ΑΝΤΡΙΚΟΣ ΜΠΙΚΙΝΗΣ : ΕΝΑΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΟΥ 1821 !!! [ video ]

Ο Αντρίκος Μπίκινης ήταν ένας από εκείνους τους περήφανους και απροσκύνητους αγωνιστές που ποτέ δεν έγιναν «διάσημοι» μέσα από τα… συνήθη λαμπερά αφιερώματα που συναντάμε στη λεγόμενη επίσημη βιβλιογραφία. Ξεχασμένος παρέμεινε ο Αντρίκος Μπίκινης, ίσως γιατί η σεμνότητα και η μνημειώδης ανιδιοτέλεια του Γορτύνιου μαχητή της επανάστασης δεν «έπρεπε» μήτε «βόλευε» ν’ αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση στους πονηρούς και σίγουρα ωφελιμιστικούς καιρούς που ακολούθησαν! Πολύ λίγα γνωρίζουμε γι’ αυτόν αφού οι όποιες αναφορές και ενθυμήματα είναι ελάχιστα, σαν το λιγοστό μα ακριβό νεράκι που κυλά μέσα από τη σχισμή του βράχου…Στην Κεντρική Υπηρεσία των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.) φυλάσσεται ο μεγαλύτερος όγκος των δημοσίων αρχείων που εκτείνονται χρονικά από την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης και την ίδρυση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Φυλάσσονται επίσης αρχεία επιτροπών, υπηρεσιών και οργάνων που δεν υφίστανται πλέον (Ταμείο Ανταλλαξίμων, Κυβέρνηση Μέσης Ανατολής, ΄Υπατη Αρμοστεία Σμύρνης κλπ). Επίσης, αξιόλογα ιδιωτικά αρχεία και συλλογές φυσικών προσώπων, οικογενειών, συλλόγων και εμπορικών οίκων. Εκτός των λυτών εγγράφων και των βιβλίων - πρωτοκόλλων, σώζονται και χειρόγραφοι κώδικες, αρχιτεκτονικά σχέδια, χάρτες, χαρακτικά, φωτογραφίες.

Tα στοιχεία είναι με βάση διάφορα έγγραφα όπως εκλογικοί κατάλογοι από τα ''Γενικά Αρχεία του Κράτους'', μητρώα αρρένων κ.ά.
Τα ονόματα είναι από αυτά τα έγγραφα τα οποία πολλές φορές
έχουν λάθη στις χρονολογίες (σε μερικά μάλιστα, λάθη δεκαετιών!)

Λαγκαδινοί Αγωνιστές του 1821

Μουρούτζος	Γιάννης
Μπαϊράμης	Γιάννης
Μπαλάσης	Γεώργιος
Μπαλτής	Πανάγος
Μπαλτής	Γεώργιος
Μπαλτής	Ιωάννης
Μπαλτής	Θεόδωρος
Μπαμπέτζιος	Ηλίας
Μπαριάμης	Αποστόλης
Μπαριάμης	Ιωάννης
Μπιζούμης	Ηλίας
Μπιζούμης	Χρήστος
Μπιζούμης	Παναγιώτης
Μπιζουμόπουλος	Ιωάννης Ιερεύς
Μπίκινης	Αντρίκος
Μποζίκας	Γιάννης
Μποκής	θανάσης	Δ.
Μποκής	Γεώργιος	Δ.
Μπόκος	Βασίλειος
Μπουκής	Γιαννάκης
Μπραβόπουλος	Ιωάννης
Μπράβος	Δημήτριος
Μπράβος	Αποστόλης
Νιάρχος	Γεωργαντάς
Νιάρχος	Δημήτριος
Νιάρχος	Αθανάσιος
Νιάρχος	Νικόλας
Νικήτα	Αναστάσης
Νικήτα	Θεοδωρής
Νικήτα	Νικόλαος
Νικήτα	Βασίλειος
Νικήτα	Γιάννης
Νικήτα	Αναγνώστης
Νικήτας	Γεώργιος	Κανέλλος
Νικητόπουλος (Νικήτας)	Κανέλλος
Νικολής	Αποστόλης
Νικολόπουλος	Γιάννης	Γ.
Νικολόπουλος	Αντώνιος

Σύμφωνα με τον εκλογικό κατάλογο του 1847 (που γενικά είναι πιο έγκυρος), ο Αντρίκος Μπίκινης εμφανίζεται να γεννήθηκε το 1810. Από την άλλη, βρίσκουμε τον Αντρίκο στα Αρχεία Αγωνιστών του 1821, όπως θα δείτε στην αντίστοιχη σελίδα στο site των Λαγκαδίων. Μάλιστα, σε ένα έγγραφο αιτείται το χάλκινο αριστείο, δηλαδή δεν ήταν απλός στρατιώτης.
Στα δύο έγγραφα φαίνεται το όνομά του. Οι αιτήσεις έγιναν το 1833.

Το πιστοποιητικό που  συνόδευε την παρούσα αίτηση ήταν:

«Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι, ότι ο Αντρίκος Μπίκινης κάτοικος της Κοινότητος Λαγκαδίων του δήμου Τροπέων της επαρχίας Γόρτυνος υπηρέτησεν υπό την οδηγίαν μας ως υπαξιωματικός αποδειχθείς μάλιστα ικανός περί τα πολεμικά, και πρόθυμος και υπερασπιστής της εθνικής ελευθερίας. Παρευρέθη εις τας μάχας Πούσι του Λάλα, Πάτρας, πολιορκίαν της Τριπόλεως, εις τας κατά του Ιμβραήμ και κατά του Δράμαλη εκστρατείας, και εις τας μάχας Τρικόρφων, Δραμπάλας και λοιπάς διακριθείς μάλιστα. Δεν εξήλθε της επικρατείας προκρίνας τον υπέρ ελευθερίας θάνατον. Όθεν του δίδεται το παρόν δια να το χρησιμοποιήση όπου ανήκει.

Εν Λαγκαδίοις τη 19 Απριλίου 1833

                                                              

                       Κανέλλος Δεληγιάννης

                       Πλαπούτας

                       Ιωάννης Κολοκοτρώνης (πιθανώς)

                       (?)  Μπούκουρας

                       (άλλη μία δυσανάγνωστος υπογραφή)

Στο έγγραφο του φακέλλου 286 είναι 6ος στη σειρά, ενώ στο φάκελλο 203 είναι τρίτος. Άρα ο Αντρίκος Μπίκινης γεννήθηκε πριν το 1810, ίσως λίγο πριν το 1805.
Πάντως αρκετές αιτήσεις και τέτοια διπλώματα αγωνιστών σώζονται σήμερα, τόσον στο τμήμα Χειρογράφων και Ομοιοτύπων της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών, όσον και των Γ.Α.Κ. Η υλική και ηθική αμοιβή στους κατέχοντες το δίπλωμα και το αριστείο του αγωνιστή συνοψίζονται στο: «….Έκαστον αριστείον εδίδετο δια διπλώματος.

Οι τιμώμενοι ηδύνατο να οπλοφορούν, να κατέχουν το πρώτον τόπον τιμής μετά τας αρχάς εις όλας τα εορτάς των δήμων. Ήσαν ελεύθεροι πάσης σωματικής εργασίας κ.λ.π. Εις τους αξιωματικούς δε απεδίδετο αι τιμαί του βαθμού των, αφαιρείτο δε από εκείνους που κατεδικάζοντο δια πλημμελήματα ή κακουργήματα κ.λ.π. Δια του Δ/τος της 18 (30) Σεπτεμβρίου 1835 το αριστείον έλαβε το σχήμα του Ελλην. Σταυρού με στέφανον δάφνης. Εις το εν μέρος εχαράχθησαν αι λέξεις «Όθων Α’ Βασιλεύς της Ελλάδος», εις δε το άλλο «τοις ηρωϊκοίς προμάχοις της πατρίδος».

Ένας από τους πιο γνωστούς, γενναίους και τίμιους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης ήταν ο Νικηταράς. Βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή, δίπλα στο πλευρό του θείου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Στη μάχη στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822) η ορμή του κατά των Τούρκων ήταν τόσο μεγάλη, όπου έσπασε 3 σπαθιά κατά τη διάρκεια της μάχης, ενώ το τέταρτο κόλλησε στο χέρι του από αγκύλωση. Μετά από αυτή τη μάχη έμεινε γνωστός ως «Τουρκοφάγος», ενώ αρνήθηκε να μοιραστεί τα λάφυρα από τη νίκη στα Δερβενάκια, λέγοντας «Δεν θέλω τίποτα. Θέλω να δω την πατρίδα μου λεύτερη». Ωστόσο μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας συνεχίστηκε ο αγώνας του. Επί Όθωνα περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα.

Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί λόγω διαβήτη.

Έτσι πλήρωνε και πλήρωνει η Ελληνική Πολιτεία τους αγωνιστές της! Και στην Μαντώ Μαυρογένους δεν έδωσαν ούτε σύνταξη αγωνιστή.

Η κόρη του όταν τον αντίκρισε σ’ αυτήν την κατάσταση έχασε τα λογικά της. Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά. Το 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και του δόθηκε μία πενιχρή σύνταξη. Παράλληλα του χορηγήθηκε άδεια να ζητιανεύει στον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Ευαγγελίστριας στον Πειραιά κάθε Παρασκευή απόγευμα και μάλιστα σε θέση όχι αρκετά προσοδοφόρα. Όταν κάποιος γνωστός του τον ρώτησε τι κάνει εκεί, ο Νικηταράς απάντησε ότι «κάθεται και απολαμβάνει την ελεύθερη πατρίδα του». Τελικά πέθανε πάμπτωχος στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, ωστόσο η ιστορία τον αναγνωρίζει ως έναν από τους πιο αγνούς και γενναίους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης.

Το γεννεαλογικό δέντρο του Αντρίκου Μπίκινη διαμορφώνεται ως εξής.
Μπίκινης Δημήτριος, γεννήθηκε το 1799
Μπίκινης Ανδρίκος, γεννήθηκε το 1807
Μπίκινης Αναστάσιος του Δ., γεννήθηκε το 1822
Μπίκινης Αναστασιος 1826
Μπίκινης Φίλος του Ανδρέα, γεννήθηκε το 1838,(ή το 1828)
Μπίκινης Αναστάσιος του Ανδρέα 1843
Μπίκινης Κωνσταντίνος του Α. 1826
Μπίκινης Χαράλαμπος του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1863
Μπίκινης Διονύσιος του Αναστασίου, γεννήθηκε το     1872
Μπίκινης Ανδρέας του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1874
Μπίκινης Δημήτριος του Αναστασίου, γεννήθηκε το       1876
Μπίκινης Παναγής του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1878
Μπίκινης Ιωάννης του Αναστασίου, γεννήθηκε το 1880
Μπίκινης Ανδρέας του Ιωάννη, γεννήθηκε το 1920
Μπίκινης Ιωάννης του Ανδρέα, γεννήθηκε το 1958           Μπίκινης Γεώργιος του Ιωάννη, γεννήθηκε το 1982                                                                                       Μπίκινης Αλέξανδρος του Γεωργίου, γεννήθηκε το 2014                                                                                                  Από τα παραπάνω, ο Αναστάσιος που γεννήθηκε το 1826 ίσως να είναι με τον Αναστάσιο του Δ. (1822) με πιθανότερο το 1826
 
Όσο μπορούμε να υποθέσουμε, ο Αντρίκος με τον Δημήτριο πρέπει να ήταν αδέρφια. Ο πατέρας τους ίσως να λεγόταν Αναστάσιος (εάν όντως ισχύει θα γεννήθηκε γύρω στα 1770). Γιος του Αντρίκου, ο Αναστάσιος (1843).  

Διαβάστε περισσότερα »

ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ !!! [ video ]

Πάνω από 11.000.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Και φυσικά όπου υπάρχει ρατσιμός, εθνικισμός και πόλεμος υπάρχει και το Κεφάλαιο να βγάζει κέρδη από τα ποτάμια αίματος που έχυσαν τα θύματα των ναζί στα στρατόπεδσα συγκέντρωσης [Εβραίοι, Ρομά, Κομμουνιστές, Ομοφυλόφιλοι, Σοβιετικοί, Πολωνοί και πολλές ακόμη ομάδες ανθρώπων].
Οι μαζικές δολοφονίες δεν πήγαν χαμένες, δεν έγιναν απλά για την ικανοποίηση του άσβεστο μίσους των ναζί απέναντι στο διαφορετικό ή στον «άλλον» αλλά και για να γεμίσουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί μεγάλων εταιρειών.

Bertelsmann

Η εταιρία, που ιδρύθηκε το 1835, υπήρξε στενός συνεργάτης του Χίτλερ, καθώς στήριξε έμπρακτα τη ναζιστική προπαγάνδα κυκλοφορώντας βιβλία με αντισημιτικά σύμβολά και προπαγανδιστικά βιβλία που απευθύνονταν στη νεολαία την περιοχής.
Ο πρόεδρος της εταιρίας Heinrich Mohn προχώρησε σε σημαντικές δωρεές στις ειδικές δυνάμεις του Χίτλερ, καθώς ο ίδιος ήταν εκλεκτό μέλος των SS, γεγονός που έδειχνε τη στενή του σχέση με τις ιδεολογίες τους. Μάλιστα, μετά από έρευνα που έγινε για την εξακρίβωση της σχέσης της εταιρίας με το ναζισμό, προέκυψε ότι στα εργοστάσια της στη Λιθουανία και τη Λετονία χρησιμοποιούνταν εργάζονταν σε καθεστώς δουλείας εργάτες εβραϊκής καταγωγής.

Hugo Boss

Ο Hugo Boss, που έχτισε την εταιρία του το 1924, κατηγορήθηκε ότι σχεδίασε μια από τις στολές που φορούσαν οι δυνάμεις των SS, αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ο ίδιος δεν δημιούργησε τα σχέδια, ωστόσο ήταν αυτός που τις κατασκεύασε. Σύμφωνα με τις πληροφορίες στη 1 Απριλίου του 1931 ο ίδιος έγινε μέλος του Ναζιστικού κόμματος για δύο λόγους, ο ένας επειδή γνώριζε ότι κάτι τέτοιο θα ωφελούσε σημαντικά την επιχείρησή του και ο άλλος γιατί πίστευε πως ο Χίτλερ ήταν ο μόνος που μπορούσε να σώσει τη Γερμανία.
Λίγα χρόνια αργότερα η επιχείρησή του κέρδισε το πρώτο της σημαντικό κεφάλαιο κατασκευάζοντας τις στρατιωτικές στολές των SS και ρούχα για τη ναζιστική νεολαία. Με την ανάπτυξη της επιχείρησης του αυξήθηκε και η ανάγκη για εργατικό δυναμικό, έτσι οι εταιρία χρησιμοποίησε 140 δούλους, ο αριθμός των οποίων αυξήθηκε από άλλους 40 κρατούμενους πολέμου που μεταφέρθηκαν από τη Γαλλία. Μετά τον πόλεμο η εταιρία τιμωρήθηκε με πρόστιμο για τη στήριξή της στους ναζί.

IBM

Η IBM φέρεται να παρείχε πληροφορίες στη ναζιστική κυβέρνηση του Χίτλερ για τον εντοπισμό των Εβραίων. Το σύστημα, που χρησιμοποιούσαν ήταν οι κάρτες που χτυπούσαν οι εργαζόμενοι εκείνη την εποχή, με αποτέλεσμα να ταυτοποιούνται και να απομονώνονται οι Εβραίοι. Η εταιρία παρείχε πρόσβαση στα αρχεία της στον Χίτλερ, που στόχος του, μετά την επικράτησή του στη Γερμανία, ήταν η εκκαθάριση των Εβραίων. Ακόμη, η εταιρία ανέπτυξε και παρείχε πολύτιμες τεχνολογίες στους ναζί, μάλιστα αυτόματα συστήματα της IBM χρησιμοποιούνταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

G Farben

Που αποτελείται από μικρότερες φαρμακευτικές εταιρίες, όπως η Agfa και η Bayer, είναι η μεγαλύτερη εταιρία παρασκευής όχι μόνο φαρμάκων αλλά και χημικών. Από το 1933 μέχρι το 1944 η IG Farben αποτέλεσε τον μεγαλύτερο ευεργέτη της ναζιστικής κυβέρνησης, δωρίζοντας 81 εκατομμύρια σε αυτή. Η εταιρία μάλιστα εξόπλιζε τους ναζί με πετρέλαιο.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες η εταιρία είχε χτίσει παράρτημα πλησίον του Άουσβιτς για να μπορεί να χρησιμοποιεί δωρεάν εργατικά χέρια, μάλιστα υπολογίζεται ότι περισσότερο από 370.000 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή του κατά τη διάρκεια της εργασίας τους στο εργοστάσιο.

Siemens

Η Siemens είναι μια από τις γνωστότερες εταιρίες που χρησιμοποίησε τους φυλακισμένους πολέμου στα εργοστάσιά της. Μάλιστα η εταιρία φέρεται να έχει χρησιμοποιήσει, το 2001, την ονομασία Zyklon B σε μια καμπάνια προώθησης των προϊόντων της στις ΗΠΑ, γεγονός που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και ανάγκασε την εταιρεία να αποσύρει την καμπάνια. Αυτό γιατί το Zyklon B, ήταν το θανατηφόρο αέριο που χρησιμοποιήθηκε στους θαλάμους αερίων, όπου εξοντώθηκαν εκατοντάδες Εβραίοι.

BMW

Ο Guenther Quandt, ιδρυτής της εταιρίας χρησιμοποιούσε δούλους στα εργοστάσια παραγωγής όπλων. Τον Μάιο του 1933 ο ίδιος έγινε μέλος του ναζιστικού κόμματος, πράγμα που του απέφερε αμέτρητα κέρδη μιας και εξασφάλισε μερικές από τις επικερδέστερες κρατικές συμφωνίες.
Πάντως η αποδοχή της εταιρίας ότι εμπλεκόταν στις θηριωδίες των ναζί, έγινε μόλις το 2001, όταν η κληρονόμος Gabriele Quandt παραδέχτηκε ότι η περιουσία που χτίστηκε από τον παππού της ήταν αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης περίπου 50.000 αιχμαλώτων πολέμου. Σύμφωνα με τις πληροφορίες ο Quandt εξανάγκαζε τους Ρώσους και Ουκρανούς αιχμαλώτους να εργάζονται, απειλώντας τους με εκτέλεση, αφού αναφέρεται ότι στο εργοστάσιο του στο Ανόβερο υπήρχε ειδικός χώρος εκτελέσεων.

Audi

Η Audi, μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες του κόσμου, παραδέχεται ότι την περίοδο της ναζιστικής επικράτησης στη Γερμανία χρησιμοποίησε πάνω από 20.000 σκλάβους στα εργοστάσιά της, παρόλο που οι υπεύθυνοι επικοινωνίας προσπαθούν να αποτάξουν από τη φήμη της τη σκοτεινή αυτή περίοδο. Κατά τις ιστορικές πηγές οι τραυματισμένοι δούλοι και όσοι δεν ήταν πια σε κατάσταση να εργαστούν, οι οποίοι στη πλειοψηφία τους ήταν Γάλλοι κρατούμενοι, αποστέλλονταν στο Φολσενμπούργκ, όπου και εξοντώνονταν, την ίδια στιγμή άλλοι κρατούμενοι έπαιρναν τις θέσεις τους.
Υπολογίζεται πως, πριν από τη λήξη του πολέμου η εταιρία έστειλε περίπου 688 ανθρώπους στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ενώ, αναφέρεται ότι μετά το τέλος του πολέμου η Audi αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμα εκατομμυρίων δολαρίων.

Mercedes Daimler-Benz

Η εταιρία που δημιουργεί τα πιο πολυτελή αυτοκίνητα στον κόσμο, φαίνεται να έχει εμπλακεί και αυτή στις θηριωδίες των ναζί. Το 1942, η εταιρία κατασκεύασε εξαρτήματα που χρησιμοποιήθηκαν από τις ναυτικές δυνάμεις και το στρατό, μάλιστα η εταιρία φαίνεται αν αποκαθιστούσε τις βλάβες των οχημάτων των SS.
Στα εργοστάσια της εταιρίας εργάζονταν πολλοί κρατούμενοι, αφού πολλές από τα εργοστάσιά της βρίσκονταν κοντά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπολογίζεται ότι περίπου 63.610 κρατούμενοι εργάζονταν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στα εργοστάσια της εταιρίας και φυλάσσονταν από δυνάμεις των SS.

Deutsche Bank

Στη κορυφή των εταιριών που επωφελήθηκαν από τους κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης είναι η Deutsche Bank. Η τράπεζα εξαγόρασε και ιδιοποιήθηκε 4.446 κιλά χρυσού που είχαν συγκεντρωθεί από την κεντρική τράπεζα του Χιτλερικού καθεστώτος Reichsbank. Από την τεράστια ποσότητα του χρυσού υπολογίζεται ότι 744 κιλά συγκεντρώθηκαν από τους κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, από τον στρατιωτικό των SS Bruno Melmer.Ακόμη, αναφέρεται ότι η τράπεζα παραχώρησε στον Αδόλφο Χίτλερ δάνειο, που φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του Άουσβιτς. Το 1998 η τράπεζα αποδέχτηκε την ηθική ευθύνη για τις επιχειρηματικές συναλλαγές της ναζιστικής περιόδου.

Chase Bank

H σύμπραξη της Chase Bank ( σήμερα JP Morgan Chase ) , με τους ναζί δεν είναι τόσο περίεργη , αν σκεφτούμε ότι ένας από τους κύριους μετόχους της, ο JD Rockefeller , είχε χρηματοδοτήσει άμεσα ναζιστικά πειράματα ευγονικής πριν από τον πόλεμο . Μεταξύ 1936 και 1941 ,η Chase και άλλες τράπεζες των ΗΠΑ βοήθησαν τους ναζί να τραβήξουν πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια, με δίκτυο προμήθειας πάνω από 1,2 εκατομμύρια δολάρια- εκ των οποίων η Chase τσέπωσε 500.000 δολάρια. Τα χρήματα αυτά ήταν πολλά χρήματα εκείνη την εποχή. Το γεγονός ότι οι γερμανικά μάρκα που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση των σχεδίων των ναζί προήλθε από τους Εβραίους που είχαν εγκαταλείψει τη ναζιστική Γερμανία δεν φαίνεται να ενόχλησε τη Chase – στην πραγματικότητα αύξησαν τις δραστηριότητές τους μετά την Νύχτα των Κρυστάλλων. Η Chase πάγωσε επίσης τους λογαριασμούς των Γαλλοεβραίων στην κατεχόμενη Γαλλία και τα έδωσαν με τη μία στους ναζί, πριν καν οι ναζί το ζητήσουν από την τράπεζα να τους κάνει αυτή τη χάρη.

Ford

 o Ίδιος Henry Ford ήταν ένας περιβόητος αντισημίτης , δημοσιεύοντας μια συλλογή από άρθρα υπό τον τίτλο «Ο Διεθνής Εβραίος : Πρώτο Πρόβλημα στον Κόσμο» .Ο Ford επίσης είχε δική του εφημερίδα, την οποία χρησιμοποιούσε ως ένα όργανο προπαγάνδας , κατηγορώντας τους Εβραίους για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο , ενώ το 1938 τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Γερμανικού Αετού , το υψηλότερο μετάλλιο στη ναζιστική Γερμανία που απονέμεται σε αλλοδαπούς πολίτες . Η Ford κατασκεύασε το ένα τρίτο των στρατιωτικοποιημένων φορτηγών που χρησιμοποιούνταν από τον γερμανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου , με ένα μεγάλο μέρος της εργασίας γίνεται από φυλακισμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Random House

Μπορεί να μην έχετε ακούσει για την Bertelsmann AG , αλλά θα έχετε ακούσει για τα βιβλία που έχουν εκδοθεί από πολλές θυγατρικές της , συμπεριλαμβανομένης της Random House , της Bantam Books και της Doubleday . Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κυριαρχίας , η Bertelsmann δημοσίευε τη ναζιστική προπαγάνδα και η ναζιστική βιβλιογραφία , όπως το «Αποστείρωση και Ευθανασία : . Συμβολή στην Εφαρμοσμένη Χριστιανική Ηθική » . Είχαν ακόμη δημοσιευθεί έργα του Will Vesper , ο οποίος ήταν πίσω το κάψιμο βιβλίων το 1933.

Kodak

Όταν σκέφτεστε Kodak , σκέφτεστε μία ευτυχισμένη οικογένεια σε φωτογραφίες και αναμνήσεις που αποτυπώνονται στο φιλμ , αλλά αυτό που πρέπει πραγματικά να εξετάσουμε είναι η καταναγκαστική εργασία φυλακισμένων στα στρατόπεδα εξόντωσης που το γερμανικό υποκατάστημα της επιχείρησης χρησιμοποιούσε κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου . Επίσης θυγατρικές της Kodak σε ουδέτερες ευρωπαϊκές χώρες έκαναν βιαστικές μπίζνες με τους ναζί , παρέχοντάς τους τόσο μια αγορά για τα προϊόντα τους και το πολύτιμη ξένο νόμισμα που χρειαζόταν η ναζιστική οικονομία. Η πορτογαλική θυγατρική πχ έστελνε ακόμη και τα κέρδη της σέ τράπεζα της Χάγης , η οποία ήταν υπό ναζιστική κατοχή εκείνη τη χρονική στιγμή . Επιπλέον , η εν λόγω εταιρεία έφτιαχνε σκανδάλες, πυροκροτητές και άλλα στρατιωτικά αγαθά για τους ναζί.

Coca-Cola

Η Fanta με γεύση πορτοκάλι είχε αρχικά σχεδιαστεί ειδικά για τους Ναζί . Αυτό έγινε όταν η γερμανική θυγατρική τη Coca-Cola δεν μπορούσε να προμηθευτεί τα συστατικά για το γνωστό αναψυκτικό και έτσι ο διαχειριστής της γερμανικής θυγατρικής της Coca-Cola , Max Keith , ήρθε με ένα νέο ποτό που θα μπορούσε να γίνει με βάση τα διαθέσιμα υλικά .

Το 1941 , έκανε το ντεμπούτο η Fanta στη ναζιστική αγορά. Ο Max Keith δεν ήταν ο ίδιος  ναζί , αλλά οι προσπάθειές του να διατηρήσει τη λειτουργία της Coca-Cola ζωντανή μέσα του πολέμου σήμαινε ότι η Coca-Cola εισέπραττε κάποια κέρδη από τη ναζιστική αγορά και που μπορούσε να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή αγορά πολύ πολύ εύκολα.

Allianz

Η Allianz είναι η δωδέκατη μεγαλύτερη εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών στον κόσμο. Ιδρύθηκε στη Γερμανία το 1890 , δεν είναι καμία έκπληξη ότι ήταν η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία στη Γερμανία , όταν οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία . Ως εκ τούτου , έγιναν τσιράκια των ναζί γρήγορα και συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στο ναζιστικό καθεστώς .Ο CEO τους , Kurt Schmitt , ήταν , επίσης, ο υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ , και η εταιρεία ασφάλιζε τις εγκαταστάσεις και το προσωπικό στο Άουσβιτς. Ο Γενικός Διευθυντής τους ήταν επικεφαλής σχεδιασμού της καταβολής των αποζημιώσεων που δόθηκαν στο ναζιστικό κράτος μετά τη Νύχτα Κρυστάλλων, αντί τα χρήματα αυτά να πάνε στους δικαιούχους τους, που ήταν οι Εβραίοι που υπέστησαν το πογκρόμ.

    Και στην Ελλάδα κύριε....  kollectnews.org

Διαβάστε περισσότερα »