Η
σπουδαία συμβολή της Κούβας στη μάχη ενάντια στην πανδημία του
COVID-19, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και με την αποστολή ιατρικών
αποστολών σε λαούς που το έχουν ανάγκη, μας υπενθύμισε μια πολύ
ενδιαφέρουσα ομιλία του αλησμόνητου Φιντέλ Κάστρο στη νομική σχολή του
Πανεπιστημίου του Μπουένος Άϊρες το Μάη του 2003. Τότε, μεταξύ άλλων, ο
Φιντέλ υπογράμμιζε την σημασία που δίνει η Κούβα στην εκπαίδευση
ιατρικού προσωπικού έτοιμου να συνεισφέρει τις υπηρεσίες του απλόχερα,
σε όποιο μέρος του κόσμου κι’ αν χρειαστεί.
Ο Φιντέλ σημείωνε στο λόγο του:
«Είμαι αισιόδοξος, πιστεύω ότι ο κόσμος μπορεί να σωθεί, παρά τα λάθη που έχουν γίνει, παρά τις τεράστιες, ηγεμονικές δυνάμεις που έχουν δημιουργηθεί, επειδή πιστεύω ότι οι ιδέες κυριαρχούν έναντι της ισχύος…
Η χώρα μας δεν ρίχνει βόμβες σε άλλους λαούς, ούτε στέλνει χιλιάδες αεροσκάφη να βομβαρδίσουν πόλεις. Η χώρα μας δεν κατέχει πυρηνικά, χημικά ή βιολογικά όπλα. Οι δεκάδες χιλιάδες επιστημόνων και γιατρών της χώρας μας έχουν εκπαιδευτεί με την ιδέα να σώζουν ζωές. Θα ήταν τελείως αντιφατικό απέναντι σε αυτήν την ιδέα να βάλεις έναν επιστήμονα ή γιατρό να δουλεύει προκειμένου να παράγει ουσίες, βακτήρια ή ιούς για να σκοτώσει άλλους ανθρώπους.
Έχουν υπάρξει κατηγορίες ότι η Κούβα διεξάγει έρευνα για βιολογικά όπλα. Στη χώρα μας, η έρευνα διεξάγεται για να θεραπεύσει ασθένειες τόσο ισχυρές όπως η μηνιγγοκοκκικική μηνιγγίτιδα και η ηπατίτιδα, να παράγει εμβόλια μέσω τεχνικών γενετικής μηχανικής ή, κάτι εξαιρετικής σημασίας, να ανακαλύψει εμβόλια και θεραπευτικές φόρμες μέσω μοριακής ανοσολογίας – κάποιες εκ των οποίων μπορούν να προλάβουν και άλλες να θεραπεύσουν ασθένειες. Σε αυτό το δρόμο προχωράμε. Αυτή είναι η περηφάνια των γιατρών μας και των ερευνητικών μας κέντρων.
Δεκάδες χιλιάδες κουβανών γιατρών έχουν προσφέρει της διεθνιστικές τους υπηρεσίες στις πιο απομακρυσμένες και αφιλόξενες περιοχές. Κάποτε είπα ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε και δεν πρόκειται να διεξάγουμε προληπτικές ή αιφνιδιαστικές επιθέσεις απέναντι σε καμιά σκοτεινή γωνιά του κόσμου. Αλλά πως η χώρα μας θα έστελνε γιατρούς στις πιο σκοτεινές γωνιές του πλανήτη. Γιατρούς, όχι βόμβες. Γιατρούς, όχι έξυπνα όπλα».
Σήμερα,
που η Κούβα αναδεικνύεται και πάλι φωτεινό παράδειγμα διεθνιστικής
αλληλεγγύης και προσφοράς, ο Φιντέλ δεν βρίσκεται στη ζωή.
Η σπορά της Κουβανικής Επανάστασης όμως, που γαλουχήθηκε με τα ιδανικά της σοσιαλιστικής κοινωνίας, μεγάλωσε και κάρπισε.
Ο Κομαντάντε θα ήταν σίγουρα περήφανος γι’ αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου