Γεωργία περιοχές της Νοτίου Οσετίας και της Αμπχαζίας, το 2008. Ευθύνη στο ΝΑΤΟ επέρριψε το Ιράν, γιατί «η πολιτική του, η ανάμειξή του και οι προβοκάτσιές του έχουν κάνει πολύ πιο πολύπλοκη την κατάσταση στην περιοχή», χωρίς ωστόσο να ανακοινώνει οποιαδήποτε ενέργεια, και ζητώντας από τις δύο πλευρές «να λύσουν το ζήτημα δια του διαλόγου και να αποφύγουν όποια ενέργεια θα αυξήσει τις εντάσεις εκ νέου». Στο πλευρό του ΝΑΤΟ η Τουρκία, η οποία δια της συμμετοχής της διασφάλισε την ενίσχυση του στρατού της στον πολεμό της κατά των Κούρδων.
Η ανησυχία για διεύρυνση της σύρραξης οδήγησε, την Τρίτη, την τιμή του πετρελαίου στην υψηλότερη τιμή της τελευταίας επταετίας, και προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στις διεθνείς αγορές.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου