Το 1980 ήμουν φαντάρος κι ο Χάρης σύχναζε σε ένα μπαρ στο Κολωνάκι.
Λεγόταν ''Λούκι''.
Εκεί λοιπόν, ένα βράδυ, μπήκε μια κοπέλα, την κοίταξε ο Χάρης, τον κοίταξε κι εκείνη. Γυρίζει και λέει του Νίκου του Ζιώγαλα ''Ο τύπος μου, Νικόλα.'' Το πράγμα δεν κατέληξε πουθενά, ο Χάρης γύρισε σπίτι και από τον νταλκά του έγραψε το τραγούδι ''Μια βραδιά στο Λούκι'' το οποίο τραγούδησα εγώ το 1982 στους Μουσικούς Αγώνες που διοργάνωνε ο Μάνος Χατζιδάκις στην Κέρκυρα. Μια κιθάρα, μια φυσαρμόνικα, μια φωνή. Τρίτο βραβείο ο Πάνος. Αργότερα μάθαμε ότι την κοπέλα την έλεγαν Ρενέ. Αυτή είναι η ιστορία...
Προχθές εκεί που τα 'πινα
με κάποιο κολλητό μου,
κοιτώ και βλέπω πίσω μου
δυο μάτια, δυο ματάκια.
Γυρίζω στο δικό μου
''Ο τύπος μου Νικόλα''
και μένα μ' απαντάει
''Κι εκεί αρχίσαν όλα.''
Εγώ αυτοσυγκεντρώθηκα
για να τη μαγνητίσω,
αυτά είναι κόλπα ζόρικα
που κάνουν στην Ινδία,
αλήθεια σας το λέω
απότυχα τελείως,
δε μου 'δινε καμία
μα καμία σημασία.
Όπως καταλαβαίνετε
δε μ' έπαιρνε καθόλου
αλλά εξακολούθησα
ερήμην να κοιτάω,
ο φίλος μου εγκρίνιαζε
''Βρε Χάρη σου μιλάω,
για πες μου σε κοιτάει;''
''Καθόλου'' τ' απαντάω.
Σε μια στιγμή το βλέμμα της
πλανήθηκε στο χώρο
κι απάνω μου σταμάτησε
σαν κάτι να ζητούσε,
ταράχτηκα και σκέφτηκα
''Θεέ μου εμένανε κοιτάει'',
όμως εκείνη κοίταγε
να βρει το σερβιτόρο.
Βοήθεια χριστιανοί
κοντεύω να φλιπάρω,
εγώ για εκείνη χάνομαι
κι εκείνη ούτε με ξέρει.
Αχ να 'μουν αεράκι,
καπνός από τσιγάρο,
στα στήθη της να μπαίνω
κι εκείνη ας μη με θέλει.
Βοήθεια χριστιανοί
κοντεύω να φλιπάρω,
ζηλεύω όποιον της μιλά
και όποιον την κοιτάει,
μα πιο πολύ ζηλεύω
εκείνον π' αγαπάει,
σαν τρέμει το κορμάκι της
και σαν λυποθυμάει...
Πάνος Κατσιμίχας
Σαν σήμερα, το 1952, γεννήθηκαν ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου