Όταν ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεχύθηκε ως Ποταμός από τα κανάλια της διαπλοκής για να ποτίσει τις πεδιάδες της φρέσκιας πολιτικής, ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά. Για τον απολίτικο λόγο που εμφανιζόταν ως πολιτική συνταγή, για την αμάθεια και την ασχετοσύνη που θέλει να σώσει την Ελλάδα, για τη μπουρδολογία που θέλει να πάρει εύσημα ρητορικής.
Κύλησε νερό στο Ποτάμι.

Και τι δεν κατεβάζει το Ποτάμι; Ζόμπι του νεοφιλελευθερισμού, γυρολόγους της πολιτικής, τυχοδιώκτες και καρεκλολάγνους, μέχρι και τον εισπράκτορα των φόρων Θεοχάρη Θεοχάρη.
Συνονθύλευμα με μοναδικό κριτήριο να δημιουργηθεί ένα ανάχωμα που θα ανακόψει την πορεία της Αριστεράς προς την εξουσία.
Ψάχνοντας λίγο τους υποψήφιους του Ποταμιού, ανακαλύπτεις ναρκισσιστές που προβάλουν τον εαυτό τους ως το μέλλον της χώρας, σελφιάδες κατά τα πρότυπα του Αρχηγού,

Ένας αχταρμάς που δεν μπορεί να συμφωνήσει σε οτιδήποτε πολιτικό, υπόσχεται τα πάντα, αλλά δεν αναφέρεται στα επικίνδυνα.

γράφει ο Φέλιξ ΚΑΙ.....ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ
Το Κουτί της Πανδώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου