Ο πατέρας απαντάει: “Γιέ μου είναι μεγάλη διαδρομή μέχρι τότε, κάνε υπομονή …”
Πέρασε ένας χρόνος και το αγόρι έγινε 17 χρονών αλλά τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά. Μετά από φωτιά που πήραν στο σπίτι το παιδί έπεσε σε κώμα. Οι γιατροί είπαν στους γονείς του ότι η καρδιά του παιδιού είναι πολύ αδύνατη και είναι πολύ… δύσκολο να ζήσει. Ο πατέρας ξέσπασε σε λυγμούς.
Πέρασε ένας χρόνος και την ημέρα των γενεθλίων του, που έκλεινε τα δεκαοκτώ του χρόνια, το παιδί γίνεται καλά και του επιτρέπουν οι γιατροί και γυρνάει στο σπίτι του.
Πάνω στο κρεβάτι του βρίσκει μια επιστολή:
“Γιέ μου, αν διαβάζεις σήμερα αυτό το γράμμα, σημαίνει ότι όλα έχουν πάει καλά. Θυμήθηκα την μέρα που με ρώτησες τι δώρο θα σου κάνω στα 18α γενέθλια σου αλλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήθελες να σου αγοράσω, έτσι και εγώ σου έδωσα την καρδιά μου για να μπορέσεις να ζήσεις … Τώρα που έγινε με επιτυχία η μεταμόσχευση να ξέρεις ότι δεν θα πάψω ποτέ να σ΄ αγαπώ … ασχέτως κι΄ αν δεν είμαι εκεί δίπλα σου.
Χρόνια πολλά παιδί μου !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου