Ο Γιώργος Γεωργίου έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα 5/6, βυθίζοντας στο πένθος τον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας κι όχι μόνο. Ο Γιώργος Γεωργίου νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στον Άγιο Σάββα και άφησε την τελευταία του πνοή τη Δευτέρα 5 Ιουνίου, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι είπαν το τελευταίο “αντίο” στον γνωστό αθλητικογράφο στο Κοιμητήριο στου Ζωγράφου, στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου, ενώ συντετριμμένες ήταν η γυναίκα και η κόρη του Γιώργου Γεωργίου. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι είπαν το τελευταίο “αντίο” στον γνωστό αθλητικογράφο στο Κοιμητήριο στου Ζωγράφου, στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου, ενώ συντετριμμένες ήταν η γυναίκα και η κόρη του Γιώργου Γεωργίου.
Ξέρω ότι για πολλούς ήταν γραφικός, cult, ομοφοβικός, καφενόβιος. Έχει πει στο μικρόφωνο απαράδεκτα πράγματα κι όντως είχε πληγώσει ανθρώπους. Καμία φορά έλεγε κι αμπαλοσύνες, έβαζε στο μάτι αθλητές και προπονητές, άκουγε τι του λένε οι παράγοντες φίλοι του. Από την άλλη ξέρω ότι ήταν ατόφιο ροκ, γκαζάκιας, ειλικρινής, αυθόρμητος, άφοβος μπροστά στην κάμερα, χωρίς καλάμι παρκαρισμένο στην πόρτα του παρά την επιτυχία και τα φράγκα που έβγαλε, ευαίσθητος μέχρι το μεδούλι της ψυχής του, καλός άνθρωπος, λαϊκός, είχε βοηθήσει πολύ κόσμο, λάτρευε τα παιδιά του, έθαψε το ένα, για αυτό το παιδί έχασε τα δόντια του, όταν έμαθε για το σπάνιο σύνδρομό του. Ταλαιπωρήθηκε πολύ από την υγεία του, τα τελευταία χρόνια κοιμόταν στο κατώφλι του Χάρου. Όλος του ο κόσμος ήταν πια η κόρη του, για αυτήν κέρδισε όλες τις μάχες με τον Θάνατο. Μέχρι και σήμερα.
Ήταν προϊόν μιας συγκεκριμένης εποχής, μιας συγκεκριμένης γειτονιάς, μιας συγκεκριμένης αντίληψης κι είναι κρίμα να τον κρίνουμε μόνο για αυτό, να μείνει στη μνήμη μας για αυτό. Το πιο σημαντικό είναι η αγάπη που πήρε κι έδωσε. Αυτό του αξίζει να είναι το μέτρο......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου